Άνθρακες η «πατριωτική ευθύνη»…
Μία εβδομάδα με φωτιές στην Ελληνική επικράτεια, φωτιές που κατέκαψαν δάση, ζώα και έκαναν στάχτη περιουσίες Ελλήνων, ήτο αρκετή για να αποδείξει ακόμη μία φορά, ότι η Ελλάδα είναι χώρα ανοχύρωτη. Τόσο εξωτερικώς με τους αγνώστους παρανόμως εισερχομένους, όσο και εσωτερικώς. Θα περίμενε κάποιος, μετά την ίδρυση του υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας και την έλευση εκ Βρυξελλών του <<τεχνοκράτου>> Χ.Στυλιανίδη, ότι η πρόληψη θα είχε θεσμοθετηθεί με έργα. Αντ΄αυτών, το μόνον γνωστό έργο ,είναι η ειδοποίηση με μήνυμα του 112,της πολιτικής προστασίας. (Αφορά σε συμβουλές για προσοχή στις μετακινήσεις λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων, για καιρό ευνοούντα πυρκαγιά και φυσικά για εκκενώσεις χώρων ,χωριών και πόλεων σε περίπτωση αναζωπυρώσεων της φωτιάς). Όλα αυτά τα χρόνια όμως, δεν έγινε καμία προσπάθεια επανδρώσεως της δασικής υπηρεσίας, ούτε επανίδρυση της δασοφυλακής. Δεν έγιναν έργα προλήψεως των μεγάλων καταστροφών, ούτε ενομοθετήθησαν αυστηρές ποινές για τους εμπρηστές. Εξακολουθεί να υπάρχει και να διακινείται εξ υπευθύνων χειλέων η άποψη ότι με τα εναέρια μέσα μπορεί να γίνει δασοπυρόσβεση ,ενώ είναι δεδομένο ότι η βιομάζα που έχει συγκεντρωθεί από τα υλικά του δάσους στο έδαφος, μόνον με επιτόπιο κατάσβεση ,σε περίπτωση φωτιάς, δύναται να αντιμετωπισθεί. Οι δασολόγοι, καταθέτουν διαρκώς τις προτάσεις τους, σε ώτα μη ακουόντων. Ο πρώτος υπουργός «κλιματικής κρίσεως», έχει αντικατασταθεί από άλλον, διορισθείς ήδη βουλευτής του εθνικού κοινοβουλίου μέσω του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΝΔ .Επιβάλλεται να γίνει γνωστό, σε τι έργα, προγράμματα ή πρακτικές, αναλώθηκε το 1,7 δις που είχε ζητήσει κοστολογώντας ο ίδιος το πρόγραμμα αντιμετωπίσεως της φερομένης ως κλιματικής κρίσης. Ακραία καιρικά φαινόμενα, υπήρξαν και θα υπάρχουν στην χώρα, υψηλές θερμοκρασίες υπήρξαν πολλές χρονιές κατά την διάρκεια του θέρους, οι πυρκαγιές όμως, έχουν να κάνουν με την αμέλεια των πολιτών και την έλλειψη φροντίδος των δασών. Το «πούσι», η μεγάλη συγκέντρωση υλικών του δάσους κάτω από τα δένδρα, είναι εύφλεκτο υλικό. Δυστυχώς την εποχή της αναζητήσεως πηγών θερμάνσεως χαμηλού κόστους, δεν ασχολείται κανείς σοβαρά με την χρήση αυτής της βιομάζας που δύναται να προσφέρει: Πρώτον δάση καθαρά ,που δεν εξαπλούται ευκόλως η φωτιά και σβήνει εν τη γενέσει της από δασοπυροσβέστες και δεύτερον ως εύφλεκτο υλικό δύναται να θερμάνει δημόσια κτίρια και νοικοκυριά. Κανείς υπεύθυνος εκ του νέου υπουργείου ,δεν αναζήτησε λύσεις που ακολουθούνται από γειτονικές χώρες και που συνδράμουν πολλαπλώς στην οικονομία των χωρών, αλλά και στην διατήρηση των δασών και των εκτάσεων πρασίνου. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιασθεί μελέτη ,που να αφορά στην κατανομή αρμοδιοτήτων, υποχρεώσεων, χρέωση κατασβεστικών μέσων και αναζήτηση ευθυνών, στο θέμα της προστασίας της φύσεως ,των εμβίων όντων, μα πάνω απ’όλα στην προστασία των ανθρώπων και των περιουσιών τους. Το δαιδαλώδες δημόσιο με τον κατακερματισμό αρμοδιοτήτων, είναι κι εδώ το τεράστιο εμπόδιο και η έλλειψη βουλήσεως για την αλλαγή αυτής της νοσηρής καταστάσεως, συνδράμει στην κακή διαχείριση των πυρκαγιών. Το υπερπροβεβλημένο επιτελικό κράτος όμως, δεν μπορεί να υπάρξει, άνευ καταμερισμού ευθυνών, λογοδοσίας και ποινής εκάστου εκ των υπευθύνων, εάν αποτύχουν στο έργο που τους ανετέθη. Είναι αδιανόητο, υπουργείο πλήρως στελεχωμένο με υπουργό και δύο υφυπουργούς και ΓΓ, να μην έχει πρόγραμμα αντιμετωπίσεως τέτοιων εκτάκτων συνθηκών. Εάν δε επιβεβαιωθεί η πληροφορία, ότι για πολλές πυρκαγιές, ευθύνονται λαθρομετανάστες, όπως για την φωτιά στο δάσος της Δαδιάς πέρισυ, η ευθύνη της πολιτείας αυξάνει, διότι επιτρέπει ακόμη επί Ελληνικού εδάφους να δρούν ΜΚΟ διακινήσεως λαθρομεταναστών. Η πληθώρα των γεγονότων ξαφνικών πυρκαγιών ανά την επικράτεια, δείχνει την έλλειψη προστασίας των επικινδύνων προς ανάφλεξη περιοχών. Η δυσκολία κατασβέσεως των πυρκαγιών των δασικών εκτάσεων, έχει να κάνει με το άγνωστο για τους πυροσβέστες, δασικό περιβάλλον και με την διαρκώς καλλιεργουμένη άποψη, ότι οι φωτιές στα δάση σβήνονται με ρήψη νερού από αεροπλάνα. Η μέχρι αυταπαρνήσεως εργασία των γυναικών και ανδρών της πυροσβεστικής ,αλλά και η αγαστή συνεργασία τους με τους αστυνομικούς, δείχνει τον επαγγελματισμό αλλά και το φιλότιμο τους, προκειμένου να διασώσουν ότι δύνανται από τον φυσικό πλούτο της χώρας. Είναι άδικο όμως, μία τόσο ουσιαστική και θυσιαστική εργασία των πυροσβεστών και των εθελοντών, να σμικρύνει το αποτέλεσμα, λόγω της ελλείψεως προληπτικών μέσων και οργανώσεως των περιοχών. Είναι αδιανόητο η απομάκρυνση του πληθυσμού να θεωρείται μέσω αντιμετωπίσεως του εκτάκτου ανακύψαντος προβλήματος, ενώ πρέπει να είναι η εσχάτη λύση.
Είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό, πως σε τουριστικές περιοχές, που καθ΄υπόθεσιν φιλοξενούν «την βαριά βιομηχανία της χώρας», τον τουρισμό, αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα, πέραν των ομπρελών και ξαπλωστρών και οι υπαίθριοι, άνευ πυροσβεστικών κρουνών, χώροι σταθμεύσεως αυτοκινήτων. Είναι εγκληματική η αμέλεια των αρχόντων της τοπικής αυτοδιοικήσεως, να υπάρχουν αυτοί οι χώροι, άνευ διεξόδων –δρόμων διαφυγής, φυλάκων και κάποιας υποτυπώδους χαράξεως, προκειμένου σε περίπτωση ανάγκης να είναι δυνατή η διαφυγή των αυτοκινήτων και των επιβατών.
Είναι θετικό όμως,ότι παρ’ όλες τις φωτιές που κατέκαψαν και κατακαίουν την χώρα, δεν θρηνήσαμε απώλειες ανθρώπων. Στην Ρόδο δε, που για όγδοη ημέρα καίγεται, αναπτύχθηκε ένα κίνημα εθελοντισμού των νέων, αξιοθαύμαστο. Εντυπωσιάζει η αλληλοβοήθεια και η φιλοξενία των πληγέντων αλλά και των τουριστών που απεμακρύνθησαν από τα καταλύματά τους.
Μένει όμως να απαντηθούν εξ υπευθύνων χειλέων ,εάν συνελήφθησαν οι εμπρηστές και το γιατί δεν έγιναν , οι απαραίτητες προληπτικές εργασίες, μη εξαπλώσεως της φωτιάς. Πρέπει να καταγραφεί η εξολοθρευθείσα χλωρίδα και πανίδα και φυσικά να αποδοθούν ευθύνες. Να καταγραφούν οι κόποι ζωής που κατεστράφησαν από τις φλόγες, αφήνοντας ανεξίτηλες πληγές στους διασωθέντες κατοίκους των καμένων περιοχών.
Επί τέλους η Ελλάδα οφείλει να γίνει με πράξεις μία υπεύθυνος χώρα. Επιβάλλεται να αναλάβουν θέσεις ευθύνης, οι έχοντες γνώση του θέματος, και όχι οι επιλεχθέντες ως άριστοι με άγνωστα κριτήρια, οι οποίοι και θα λογοδοτούν.
Τέλος η επικοινωνιακή διαχείριση των θεμάτων του είδους, υιοθετηθείσα από την κυβέρνηση, παραπλανά τους πολίτες διότι προσφέρει ψευδείς εικόνες των γεγονότων, χωρίς να προσφέρει λύσεις. Επιβάλλεται να παύσει αμέσως. Ο εν πολλοίς περιφερόμενος «πατριωτισμός της ευθύνης» είναι καιρός να δείξει το πρόσωπό του, αναδυθείς από τις στάχτες, μέσω των εθνοκεντρικών ενεργειών των κυβερνώντων. Η περίοδος συγχωρήσεως των αστοχιών τους έχει παρέλθει. Το πολλάκις λανθάνειν ανδρών ανικάνων έργον εστί
