Ενημερωθήκαμε ότι έχει συμφωνηθεί συνάντηση του ΔΣ του ΕΚΕ με τον βουλευτή της ΝΔ Γιάννη Βρούτση την Παρασκευή 7/9. Δηλώνουμε ότι οι εκλεγμένοι με την Ταξική Ενότητα στο ΔΣ του ΕΚΕ δε θα παρευρεθούμε στη συνάντηση αυτή και σε οποιαδήποτε ανάλογη πιθανά να γίνει το επόμενο διάστημα.
Θυμίζουμε ότι επί υπουργίας Γ. Βρούτση ψηφίστηκε μεταξύ άλλων η μείωση του κατώτατου μισθού από τα 751 στα 580 και ο νόμος που υλοποιεί σήμερα και επεκτείνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με αποτέλεσμα την μόνιμη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματευσεων για τον κατώτατο μισθό, ο οποίος θα ορίζεται στο εξής με απόφαση του αστικού κράτους και με βασικό κριτήριο την “ανταγωνιστικότητα”, δηλαδή τις ανάγκες των μονοπωλίων.
Είμαστε σίγουροι πως θα βρει πρόθυμους συνομιλητές στην περιοδία του στην περιοχή μας, τις ενώσεις των αφεντικών αλλά και όσους καλλιεργούν τη λογική ότι μια αλλαγή στην κυβερνητική καρέκλα μπορεί να αλλάξει την κατάσταση για τους εργαζόμενους και στοιχίζονται πότε με τον έναν και πότε με τον άλλο “μονομάχο”.
Εμείς θα συνεχίσουμε να αντιπαλεύουμε την πολιτική της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και όλων όσων μόνιμο μέλημά τους είναι η στήριξη των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και η δημιουργία εργασιακού μεσαίωνα για εμάς τους εργαζόμενους.
Δεν τσιμπάμε στη κοροϊδία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που ισχυρίζονται ότι η “έξοδος” από τα μνημόνια θα φέρει και τον παράδεισο για τον λαό. Ότι δήθεν υπάρχει “δίκαιη ανάπτυξη” σε ένα άδικο σύστημα. Ο ΕΝΦΙΑ που καλούμαστε και πάλι να πληρώσουμε, οι ελλείψεις στους παιδικούς σταθμούς, η απόφαση που βγάζει για άλλη μια φορά παράνομη την απεργία στο λιμάνι του Πειραιά, η πτώχευση της ΕΒΖ στην Ορεστιάδα, είναι μερικά από τα πρόσφατα γεγονότα που δείχνουν πόσο κούφια είναι τα κυβερνητικά λόγια, για τη δήθεν “προστασία της εργασίας” και αποδεικνύουν ότι η μεταμνημονιακή εποχή δε θίγει το αντιδραστικό πλαίσιο, πάνω στο οποίο στηρίζεται η επιθετικότητα της εργοδοσίας και του αστικού κράτους, σε βάρος των εργαζομένων. Από την άλλη δεν εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε δοκιμασμένες αντιλαϊκές συνταγές όπως αυτές της ΝΔ.
Αναδυκνείεται η ανάγκη κλιμάκωσης της πάλης των εργαζομένων για την υπογραφή ικανοποιητικών κλαδικών συμβάσεων εργασίας, με αυξήσεις και αξιοπρεπείς συνθήκες δουλειάς. Κανένας δε θα μας χαρίσει τίποτα. Σε συμμαχία με τη φτωχή αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους, τους άνεργους, τη νεολαία και τις γυνάικες των λαϊκών στρωμάτων μπορούμε να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε, την κάλυψη των συγχρονων αναγκών μας. Όλοι γνωρίζουν τα προβλήματα που βιώνουν οι εργαζόμενοι, ο λαός και εδώ στην περιοχή μας. Το ζήτημα είναι σε ποια πλευρά στέκεται ο καθένας και τι θέλει να υπηρετήσει.
