«Να αναβιώσουν οι σιδηροδρομικές μεταφορές»

Πριν το 2000 οι κάτοικοι του Έβρου είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα σε δέκα δρομολόγια για να μεταβούν στη Θεσσαλονίκη. Τα τέσσερα από αυτά συνέδεαν απευθείας τον Έβρο με την Αθήνα, δηλαδή χωρίς μετεπιβίβαση σε άλλη αμαξοστοιχία στη Θεσσαλονίκη. H χρονική διάρκεια των δρομολογίων για τη Θεσσαλονίκη κυμαίνονταν από 4 ώρες και 30 λεπτά για τα Intercity έως και 5 ώρες και 30 λεπτά.

Το 2023 (πριν το δυστύχημα των Τεμπών) ο Θρακιώτης που ήθελε να μετακινηθεί από την Αλεξανδρούπολη στη Θεσσαλονίκη μπορούσε να επιβιβαστεί στον Σιδηροδρομικό Σταθμό Αλεξανδρούπολης σε λεωφορείο, να μεταβεί στον Σ.Σ. Δράμας και να μετεπιβιβαστεί εκεί στον συρμό IC 91, για να μεταβεί στον Σ.Σ. Θεσσαλονίκης. Διάρκεια διαδρομής 8 ώρες και 13 λεπτά! Το ίδιο δρομολόγια από Θεσσαλονίκη για Αλεξανδρούπολη διαρκούσε 8 ώρες και 29 λεπτά!

Σήμερα είναι εμφανής η υποβάθμιση του σιδηροδρόμου σε ότι αφορά τον Έβρο. Ένα αναπτυξιακό εργαλείο, ένα μέσο μεταφοράς που εξυπηρετούσε για δεκαετίες πολίτες, στρατιώτες και εμπορεύματα έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Ο σιδηρόδρομος μετά το 2010 λόγω της συνειδητής απαξίωσής του δεν υφίσταται καν λειτουργικά για την κοινωνία και την οικονομία της Θράκης. Η κυβέρνηση της ΝΔ (το έχω ξαναπεί και έχω παρουσιάσει στοιχεία) έχει εγκαταλείψει την περιφέρεια. Ειδικά στον Έβρο η εγκατάλειψη αποτυπώνεται και στην κατά 9,5% μείωση του πληθυσμού και την συνεπακόλουθη γήρανση. Οι νέοι μεταναστεύουν, η οικονομία δεν αναπτύσσεται, η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή συνεχώς υποβαθμίζεται. Οι τρεις βιομηχανικές ζώνες της Θράκης, στον Άβαντα Αλεξανδρούπολης, στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, έχουν μετατραπεί σε κουφάρια εργοστασίωΔεν μπορεί αυτό να είναι το μέλλον της περιοχής μας και δεν θα είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έχει ήδη παρουσιάσει αναλυτικές προτάσεις για την ανάπτυξη της περιφέρειας.

Προσωπικά θέλω να προσθέσω ορισμένες σκέψεις μου

Υπάρχει η δυνατότητα για να αναβιώσουν οι σιδηροδρομικές μεταφορές και να δώσουν αναπτυξιακή πνοή στην περιοχή μας. Το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μοχλό για την ανάπτυξη της περιοχής. Η γεωπολιτική του θέση, αλλά και ο πόλεμος στην Ουκρανία, ανέδειξαν την στρατηγική του σημασία. Πολύ περισσότερο που η Αλεξανδρούπολη μπορεί να συνδέσει πολλές περιοχές της Βαλκανικής και ευρωπαϊκής ενδοχώρας οι οποίες σήμερα για τις μεταφορές τους είναι υποχρεωμένες να χρησιμοποιήσουν τα Δαρδανέλια, άρα εξαρτώνται από την Τουρκία…

Ο σιδηρόδρομος ταυτόχρονα είναι ένα φθηνό και αξιόπιστο (αν βεβαίως γίνουν οι απαραίτητες επενδύσεις σε θέματα ασφάλειας…) μέσο μεταφοράς που μπορεί να αξιοποιήσει τις παραγωγικές δυνατότητες του Έβρου και να αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα λόγω κόστους και ταχύτητας.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο σιδηροδρομικός άξονας Αλεξανδρούπολης -Ελληνοβουλγαρικών συνόρων έχει ήδη ανακαινιστεί και επαρκεί να εξυπηρετήσει τα φορτία του λιμένα Αλεξανδρούπολης, όταν και εφόσον αξιοποιηθεί.

Συγκεκριμένες προτάσεις έχει καταθέσει και ο Δ.Μακροδημόπουλος (Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ, ο οποίος εργάστηκε 33 χρόνια στον ΟΣΕ, εκ των οποίων τα 31 χρόνια στην Αλεξανδρούπολη) ο οποίος σημειώνει: «Για να ανακτήσει σήμερα η γραμμή τις αρχικές δυνατότητές που είχε μετά την ανακαίνισή της θα απαιτηθεί η υψομετρική και οριζοντιογραφική τακτοποίησή της με το πέρασμα των μηχανημάτων γραμμής για την ανάκτηση των ποιοτικών της στοιχείων, καθώς και η συμπλήρωση της διατομής σκύρων όπου και εάν απαιτείται. Πρόκειται για εργασίες που εκτελούνται ενώ η σιδηροδρομική γραμμή κυκλοφορείται, διαρκούν σύντομο χρονικό διάστημα και δεν έχουν υψηλό κόστος».

Πιστεύω ότι η αποκατάσταση και η αναβάθμιση των σιδηροδρομικών μεταφορών (σε συνδυασμό με μια σειρά άλλες αναπτυξιακές δράσεις για τις οποίες έχω ήδη τοποθετηθεί) μπορούν να συμβάλουν στην αναζωογόνηση του Έβρου, αλλά και ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής μας.

Εμείς δεν είμαστε της λογικής «πάμε και όπου βγεί». Ο σιδηρόδρομος μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει με ασφάλεια και να συμβάλει στην ανάπτυξη της περιφέρειας. Ο Έβρος αποτελεί προνομιακή περιοχή για μια δίκαιη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον.

Το χρωστάμε σε όσους μόχθησαν και μοχθούν στην περιοχή.

Όπως έγραφε και ο Κωνσταντίνος Καβάφης: «Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες».

Βασίλης Τσολακίδης Έβρου υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ

Φωτο: Εδώ στον διεθνή σταθμό του Πυθιου στον βορειο Έβρο ξεκίνησε πριν 150 χρόνια να περνάει το τρένο της ανάπτυξης της Θράκης που έφερε κοντα την Ανατολή με τη Δύση αλλά έπαψε πλέον και ερημώθηκε. Πρέπει να ξανά κινήσει

Προηγούμενο άρθρο6 Απριλίου 1914 ~ Ημέρα Μνήμης Γενοκτονίας Θρακικού Ελληνισμού
Επόμενο άρθροΤούρκος ΓΓ στον ΙΜΟ σημαίνει υλοποίηση της Στρατηγικής της «Γαλάζιας Πατρίδας» (Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης, Αντιστράτηγος ε.α.)