Γράφει ο Σταύρος Λυγερός – www.slpress.gr
Η πολιτική Μηταράκη, δηλαδή η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δεν αποτελεί απλή συνέχεια της πολιτικής που εφάρμοσε η κυβέρνηση Τσίπρα. Υπάρχουν πολλοί κοινοί παρονομαστές, αλλά και δύο ποιοτικές διαφορές. Η πρώτη αφορά στο γεγονός ότι ειδικά μετά την κρίση στον Έβρο πριν ένα χρόνο, έχουν ληφθεί δραστικά μέτρα με αποτέλεσμα να έχουν συρρικνωθεί οι ροές προσφύγων και μεταναστών.
Ο αριθμός τους που εισέρχεται στην Ελλάδα, στα νησιά και στον Έβρο, είναι ένα μικρό κλάσμα όσων εισέρχονταν τα προηγούμενα χρόνια. Τότε, η Frontex και το Λιμενικό είχαν ουσιαστικά μετατραπεί σε μηχανισμό υποδοχής όσων περνούσαν (κατά κανόνα ανεμπόδιστα) τον Έβρο και όσων έφθαναν στα νησιά με πλοιάρια, συχνά καθοδηγούμενοι από ΜΚΟ που δραστηριοποιούνταν και στις δύο πλευρές και στις μικρασιατικές ακτές και στα ελληνικά νησιά.
Αυτή η ειδοποιός διαφορά πιστώνεται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά υπάρχει μία άλλη διαφορά που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό καταστροφική. Πρόκειται για την επιμονή του υπουργού Μετανάστευσης Μηταράκη να κατασκευάσει σε Σάμο, Χίο, Λέσβο, αλλά και στον βόρειο Έβρο, δίπλα στα σύνορα, μεγάλα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων και μεταναστών.
Τις προηγούμενες ημέρες, ο Μηταράκης επισκέφθηκε τον βόρειο Έβρο, όπου έγινε δεκτός από τους εκεί κατοίκους με έντονες διαμαρτυρίες. Αντιδρώντας σ’ αυτές, όπως κατήγγειλε παράγοντας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, χωρίς να διαψευσθεί, ο υπουργός απείλησε τους κατοίκους ότι θα τους στείλει 10.000 μετανάστες! Η απειλή του δεν έχει προηγούμενο στα κοινοβουλευτικά χρονικά. Όταν υπουργοί υπερβαίνουν κάθε όριο και φθάνουν να απειλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, μόνο κακό προμηνύεται για την Ελλάδα.
Μουσουλμανικές πόλεις
Όπως επανειλημμένως έχουμε με ρεπορτάζ δείξει στο SLpress.gr, το σχέδιο Μηταράκη προβλέπει την κατασκευή κέντρων φιλοξενίας, που στην πραγματικότητα θα είναι μουσουλμανικές πόλεις με τζαμιά, γήπεδα, σχολεία κλπ. Όλα αυτά κατά μήκος των συνόρων με την Τουρκία, στην πρώτη γραμμή. Το σχέδιο, που έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται, συνιστά βραδυφλεγή ωρολογιακή βόμβα για την ελληνική κυριαρχία στις παραμεθόριες αυτές περιοχές. Με άλλα λόγια, συνιστά εθνική αυτοκτονία.
Δεν πρόκειται για ρητορική υπερβολή. Η πληθυσμιακή καθαρότητα, το γεγονός ότι τα νησιά έχουν αμιγώς ελληνικό πληθυσμό ήταν και παραμένει η ισχυρότερη πολιτική άμυνα απέναντι στον δεδηλωμένο και εμπράκτως εκδηλωμένο τουρκικό επεκτατισμό. Είναι το ισχυρότερο χαρτί για την ελληνικότητα της περιοχής. Το ίδιο ισχύει και στον Έβρο. Τα πράγματα θα ήταν δυσμενή για την Ελλάδα εάν στον Έβρο υπήρχε η πληθυσμιακή σύνθεση που υπάρχει στον διπλανό νομό Ροδόπης, όπου η μουσουλμανική μειονότητα είναι οριακά αριθμητικά μεγαλύτερη.
Η εθνική ομοιογένεια στα νησιά προέκυψε από την απελευθέρωσή τους στους Βαλκανικούς Πολέμους και από την ανταλλαγή των πληθυσμών με τη Συνθήκη της Λωζάννης το 1923. Αυτό το πολιτικό πλεονέκτημα πάει τώρα να ακυρωθεί με ευθύνη της ίδιας της ελληνικής κυβέρνησης. Η κατασκευή των κέντρων-πόλεων για πρόσφυγες-μετανάστες στην παραμεθόριο είναι το καλύτερο δώρο στον τουρκικό επεκτατισμό.
Μη αντιστρέψιμες παρενέργειες
Κι αυτό, επειδή στην πραγματικότητα –όπως προανέφερα– συνιστά μια ωρολογιακή βόμβα στο θεμέλιο της ελληνικής κυριαρχίας στο ανατολικό Αιγαίο και στον Έβρο. Εάν αλλοιωθεί ο πληθυσμός και νοθευθεί η εθνική καθαρότητα, θα προκύψουν μη αντιστρέψιμες πολιτικές παρενέργειες. Και όλα δείχνουν ότι η πληθυσμιακή αλλοίωση είναι ζήτημα χρόνου. Οι μετανάστες μπορεί να θέλουν να μεταβούν στη δυτική Ευρώπη, αλλά έχουν εγκλωβισθεί στα νησιά και ως εκ τούτου στη μεγάλη πλειονότητά τους θα ριζώσουν εκεί.
Η αλλοίωση διευκολύνεται και από το γεγονός ότι ο νεανικός ελληνικός πληθυσμός κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης εγκαταλείπει τα νησιά, αναζητώντας καλύτερη τύχη ή στην Αθήνα ή και στο εξωτερικό. Τα νησιά στηρίζονται οικονομικά σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό. Σε όποια από αυτά, όμως, εγκαθίστανται μαζικά μετανάστες, ο τουρισμός φεύγει, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός να εξαρτάται ολοένα και περισσότερο από την “οικονομία του μεταναστευτικού”.
Όσοι νοίκιαζαν δωμάτια και σπίτια σε τουρίστες υποχρεώνονται για να επιβιώσουν να τα νοικιάζουν σε ΜΚΟ για αιτούντες άσυλο. Το αντίστοιχο ισχύει για ταβέρνες και εμπορικά καταστήματα. Η οικονομική δυσπραγία λόγω πανδημίας, μάλιστα, διευκολύνει αυτή την εξέλιξη, η οποία αλλάζει την οικονομία των νησιών και μαζί με αυτή τη φυσιογνωμία και την κοινωνική-πολιτισμική ταυτότητά τους.
Η στρατιωτική πτυχή
Άφησα για το τέλος τις ενδεχόμενες επιπτώσεις στην αμιγώς αμυντική-στρατιωτική πτυχή. Είναι γνωστό πως όταν υπάρχει μια ελληνοτουρκική κρίση και πολύ περισσότερο το ενδεχόμενο μίας σύρραξης, οι στρατιωτικές μονάδες που έχουν την ευθύνη της φύλαξης ενός νησιού, εγκαταλείπουν τα στρατόπεδά τους και μεταφέρονται στις λεγόμενες θέσεις διασποράς, καθώς γνωρίζουν ότι τα στρατόπεδά τους θα βομβαρδιστούν.
Οι θέσεις διασποράς είναι επτασφράγιστο μυστικό, διότι εάν τις γνωρίζει ο εχθρός θα γνωρίζει και που θα βομβαρδίσει. Οι αρμόδιες υπηρεσίες θεωρούν δεδομένο με βάση διαθέσιμες πληροφορίες ότι ανάμεσα στους χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες υπάρχουν μερικές δεκάδες ή και εκατοντάδες που εργάζονται για την τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ. Δεδομένου ότι οι αιτούντες άσυλο κυκλοφορούν ελεύθερα, με ένα κινητό μπορούν εύκολα να υποδείξουν στον εχθρό τις θέσεις διασποράς των ελληνικών μονάδων, προσφέροντας στον επιτιθέμενο καταλυτικό πλεoνέκτημα.
Ο θανάσιμος αυτός κίνδυνος, που προκαλεί μεγάλη ανησυχία στους αξιωματικούς, δεν φαίνεται να ανησυχεί τον Μηταράκη και την κυβέρνηση. Γιατί ναι μεν ο Μηταράκης, ως αρμόδιος υπουργός είναι αυτός που υλοποιεί την εθνικά αυτοκτονική αυτή αποστολή, αλλά η πολιτική είναι της κυβέρνησης. Αυτό σημαίνει ότι την ευθύνη έχει ο πρωθυπουργός.
Η πολιτική Μηταράκη – Τα κίνητρα
Στο σημείο αυτό εγείρεται το ερώτημα: Γιατί συμβαίνει αυτό; Πρόθεση της κυβέρνησης είναι να υπονομεύσει την εθνική ασφάλεια και άμυνα; Προφανώς όχι. Το γεγονός, όμως, ότι δεν υπάρχει συνειδητή πρόθεση δεν σημαίνει πως αυτό δεν γίνεται αντικειμενικά. Η ασκούμενη πολιτική στο μεταναστευτικό έχει σκοπό να ικανοποιήσει την ΕΕ και ειδικότερα τη Γερμανία.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι θέλουν τους πρόσφυγες και μετανάστες να κρατούνται σε κέντρα στα νησιά. Φοβούνται ότι εάν μεταφερθούν στην ηπειρωτική Ελλάδα, κάποιοι από αυτούς θα καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα και να φθάσουν στις χώρες τους στην κεντρική και δυτική Ευρώπη. Και βεβαίως δεν τους ενδιαφέρει διόλου εάν με τα κέντρα φιλοξενίας στα νησιά υπονομεύεται η εθνική μας ασφάλεια.
Το επιχείρημα είναι ότι με βάση μία αυθαίρετη ερμηνεία της ευρωτουρκικής συμφωνίας (Μάρτιος 2016) θα μπορούν να στέλνονται πίσω στην Τουρκία μόνο όσοι βρίσκονται στα νησιά. Εάν, ωστόσο, δει κανείς πόσοι στάλθηκαν πίσω στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν θα διαπιστώσει ότι ο αριθμός είναι ασήμαντος. Άρα, πρόκειται ουσιαστικά για πρόσχημα.
Η πραγματικότητα είναι ότι παραλλήλως με την επιπόλαιη υποταγή στις εντολές της Μέρκελ και όλων εκείνων που πουλάνε ανθρωπισμό, στέλνοντας τον “λογαριασμό” στην Ελλάδα, εξελίσσεται ένας χορός δισ. ευρώ, στον οποίο συμμετέχουν κοινοτικοί παράγοντες, ΜΚΟ και Έλληνες εμπλεκόμενοι (κρατικοί λειτουργοί και ιδιώτες). Ούτως εχόντων των πραγμάτων, θα ήταν αφέλεια να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο στις συμβάσεις για την κατασκευή των μεγάλων κέντρων φιλοξενίας-πόλεων να έχει παρεισφρύσει η διαπλοκή-διαφθορά και στο επίπεδο του πολιτικού συστήματος. Ας μείνουμε προς το παρόν εδώ…
Επιστολή-απάντηση του υπουργού Νότη Μηταράκη στο SLpress
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2021
Κον Σταύρο Λυγερό,
SLpress
Μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
Αξιότιμε κ. Λυγερέ,
Με αφορμή το άρθρο σας με τίτλο “Γιατί η πολιτική Μηταράκη υπονομεύει την εθνική ασφάλεια“, βρίσκω την ευκαιρία να απαντήσω σε κάποια από τα καίρια ερωτήματα που θέτεις και να αποσαφηνίσω τις κύριες κατευθύνσεις της Εθνικής Στρατηγικής Μετανάστευσης 2020-2021, της πολιτικής που έχει επιφέρει μετρήσιμα, θετικά αποτελέσματα σε όλους τους τομείς του μεταναστευτικού.
Από την πρώτη στιγμή, έχουμε θέσει ξεκάθαρους στόχους αναφορικά με τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης:
Πρώτον, όπως και εσείς αναγνωρίζετε, την ουσιαστική μείωση των μεταναστευτικών ροών, η οποία έχει κατά σημαντικό βαθμό επιτευχθεί με μείωση ροών το 2020 κατά 80% (-87% στα νησιά, -62% στον Έβρο), ενώ αντίθετα άλλες χώρες πρώτης υποδοχής, βιώνουν σημαντικές αυξήσεις την ίδια περίοδο. Το 2021 ξεκίνησε με μείωση ροών κατά 92%. Η μείωση των ροών επιτυγχάνεται μέσω έξι βασικών στρατηγικών επιλογών της κυβέρνησης:
- Αποτελεσματική φύλαξη συνόρων, με ουσιαστική αλλαγή πολιτικής και χρηματοδότηση δράσεων, πρόσληψη προσωπικού, εξοπλισμών.
- Ταχεία διαδικασία ασύλου: Μηδενισμός εκκρεμοτήτων μέχρι τον Απρίλιο του 2021 στα νησιά, μέχρι το Δεκέμβριο του 2021 σε όλη την Ελλάδα. Πλέον, η απόφαση πρώτου βαθμού εκδίδεται σε μόλις 24 ημέρες, ενώ η διαδικασία στο σύνολο της δεν ξεπερνά τους 6 μήνες. Διαχωρίζοντας πρόσφυγες από παράτυπα εισελθόντες οικονομικούς μετανάστες.
- Νέα κλειστά κέντρα: Μετατροπή υφιστάμενων ανοικτών δομών σε κλειστές/ελεγχόμενες δομές, που θα προσφέρουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης και ασφάλειας για όλους, διαμένοντες, εργαζόμενους, τοπικές κοινωνίες.
- Επιστροφές και απελάσεις όσων δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας: Το 2020 αποχώρησαν από την Ελλάδα 11.304 άτομα. Στο ξεκίνημα του 2021, η Ελλάδα απέστειλε ήδη δύο μηνύματα προς την ΕΕ και τη Frontex για την επιστροφή όσων δε δικαιούνται διεθνούς προστασίας. 1450 προς την Τουρκία βάσει της κοινής δήλωσης ΕΕ – Τουρκίας και 519 προς τις χώρες προέλευσης. Ετοιμάζεται νέα νομοθετική ρύθμιση για την επιτάχυνση των επελάσεων.
- Έλεγχος ΜΚΟ: Λειτουργεί το Μητρώο και η διαδικασία ελέγχου και πιστοποίησης. Μέχρι στιγμής έχουν καταθέσει δικαιολογητικά 114 ΜΚΟ ενώ αρχική εγγραφή έχουν κάνει 75.
- Περιορισμός επιδομάτων: Περιορίσαμε το χρονικά διάστημα των επιδομάτων και την παροχή στέγασης, στον ένα μήνα μετά την έκδοση απόφασης ασύλου, ενώ επίσης οι διαδικασίες ολοκληρώνονται νωρίτερα. Ο περιορισμός των επιδομάτων στοχεύει στο να μην είμαστε θελκτικός προορισμός.
Δεύτερος βασικός μας στόχος, ο δραστικός περιορισμός των επιπτώσεων της κρίσης στις τοπικές κοινωνίες. Τα αντισταθμιστικά μέτρα και οι αποζημιώσεις για την ενίσχυση των Δήμων, που φιλοξενούν δομές φιλοξενίας εντός των διοικητικών τους ορίων, είναι ένα μόνο ορόσημο στο σχεδιασμό μας. Κλείνουμε πλέον δομές, 57 έκλεισαν το 2020, ήδη ξεκινήσαμε να κλείνουμε δομές το 2021. Αποσυμφόρηση όχι μόνο των νησιών αλλά όλης της χώρας. Ενισχύουμε τα μέτρα ασφαλείας στις δομές, προς όφελος των διαμενόντων, των εργαζομένων και των τοπικών κοινωνιών.
Αγαπητέ κ Λυγερέ,
Μέσω αυτής της επιστολής, θέλω να ξεκαθαρίσω για άλλη μία φορά ότι δεν τίθεται θέμα μόνιμης παραμονής προσφύγων και μεταναστών στην ακριτική Ελλάδα, στον Έβρο και τα νησιά μας.
Το ΚΥΤ Φυλακίου, βάσει της εθνικής πολιτικής που δεν αλλάζει, λειτουργεί μόνο για έλεγχο και καταγραφή. Η αναγκαιότητα της διαχείρισης των προσφυγικών ροών στα χερσαία σύνορα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει προκύψει από πολύ παλιά, με την ελληνική πολιτεία να κάνει ενέργειες για την αντιμετώπιση του θέματος αυτού ήδη από το 2005, όταν και με νομοθετική ρύθμιση (Ν.3386/2005, άρθρο 81) προβλέπεται η ίδρυση των Ειδικών Χώρων Παραμονής Αλλοδαπών (ΕΧΠΑ). Η λειτουργία του ΕΧΠΑ Ορεστιάδας, στο Φυλάκιο, ξεκινά τον Μάιο του 2007.
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες ροές μεταναστών με ορθολογικότερο τόσο για την πολιτεία όσο και για την τοπική κοινότητα τρόπο, το 2012 συστήνεται το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Φυλακίου (ΚΥΑ 11.1/1076/21-12-2012 ΦΕΚ Β’ 3543-31.12.2012), το οποίο και ξεκινά τη λειτουργία του το Μάρτιο του 2013, ως Κέντρο Πρώτης Υποδοχής (ΚΕΠΥ). Με νεότερες νομοθετικές ρυθμίσεις το ΕΧΠΑ Φυλακίου αντικαταστάθηκε από το Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Αλλοδαπών – ΠΡΟΚΕΚΑ (ΦΕΚ Β’ 118-25.1.2015) και το ΚΕΠΥ από το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης – ΚΥΤ (Ν. 4375/2016 ΦΕΚ Α΄51 3.4.2016).
Παρότι από το Φυλάκιο έχουν περάσει από την ίδρυση του 50 χιλιάδες άτομα και ενώ έχει χωρητικότητα 700 θέσεων, σήμερα βρίσκονται στο ΚΥΤ Φυλακίου 167 άτομα. Το σημειώνω αυτό, επειδή αποδεικνύει ότι οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε ανάλογη έκτακτη κατάσταση στο μέλλον χωρίς να θέτουμε εν αμφιβόλω την ασφάλεια της περιοχής και δεύτερον επειδή δείχνει ότι κανείς αλλοδαπός που εισέρχεται από τα χερσαία σύνορά μας, δεν προορίζεται να μείνει στον Έβρο.
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, είναι αναγκαία η αναβάθμιση της δομής, ώστε να καταστεί πιο λειτουργική και να ενισχύσει ακόμη περισσότερο το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων της περιοχής. Συνδράμοντας με ορθολογικό τρόπο στην διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών στην περιοχή και στην χώρα.
Η λειτουργία κλειστών / ελεγχόμενων κέντρων, είναι η απάντηση σε προβληματισμούς που θέτει το κείμενο σας. Που επιτρέπουν σε έκτακτα γεγονότα, τον αποτελεσματικό έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές ασφαλείας της πατρίδας μας.
Αναφορικά με τα νησιά μας, η λειτουργία των νέων δομών δεν έρχεται για να δημιουργήσει “υπερδομές” αλλά αντίθετα να προστατέψει τα νησιά από ροές. Αντίθετα, προτάσεις της Αριστεράς αλλά και άλλων για «άμεση καταγραφή και μεταφορά όλων στην ηπειρωτική Ελλάδα», όπως δηλαδή έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015, θα οδηγούσε σε πολλαπλασιασμό των ροών στα νησιά μας. Με αρνητικότατες επιπτώσεις και για τα νησιά αλλά και για την ηπειρωτική Ελλάδα. Θυμίζω η πολιτική ΣΥΡΙΖΑ 2015-19 οδήγησε σε σημαντική αύξηση των μεταναστών στην Αθήνα από 74.815 το 2014 σε 105.935 το 2019.
Στα νησιά, έχουμε προχωρήσει σε ουσιαστική αποσυμφόρηση το 2020. Μειώσαμε τους διαμένοντες στα νησιά από περίπου 38.500 στις αρχές του 2020, στους περίπου 13.000 σήμερα. Έχουν μειωθεί κατά -65% και συνεχίζουμε αποφασιστικά.
Η Κοινή Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας του 2016 έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην μείωση των ροών. Και πράγματι ο γεωγραφικός περιορισμός δημιούργησε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες στα νησιά, σε συνδυασμό αφενός με τις αυξημένες ροές και αφετέρου με τις πολύ αργές διαδικασίες ασύλου. Αλλά αυτή τη στιγμή είναι βασικό διεθνές εργαλείο και μέχρι να αναθεωρηθεί, συμβάλλει στην προστασία των νησιών μας. Το θέμα της άρσης του γεωγραφικού περιορισμού, που αποτέλεσε προεκλογική μας δέσμευση, παραμένει βασική μας επιδίωξη στις συζητήσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιδίωξη που πρέπει να αποδεχθεί η Τουρκία.
Η διαχείριση του μεταναστευτικού είναι μία πολύ σοβαρή, εθνική υπόθεση. Χρειάζεται διαρκής διάλογος, χρειάζεται όμως αποφασιστικότητα και λύσεις. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δε θα επιστρέψει στην πολιτική των ανοικτών συνόρων που έφερε χάος και έφτασε τους Έλληνες πολίτες στα όριά τους. Ούτε μπορεί να εγκαταλείψει τους στόχους της εθνικής πολιτικής, εξαιτίας των λίγων που σκοπίμως και διαρκώς παραπληροφορούν.
Τα σύνορα φυλάσσονται, το αίσθημα ασφάλειας ενισχύεται και η συνέχιση της πολιτικής μας εγγυάται ότι μέσα στο 2021 θα μιλάμε για την ανάκαμψη και την οικονομική ανάπτυξη των περιοχών που επλήγησαν από τη μεταναστευτική κρίση. Εμείς είμαστε ξεκάθαροι. Δεν είμαστε πλέον, ούτε θέλουμε να είμαστε, η πύλη εισόδου λαθροδιακινητών προς την Ευρώπη. Και απαιτούμε έμπρακτα την Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, στο νέο Σύμφωνο, για την δίκαιη αντιμετώπιση μιας κοινής κρίσης.
Με θερμούς χαιρετισμούς,
Νότης Μηταράκης
