O τομεάρχης ανθρώπινων δικαιωμάτων του Κινήματος Αλλαγής κ. Γιώργος Πεταλωτής αναφέρει:
Ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, όλως αιφνιδιαστικά, χωρίς καμία διαβούλευση και ενημέρωση, αποφάσισε να επεκτείνει στο τριπλάσιο το υπάρχον Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης μεταναστών και προσφύγων στο Φυλάκιο Έβρου, στα σύνορα με την Τουρκία. Όχι να εκσυγχρονίσει και να βελτιώσει τις συνθήκες όπως είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση, αλλά να δημιουργήσει ουσιαστικά μια νέα μεγάλη κλειστή δομή, η οποία κινδυνεύει να μετατραπεί σε νέα Μόρια πάνω στα σύνορα. Ο τρόπος λήψης της απόφασης αυτής, η πλήρης περιφρόνηση των πολιτών της Θράκης, η απαξίωση κάθε υποχρέωσης για ενημέρωση, η αθέτηση της αυτονόητης, επανειλημμένης και πρόσφατα εκφρασμένης κυβερνητικής δέσμευσης για εξαίρεση της Θράκης από τη δημιουργία τέτοιων νέων δομών, δημιουργεί δικαιολογημένο έλλειμμα εμπιστοσύνης στις ανεξήγητες και σπασμωδικές κυβερνητικές κινήσεις. Ο όλος εν κρυπτώ χειρισμός, όπως και η αντίστροφη της λογικής μετακίνηση από το εσωτερικό προς τα σύνορα για ταυτοποίηση που άρχισε να γίνεται, καθιστά τους χειρισμούς αυτούς επικίνδυνους.
Τέτοιες ενέργειες και τέτοιοι σχεδιασμοί για την περιοχή της Θράκης είναι τουλάχιστον ακατανόητοι. Δείχνουν ότι αυτοί που τους αποφασίζουν δεν αντιλαμβάνονται στοιχειωδώς την ιδιαιτερότητα της περιοχής. Ο κ. Μηταράκης μάλιστα έφθασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι με τον τρόπο αυτό θωρακίζεται περαιτέρω η Θράκη, όταν συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Δημιουργούνται λοιπόν έντονες αμφιβολίες αν η δημιουργία τέτοιων μεγάλων δομών στα σύνορα, ακαθόριστου πλέον χαρακτήρα, μπορούν να εντάσσονται σε σοβαρούς εθνικούς σχεδιασμούς ασφάλειας και μεταναστευτικής πολιτικής. Επί πλέον, όταν επιλέγεται η τακτική του τριπλασιασμού της δομής αντί της ποιοτικής αναβάθμισης του υπάρχοντος ΚΥΤ ώστε να επιτυγχάνεται η άμεση υποδοχή και ταυτοποίηση στα σύνορα, δημιουργείται κλίμα ανασφάλειας, διχασμού, άγνοιας και ρατσιστικής έξαρσης.
Η Θράκη δεν μπορεί να μετατραπεί σε μια ηπειρωτική νέα Μόρια με άθλιες συνθήκες και παθογένειες τόσο για την κοινωνία της, όσο και για τους φιλοξενούμενους στις δομές αυτές. Παρακολουθώντας όλη αυτήν την κατάσταση, αντιλαμβάνεται κανείς την ειρωνεία της εν λειτουργία διακομματικής Επιτροπής για τη Θράκη και το έλλειμμα κατανόησης της κεντρικής πολιτικής σκηνής (κυβέρνησης και αντιπολίτευσης) του τι συμβαίνει στην κοινωνία και ειδικά όταν αυτή βρίσκεται «εκτός των τειχών» που η ίδια φυσικά θέτει.
Καιρός να πάρουμε όλοι θέση για να μην επικρατήσουν η προχειρότητα, η επικινδυνότητα και οι ακρότητες
