Στις 21/4 η μαύρη επέτειος της δικτατορίας. Μιας δικτατορίας, που άφησε πολλές μαύρες σελίδες, αφού η καταπίεση και ο φόβος ήταν κυρίαρχος σύμμαχος της και φυσικά στο τέλος η προδοσία της Κύπρου με το πραξικόπημα και την εισβολή του Αττίλα στο νησί της Αφροδίτης, το 1974 η τραγική κατάληξη της.

Αλλά η δικτατορία, επήλθε επί σοβαρών θεμάτων και κυρίως της ακυβερνησίας και της ασυδοσίας των πολιτικών, που στην τυφλή τους επιθυμία για εξουσία άφησαν κενά εξουσίας, που στο τέλος τα εκμεταλλεύτηκαν οι ταγματάρχες για να επικρατήσουν.

Η δολοφονία Λαμπράκη, από τους παρακρατικούς το 1963, ήταν ένα από τα ποιο μαύρα γεγονότα της μετεμφυλιακής Ελλάδος, που ακόμα τα τραύματα του εμφυλίου ήταν νωπά. Η άνανδρη δολοφονία ξαναέφερε τα μίση και φυσικά η κατάσταση ήταν εκτός ελέγχου.

Ο διχασμός και η αποστασία του 1965 ή τα Ιουλιανά όπως λέγονται και πολλά άλλα περιστατικά που φανέρωναν τον αλληλοσπαραγμό των πολιτικών που χωρίς ήθος, κονταροχτυπιόντανε για την εξουσία και ένα παλάτι έρμαιο της Φρειδερίκης. Στην πράξη, Βασιλεύς ήταν ο Κωνσταντίνος, μόλις 20 χρονών, αλλά κουμάντο έκανε η μαμά Φρειδερίκη, έφεραν ολέθρια αποτελέσματα αφού το αίσθημα της αδικίας δέσποζε στις ψυχές όλων. Μερικοί πολιτικοί, στην δίψα για εξουσία δεν δίστασαν να ρίξουν μια κυβέρνηση και να αναρριχηθούν στην εξουσία και μάλιστα εκλεγμένη με 57%. Μεταξύ ενός από αυτούς και ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος ο Κων. Μητσοτάκης.

Πολλές διαδηλώσεις σκηνές βίας και αλλοφροσύνης και φυσικά η μεγάλη κόντρα μεταξύ πολιτικών και του παλατιού που διακαώς ήθελε να ελέγξει το πολίτευμα, έφερε  στο τέλος την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του 1967.

Η βία εξώθησε την βία. Ο Κωνσταντίνος όταν κατάλαβε ότι τα πάντα είχαν χαθεί, έκανε ένα αντικίνημα, έναν χρόνο μετά, αλλά δυστυχώς η αποτυχημένη ως τότε εκπλήρωση και διεκπεραίωση των καθηκόντων του, τον είχε καταστήσει πολύ αντιδημοφιλή ακόμα και στις τάξεις του στρατού. Και φυσικά απέτυχε εφόσον οι συνταγματάρχες, είχαν ποια τον απόλυτο έλεγχο της πολιτικής και στρατιωτικής κατάστασης.

Η ελευθερία του τύπου καταργήθηκε και η λογοκρισία πήρε τον πρώτο λόγο. Τα πάντα έπρεπε να είναι υπό τον έλεγχο. Και όπως έλεγε ο Παπαδόπουλος στους λόγους του …όταν έναν ασθενή τον βάζουμε στην χειρουργική κλίνη πρέπει να τον δέσουμε …..και φυσικά έκανε έναν παραλληλισμό μεταξύ ιατρικής και Ελλάδος που νοσούσε και έπρεπε να χειρουργηθεί.

Το χειρουργείο όμως, θα ήταν διαρκείας 7 χρόνων και φυσικά απολύτως διαχειρίσημο από τον Αμερικανικό παράγοντα που το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η Κύπρος και η κατάσταση εκεί.

Μεγάλα έργα έγιναν επί δικτατορίας, για να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη. Ο τρόμος όμως, τα ξερονήσια όπου πολλοί λόγιοι, ποιητές συγγραφείς, επιστήμονες και καλλιτέχνες όλων των ειδικοτήτων παραθέριζαν πίσω από καγκελόπορτες και με τα κλομπ των δυναστών στα χέρια.  

Στο τέλος τα τραγικά επεισόδια του Πολυτεχνείου και η εξέγερση, το πρώτο χτύπημα στην χούντα των συνταγματαρχών. Μετά ξανά το πραξικόπημα το εσωκομματικό όπως θα λέγαμε και φυσικά η κυριαρχία του.

Σε αυτά τα χρόνια διάφορα σκάνδαλα διαφθοράς ήταν καθημερινότητα και φυσικά οι ημέτεροι είχαν και την εύνοια του καθεστώτος. Το πραξικόπημα είχε επιπτώσεις και στην εκκλησία με την αντικατάσταση του αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α με τον εκλεκτό της δικτατορίας τον Ιερώνυμο το Α… Αλλά και στις περισσότερες μητροπόλεις αντικαταστάθηκαν πολλοί μητροπολίτες.

Βέβαια το αντιπραξικόπημα του Ιωαννίδη και η επιβολή στρατιωτικού καθεστώτος στην Κύπρο, έφεραν το τέλος της 7ετίας με ολέθριες και προδοτικές συνέπειες αφού έγινε η εισβολή στην Κύπρο και το νησί από τότε είναι διηρημένο με το 30% κατεχόμενο από τους Τούρκους εισβολείς.

Η μεταπολίτευση που ακολούθησε, ελπίδα όλων για ένα καλλίτερο μέλλον, για μια Ελλάδα ελεύθερη άρχιζε με τους καλλίτερους οιωνούς, αλλά μέσα σε μια δεκαετία θα άρχιζε η μεγαλύτερη κατασπατάληση δημοσίου χρήματος και πλαστής ευημερίας.

Το χρήμα μέσα σε παμπέρς, επί Παπανδρέου, μέσα σε  off-sore εταιρείες, θαλασσοδάνεια κομμάτων και φορέων, Ολυμπιακοί αγώνες που στοίχησαν τα μάλα, μια είσοδος στο Ευρώ που είχε καταστρεπτικά αποτελέσματα με τα καμώματα του Σημίτη, τα μυστικά χρέη του συμβούλου Στουρνάρα, τις αγραναπαύσεις και τις ποσοστώσεις γάλακτος, θα έφερναν την Ελλάδα στην μεγαλύτερη νεότερη κρίση της ιστορίας της μετά την μεταπολίτευση …αλλά και στην μεταοθωμανική περίοδο της ιστορίας της. Τα μνημόνια με Αγγλικό δίκαιο, θα έδιναν την Ελληνική ανεξαρτησία στους ξένους δανειστές της που κατάκλεψαν με τις ευλογίες των οικείων πολιτικών τον Ελληνικό λαό.

Και φυσικά οι ίδιοι πολιτικοί υπαίτιοι αυτής της καταστροφής είναι οι ίδιοι που ευθαρσώς και χωρίς τσίπα μας παρουσιάζονται ως σωτήρες άλλων εποχών. Οι ληστές και καταπατητές της Ελληνικής δημοκρατίας για μια ακόμα φορά θεωρούν εαυτούς σωτήρες.  

Η δικτατορία σε μεγάλο βαθμό επιδείνωσε την κατάσταση στην Ελλάδα, αφήνοντας τα μίση και τα πολιτικά παιχνίδια να πάρουν την άγουσα. Η δημοκρατία όμως αντί να θεραπεύσει, άφησε την κατάσταση στα ίδια. Ναι μεν υπάρχει ελευθερία τύπου. Αλλά ποια ελευθερία; Αυτή της γκλαμουριάς, των Κωστοπουλων, των Κύρτσων, των Μπομπολων, κλπ..που αφού καταχράστηκαν δάνεια και δεν πλήρωσαν ποτέ, γράφουν άρθρα για πολιτικές και οικονομικά πρότυπα. Ο γκλαμουράτος Κωστόπουλος, που μας έβγαλε από την βλαχιά, βέβαια αν εννοεί βλαχιά τον έντιμο και εργατικό μέχρι τότε αλλά και σήμερα Έλληνα και γκλαμουρ τον απατεώνα και καταχραστή, το λαμόγιο και τον τεμπέλη σαν του λόγου του, εγώ θα προτιμούσα να είμαι Βλάχος και όχι λαμόγιο.

Και φυσικά τα ΜΜΕ. Εδώ ο δημοκρατικός νους σταματά και δεν υπάρχει έλεος από κανέναν.

Και στο τέλος από μια στρατοκρατούμενη οδυνηρή δικτατορία η Ελλάδα έπεσε σε μια οδυνηρή δημοκρατία που τα όρνια που λέγονται πολιτικοί καταβρόχθισαν τα σωθικά της. Δημιούργησαν γκρίζες ζώνες, ενώ στην θέση της αγοράς όπλων για την προάσπιση της εθνικής ακεραιότητας, άνοιξαν λογαριασμούς σε οf sore όπως λέμε για το καλό μας. Οι αντιστασιακοί του Πολυτεχνείου, μετατράπηκαν σε θιασώτες των μιζών και της ρέμουλας και έτσι από μια στρατοκρατούμενη δικτατορία ήρθε η Γερμανική κυριαρχία. Και μάλιστα μεγάλο μέρος του πολιτειακού μας συστήματος θεωρεί τον εξευτελισμό των Ελλήνων προτέρημα έναντι της ξένης υπερτερώντας.

Η προδοσία έγινε προτέρημα και ο προδότης ήρωας που έσωσε την Ελλάδα από την χρεοκοπία που ο ίδιος την έσπρωξε και χωρίς τσίπα διεκδικεί και την εξουσία.

Προηγούμενο άρθροΝίκος Νικολόπουλος: “Η Ελλάδα υποτιμάει το μετάξι του Σουφλίου – Μειώνονται οι παραγωγοί, ενώ κωφεύουν οι υπουργοί”
Επόμενο άρθροΠ. Κουρουμπλής: «Η Σαμοθράκη είναι νησί με εθνικό ρόλο και σημασία»