Με άφατη συγκίνηση ακούσαμε όλοι εμείς , τους «μουσικούς Σταυροφόρους» του Καλλιτεχνικού Ομίλου Αλεξανδρούπολης το βράδυ του Σαββάτου σε μια γεμάτη από Ελληνισμό αίθουσα εκδηλώσεων του « Ζωγραφείου Λυκείου» της Κωνσταντινούπολης , παίζοντας απαράμιλλες ελληνικές νότες μεγάλων συνθετών και μουσουργών που προσέφεραν με τραγούδια από τον παλαιό και αυθεντικό Ελληνικό κινηματογράφο .Ήταν μια ηλιαχτίδα ζεστασιάς που προσέφερε ο Καλλιτεχνικός Όμιλος Αλεξανδρούπολης σε συνεργασία με την λέσχη Αλεξανδρούπολης στους μοναχικούς πια αδελφούς μας της «Πόλης». Μια τόνωση ηθικού , ότι είμαστε κοντά τους , έστω κι αν οι ημέρες είναι χαλεπές , έστω και αν έμειναν ως μειονότητα σαν σταγόνα στον μολυβένιο Ωκεανό…
Είναι αλήθεια , ότι προκαλεί θλίψη το γεγονός , πως έμειναν πια μόνο 5 σχολεία στην Πόλη από τα 60 που υπήρχαν την δεκαετία του 60 , πως το Ζωγράφειο , το φυτώριο μεταλαμπάδευσης ζείδωρου Ελληνικού πνεύματος για γενεές ολόκληρες έμεινε μόνο με 50 παιδιά…Η αδάμαστη όμως θέληση του Διευθυντή κου Δερμετζόγλου και των υπολοίπων διδασκόντων κρατάνε σε λειτουργία το παραδοσιακό αυτό Λύκειο σε πείσμα των καιρών, όπως τουλάχιστον αντιληφθήκαμε , ανεβαίνοντας τα αμέτρητα σκαλοπάτια του κτιρίου μέχρι την παραδοσιακή κλασσική ελληνικής κοπής , αίθουσα του κτιρίου .
Πρωτεργάτης σε όλη αυτή τη δημιουργία , η μεγάλη ψυχή του Ομίλου , η πρόεδρος του , η ακάματη και πάντα δραστήρια , κα Δέσποινα Κουγιουμτζή αλλά και ο εκπληκτικός μαέστρος του , ο Απόστολος Κουγιουμτζής, που με την μουσική καθοδήγηση του εκτόξευσε την χορωδία σε πραγματικά ολύμπια μουσικά πεδία προς τέρψη και αγαλλίαση όλων μας .
Η παρουσία του « Ομίλου στην «Πόλη», στην οικουμενική πρωτεύουσα του Ελληνισμού είναι μια ανεκτίμητη προσφορά στην συνέχιση ύπαρξης Ελληνικότητας στη δύσκολη αυτή περιοχή. Χαιρετίστηκε την επομένη στην Θεία Λειτουργία στο Πατριαρχείο στο Φανάρι από το στόμα του Οικουμενικού Πατριάρχη σε μια σημαντική για την Ορθοδοξία ημέρα .Γιορτάστηκαν τα 800 χρόνια από τότε που ο Πατριάρχης Εμμανουήλ ίδρυσε το Πατριαρχείο της Νίκαιας στην Βιθυνία και μαζί με αυτό διαδόθηκε και ο Ελληνισμός του Πόντου .Τότε που αιτία γι αυτό ήταν η επιδρομή των Λατίνων Σταυροφόρων στην «Πόλη», η καταστροφή και η κατάληψή της το 1204 μΧ…Το πρώτο μεγάλο χτύπημα στον κορμό του Ελληνισμού …Δύο εκατονταετίες μετά ήλθε το τελειωτικό…
Σήμερα κάποιοι άλλοι « μουσικοί Σταυροφόροι» δεν καίνε δεν ρημάζουν αντίθετα στηρίζουν την Ελληνικότητα στην περιοχή .Και αυτό κάνει την μεγάλη διαφορά ..!
Όμως που είναι αλήθεια η προκλητικά απούσα ελλαδική πολιτεία, που θα έπρεπε να εμπνέεται από τις πεφωτισμένες δράσεις του Ομίλου; Η Διαχρονική ανυπαρξία της σε όλα τα επίπεδα φυσικά οδήγησε την κατάσταση στο σημερινό αδιέξοδο .Θα εμπνευσθεί άραγε έστω και τώρα από τις ζείδωρες δράσεις του Ομίλου, για να στηρίξει τις πρωτοβουλίες των θαρραλέων μουσικών σκαπανέων;!
Τα μέλη της χορωδίας , διαλεχτά , ένα και ένα , ενσαρκώνουν το θάρρος , την αισιοδοξία αλλά και την φλόγα της Ελληνικής φυλής , που παρά τις αντιξοότητες δεν θα παύσει ποτέ να καίει.
Γιατί μέλημα όλων μας είναι να μην αργοσβήσει ποτέ αυτή η φλόγα. όσες Συνθήκες κι αν παραβιαστούν , όσες Συμφωνίες κι αν χαλάσουν ….
Έτσι λοιπόν ο καλλιτεχνικός Όμιλος Αλεξανδρούπολης έχει δράσεις πολλές και εξορμήσεις άλλες τόσες και μάλιστα και πάλι για τα αδέλφια μας , στην αντιπέρα όχθη…
