Σε μεγάλη συγκέντρωση κατοίκων του ιστορικού Δήμου Ιάσμου, μίλησε το Σάββατο ο Ευριπίδης Στυλιανίδης. Αίσθηση έκανε η παρουσία τριών πρώην Δημάρχων των κ.κ.Καζάκη(Ιασμος), Μουσταφά(Σώστης) και φυσικά Αμούτζα(Ίασμος) καθώς και πολλών δημοτικών συμβούλων από όλες της παρατάξεις.
Σε ένα μεγάλο, διακομματικό ακροατήριο όλων των ηλικιών και όλων των οικισμών της περιοχής, ο πρώην υπουργός τόνισε την περιφρόνηση που έδειξε η πολιτεία για την ευρύτερη περιοχή.
Θύμισε τα έργα που ολοκλήρωσε τα προηγούμενα χρόνια, συνεργαζόμενος με την τοπική αυτοδιοίκηση ανεξαρτήτως κόμματος, προτάσσοντας το συμφέρον του τόπου, όπως τα καινούργια σχολεία, η συντήρηση παλιών κτηρίων, το οδικό δίκτυο, ο κόμβος της Εγνατίας, η ολοκλήρωση της εκρεμούς από το 1963 μελέτης του Φράγματος, η στήριξη της τοπικής παραγωγής κλπ.
Υπενθύμισε όμως ότι, ό,τι δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί, δυστυχώς εγκαταλείφθηκε από τους επόμενους, όπως πχ. οι εργατικές κατοικίες που θα προσέθεταν 40 νέες οικογένειες στον Ίασμο, το εμπορικό πάρκο(μια ιδιωτική επένδυση 50 εκ. Ευρώ που θα δημιουργούσε 1300 θέσεις εργασίας, η οποία παρότι προπλήρωσε στο Δήμο Ιάσμου 110.000 ευρώ, εξαιτίας της αδιαφορίας και της ανικανότητας κάποιων μεταφέρθηκε τελικά στη Βουλγαρία).
Ο πρώην Υπουργός τόνισε ότι «Είναι κρίμα να ρημάζει η περιοχή, γιατί δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε και να δράσουμε όλοι μαζί. Τα λάθη ξεκίνησαν από τον Ίασμο και απλώθηκαν σύντομα σε όλη τη Ροδόπη. Όταν τα έλεγα με κατηγορούσαν κάποιοι ανεύθυνα, ότι κινδυνολογώ και θέτω εκβιαστικά διλείμματα για να πάρω ψήφους. Πού είναι όλοι αυτοί τώρα; Όταν πήγα να τα αλλάξω συγκρουόμενος με την Αθήνα, άλλαξαν εμένα από την κυβέρνηση. Τώρα τι έχουν να μας πούνε για τον Ίασμο και την Ροδόπη;»
Προβληματισμό προκάλεσε στο ακροατήριο κυρίως της νεότερης γενιάς, η επισήμανση του Ευριπίδη, ότι ξεπέρασαν τις 250.000 οι αποποιήσεις κληρονομιών, ιδιαίτερα στην Ελληνική επαρχία, λόγω αδυναμίας ανταπόκρισης στις υπερβολικές δαπάνες από τους κληρονόμους.
Κατηγόρησε ευθέως την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ότι υπονομεύει και συχνά παραβιάζει το σκληρό πυρήνα του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Συγκεκριμένα είπε:
«• Χάνουμε την περιουσία που με κόπο απέκτησαν οι γονείς και οι παππούδες μας.
- Οι αντικειμενικές αξίες των σπιτιών σας συχνά προσεγγίζουν τα κόστη των μεγάλων αστικών κέντρων(το σπίτι του Ιάσμου ίδια αξία με το Κολωνάκι στην Αθήνα ή το Πανόραμα στη Θεσσαλονίκη), με συνέπεια να επιβάλλεται εξουθενωτικός ΕΝΦΙΑ από αυτούς που έλεγαν ότι θα τον καταργήσουν.
- Οι τακτοποιήσεις των παλιών αυθαιρεσιών, καθιστούν τα παλιά σπίτια ή τις αποθήκες των χωριών μηχανισμό είσπραξης της Κυβέρνησης και εξουθένωσης του αγρότη.
- Κανένας παππούς ή πατέρας δεν μπορεί να κτίσει, να γκρεμίσει, να δωρίσει, να μεταβιβάσει ή να κληροδοτήσει το σπίτι του στο παιδί του, αν δεν πληρώσει αδιανόητα ποσά. Αγοράζουμε μία και δύο φορές ξανά κατα τη διάρκεια της ζωής μας την περιουσία που απέκτησε πριν δύο γενιές η προσφυγική ή ντόπια οικογένεια μας με αίμα και ιδρώτα.
- Επειδή τα αποθέματα έχουν τελειώσει και κανείς δε μπορεί να ανταποκριθεί πλέον στους ληστρικούς φόρους της Κυβέρνησης, απλά σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνουμε, οδηγούμαστε στο γραφείο ενός συμβολαιογράφου για να διαπιστώσουμε και επίσημα ότι δυστυχώς η περιουσία των γονιών μας δεν μας ανήκει πια.
Αυτό είναι ένα διαρκές έγκλημα που συντελείται καθημερινά και αθόρυβα σε βάρος των Ελλήνων της Θράκης αλλά και όλης της Ελληνικής περιφέρειας. Απλά δεν το έχουμε ακόμα συνειδητοποιήσει, ότι μας τελειώνουν με κεφαλικούς φόρους, που καθημερινά σκοτώνουν την ύπαιθρο και αυξάνουν την απόσταση φτωχών και πλουσίων, εκτελώντας τη μεσαία τάξη και μαζί τους παραγωγικούς αγρότες που κράτησαν όρθια τη Ροδόπη μας…»
«Αυτή την κατηφόρα της Ροδόπης, αυτό το έγκλημα των κεφαλικών φόρων που δημεύουν την περιουσία της τρίτης γενιάς, έχουμε όχι μόνο κοινωνικό, αλλά και εθνικό χρέος να το σταματήσουμε. Πέρα από κόμματα και ιδεολογίες δεν πρέπει να επιτρέψουμε τη δήμευση των αγροτικών περιουσιών και την κρατικοποίηση των ζωών μας. Δεν το οφείλουμε μόνο στους πατεράδες και τους παππούδες μας. Το οφείλουμε κυρίως στα παιδιά μας…»
Ο προβληματισμός των πολιτών του Ιάσμου, της Διαλαμπής, του Μωσαϊκού, του Σώστη, του Ασωμάτου, του Πολύανθου, που παρακολούθησαν, ήταν έντονος. Ισχυρότατη όμως ήταν και η βούληση τους, να στηρίξουν πολιτικές πρωτοβουλίες που θα φέρουν αποτελέσματα και δε θα εκτονωθούν σε προεκλογικές υποσχέσεις. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν στο Ιασμο και σε όλη τη Ροδόπη, ότι κάθε φορά που εμπιστεύτηκαν τον Θρακιώτη πολιτικό, αυτός ανταποκρίθηκε με πράξεις και αποτελέσματα. Σε αυτούς λοιπόν του Δύσκολους Καιρούς χρειάζεται ακόμη περισσότερο μια Ισχυρή Κοινοβουλευτική Εκπροσώπηση.
