Η έκπτωση των αξίων και των αξιών
Η προεκλογική περίοδος συνεχίζεται, αναδεικνύοντας γεγονότα που κάτω από άλλες συνθήκες, ίσως περνούσαν απαρατήρητα ,από το Αθηνοκεντρικό κράτος.
Προσφάτως, μετά από καταγγελίες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Ροδόπης, ενημερώθηκε το Πανελλήνιον, ότι το Τουρκικό προξενείο της Θράκης, που εδρεύει στην Κομοτηνή, προωθούσε δύο υποψηφίους του ΣΥΡΙΖΑ, ως Τούρκους προς τους μειονοτικούς Θράκες. Τους προέτρεπε να τους ψηφίσουν γι αυτήν τους την ιδιότητα. Συμφώνως με προχθεσινή δήλωση του πρώην πρωθυπουργού, η προσπάθεια αυτή του προξενείου για την στήριξη <Τούρκων> υποψηφίων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, είχε γνωστοποιηθεί στον πρόεδρό του επισήμως, αλλά εκείνος την αγνόησε. Γεννάται το ερώτημα, τι έπραξε η Ελληνική δικαιοσύνη, εφ όσον την πληροφορία εξ όσων είπε ο πρώην πρωθυπουργός, φέρεται να παρέσχε το κλιμάκιο της ΕΥΠ στην Ροδόπη. Βεβαίως σε όλους τους Θράκες, είναι γνωστός, ο διαχρονικός ανθελληνικός ρόλος του προξενείου, που υποσκάπτει την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών μουσουλμάνων, στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση ,μη αρεστή στην γείτονα, δελεάζοντάς τους με παροχές, ώστε να δηλώνουν Τούρκοι. Συμφώνως με την συνθήκη της Λωζάννης, η μειονότητα, που ο κύριος όγκος της κατοικεί στην Θράκη, είναι θρησκευτική και μόνον, ενώ η της Κωνσταντινουπόλεως που υπέστη τα πάνδεινα και μειώθηκε σε 1800 περίπου Έλληνες, είναι αμειγώς Εθνική, όπως άλλωστε και της Ίμβρου και Τενέδου. Παρά ταύτα το εδρεύον προξενείο της γείτονος στην Θράκη, μη σεβόμενο την εν λόγω συνθήκη, λειτουργεί ως Δούρειος ίππος ,προωθώντας τον Τουρκικό επεκτατισμό, την Τουρκική γλώσσα και καλλιεργώντας τουρκική συνείδηση στους μειονοτικούς ως προς το θρήσκευμα, Έλληνες. Γεγονός είναι ότι οι πολιτικές ηγεσίες, ουδέποτε προσεπάθησαν να αντιστρέψουν το κλίμα υπεροχής του προξενείου, ή ακόμη και να απειλήσουν με κλείσιμό του, εφ όσον αναμειγνύεται σε θέματα που αφορούν Έλληνες πολίτες. Ένα λάθος, να δεχθεί η τότε Ελληνική κυβέρνηση, για την ακρίβεια οι Ελληνικές εναλλασσόμενες κυβερνήσεις του 1950 την ίδρυση Τουρκικού προξενείου στην Θράκη, έναντι αυτού του Ελληνικού της Σμύρνης, διαιωνίζεται προκαλώντας ποικίλα προβλήματα στην θρησκευτική μειονότητα. Οι διαρκείς προσπάθειές του ,αποφέρουν καρπούς υπέρ της Τουρκίας, ενώ υποσκάπτουν τα θεμέλια της ειρηνικής συμβιώσεως με τους γηγενείς Θράκες ορθοδόξους. Η όλη κατάσταση επιδεινώθηκε με την εισαγωγή στα μειονοτικά νηπιαγωγεία της Τουρκικής γλώσσας. Ο λόγος υπάρξεως των μειονοτικών σχολείων, δημιουργεί προβληματισμούς, καμία όμως κυβέρνηση δεν αποφασίζει να τα καταργήσει, ως μη έχοντα λόγο υπάρξεως. Η ύπαρξη και μόνον θεολόγων μουσουλμάνων, είναι αρκετή. Όμως δυστυχώς τα λάθη συνεχίζονται, φέρνοντας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και τους Πομάκους, οι οποίοι δηλώνουν παντί τρόπω την Ελληνικότητά τους και των οποίων τα παιδιά υποχρεωτικά διδάσκονται, τόσο στα νηπιαγωγεία όσο και στα σχολεία την Τουρκική γλώσσα. Μία ισχυρή κυβέρνηση, πέραν από το να εθελοτυφλεί, καλόν είναι να αποφασίσει, η εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων μουσουλμάνων να πραγματοποιείται σε κοινά σχολεία με αυτήν των Χριστιανών, με μόνη διαφορά ,αυτήν των θρησκευτικών. Η καλλιέργεια Εθνικής συνειδήσεως σ’όλους τους Έλληνες πολίτες, αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας, όπως άλλωστε και η ασφάλειά τους. Η ανοχή σε πέραν πάσης διπλωματικής πρακτικής, αναμείξεις, καθοδηγήσεις του Τουρκικού προξενείου, δυναμιτίζει την συνοχή των Θρακών. Οι διαρκείς δωροδοκίες των μειονοτικών ακόμη και με ειδικό καθεστώς εισαγωγής στα ΑΕΙ, αποτελούν σπασμωδικές κινήσεις, άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος. Ευχής έργο, η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, να φροντίσει να δώσει τέλος στην διαρκή ταλαιπωρία των μειονοτικών ,με λύσεις εθνοκεντρικές, αρμόζουσες σε ίσους μεταξύ τους, Έλληνες πολίτες.
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί την προεκλογική αυτή περίοδο, πέραν των πολιτικού περιεχομένου εκδηλώσεων ,δηλώσεων των πολιτικών αρχηγών και διαγκωνισμών στην παροχολογία, είναι η μη ίση αντιμετώπιση ,πολιτών της χώρας. Η ανοχή σε εκδηλώσεις ατόμων, μειωτικές της αξιοπρεπείας , τα οποία εν ονόματι του δικαιωματισμού, επιβληθέντος εκ της πολιτικής ορθότητος, προκαλούν την κοινή περί αισθητικής αντίληψη της πλειοψηφίας των πολιτών, ανενόχλητα,προβληματίζει. Τα μηνύματα πολλά και με ισχυρές δόσεις αντιπαιδαγωγικής ανοχής για τους νέους, δυστυχώς αναπαράγουν πρότυπα ,μη συμβατά με το Ελληνικό ήθος, τον αλληλοσεβασμό αλλά και την ισότητα μεταξύ των πολιτών. Η παρουσία πολιτικών στις όποιες εκδηλώσεις προσβάλλουσες τις ανθρώπινες αξίες και την δημοσία αιδώ, δεν νομιμοποιεί τα προκλητικά ενεργούμενα, αντιθέτως μειώνει την αξία ενός εκάστου των επιδόξων εθνοπατέρων. Καλό είναι να είναι προσεκτικότεροι ,διότι η ψήφος των πολιτών δίδεται με γνώμονα και το ήθος των υποψηφίων, πλήν των ικανοτήτων και της καλής σχέσεως με τον εκάστοτε πρόεδρο του κόμματος.
Εν τω μεταξύ ,μέσα στις πολλές προσλαμβάνουσες των ημερών, χωρίς να δοθεί ιδιαιτέρα προσοχή από τα ΜΜΕ, κοινοποιήθηκε από διαδικτυακή ενημερωτική σελίδα, η απόρριψη από το Ελληνικό κέντρο κινηματογράφου, προς χρηματοδότηση, της ταινίας που γυρίζει ο σκηνοθέτης κ.Σμαραγδής, γνωστός για την παραγωγή ποιοτικών ταινιών, υψηλής αισθητικής και ηλεγμένου ιστορικώς περιεχομένου, με θέμα τον πρώτο Έλληνα κυβερνήτη, Ιωάννη Καποδίστρια. Τον μεγάλο ευπατρίδη, που διέθεσε την προσωπική του περιουσία για την δημιουργία της Τραπέζης Ελλάδος, ενώ παραλλήλως δεν ελάμβανε μισθό για τις προσφερόμενες στο Έθνος υπηρεσίες του, κάτω από ιδιαιτέρως δυσχερείς συνθήκες.
Οι ευθύνες της τέως υπουργού πολιτισμού είναι τεράστιες και θεμελιώνουν ύβριν έναντι της προσφοράς του εν λόγω Έλληνος. Υποχρέωση ,του νέου πρωθυπουργού, να αποκαταστήσει την απρέπεια. Επιβάλλεται να γίνει η χρηματοδότηση, όχι τόσο ως συνδρομή στην πραγμάτωση του σκοπού του σκηνοθέτου, αλλά ως ένδειξη σεβασμού, σε έναν ηγέτη που προσέφερε πέραν των αναφερθέντων και την ζωήν του για την Ελλάδα. Οι άφρονες, οφείλουν να κατανοήσουν, ότι λαός άνευ ιστορίας, παύει να υπάρχει, πόσο μάλλον όταν η Νέα Τάξη Πραγμάτων, επελαύνει τη ανοχή μας και απειλεί να συνθλίψει ό,τι δομημένο με κόπους σύστημα αξιών, κρατάει την συνοχή των Εθνών και των κοινωνιών. Είναι ευτύχημα που στην Πατρίδα μας ακόμη αυτό το σύστημα αξιών, παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες δεν έχει τρωθεί πλήρως.
