Τα χωρικά ύδατα , η υφαλοκρηπίδα και η ανακήρυξη ΑΟΖ , αναφαίρετα Δικαιώματα της χώρας ,που από την διαχρονική ατολμία των κυβερνήσεων έχουν περιπέσει σε αδράνεια …
Είναι Νόμος της φύσης .Ο,τιδήποτε δεν το χρησιμοποιείς και δεν ασκείς τα δικαιώματά σου επάνω σε αυτό , το χάνεις. Αντίθετα, ακόμη κι αν δεν είναι κάτι δικό σου και το χρησιμοποιείς για μακρό χρονικό διάστημα , μπορεί να γίνει δικό σου….Αυτή η αδήριτη φυσιοκρατική αρχή αποτυπώθηκε και στους Νόμους .Οι Ρωμαίοι στο ακόμη και σήμερα άξιο θαυμασμού για τους θεσμούς του Ρωμαϊκό Δίκαιο, μετέπειτα αναπλασθέν από επιφανείς Νομομαθείς σε Βυζαντινορωμαϊκό Δίκαιο, διέπλασαν τον θεσμό της Usucapio , την επονομαζόμενη σε μας Χρησικτησία και φυσικά αντίστοιχα την αποδυνάμωση και συνακόλουθα απώλεια του Δικαιώματος, όταν το τελευταίο περιπίπτει από τον Δικαιούχο σε αδράνεια .
Οι πιο πάνω θεμελιώδεις αρχές αφορούν πρωτίστως την ρύθμιση των εννόμων σχέσεων μεταξύ ιδιωτών αλλά κανείς δεν μπορεί να τις αποκλείσει και από τις σχέσεις μεταξύ κρατών.
Η χώρα μας από γενέσεως του νεολληνικού κράτους ,πλην κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων στο διάβα του χρόνου, δεν φημίζεται για την προάσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων …
Πολύς ο λόγος πάλι τελευταία για φλέγοντα θέματα με την γείτονα χώρα , την Τουρκία , που άπτονται με το «Δίκαιο της θάλασσας» .Ο καθορισμός των χωρικών μας υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια , ένα από αυτά .Για εμάς υπάρχει η απόφαση του ΟΗΕ από το 1994 για το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας , για την Τουρκία μια τέτοια προσπάθεια θα αποτελούσε αιτία πολέμου( Casus belli).Γι αυτό και εμείς σιωπούμε και κωφεύουμε…Μια και δεν θέλουμε την κατά το διεθνές Δίκαιο κατοχυρωμένη φυσική επέκταση της εθνικής κυριαρχίας μας ως χώρας πέραν από τις ακτές , προς την θάλασσα ( δηλαδή τα χωρικά μας ύδατα) στα 12 ναυτικά μίλια !Η φυσική αυτή επέκταση , περιλαμβάνει τα ύδατα , τον βυθό , το υπέδαφος αλλά και τον εναέριο χώρο…Εμείς όμως περιοριζόμαστε στα «φτωχά» 6 ναυτικά μίλια , έστω κι αν στο άρθρο 3 της σύμβασης για το Δίκαιο της θάλασσας η επέκταση των χωρικών υδάτων αποτελεί απόφαση του κάθε κράτους , χωρίς να απαιτείται η ρητή συναίνεση των γειτονικών χωρών ή της Διεθνούς κοινότητας !Βέβαια λόγω της μορφολογίας των ακτών μας με τους «απέναντι»σε πολλά σημεία η έκταση των χωρικών υδάτων είναι μικρότερη ακόμη κι από αυτά τα 6 ναυτικά μίλια .Συνακόλουθα σε αυτές τις περιπτώσεις σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο ακολουθείται ο κανόνας της « μέσης γραμμής» , δηλαδή με άλλα λόγια ο διαχωρισμός γίνεται στην βάση της μέσης απόστασης από τις ακτές των δυο χωρών. Μια που όμως τα ελληνικότατα ευλογημένα νησιά μας τους κάθονται « καρφί» στα ακόμη λιγότερα εκ των πραγμάτων δικά τους χωρικά ύδατα, οι ενοχλητικοί και αφάνταστα κουραστικοί θορυβώδεις γείτονες σκαρφίζονται τρόπους και τεχνάσματα για να γκριζάρουν το Αιγαίο. Αυτή είναι η πραγματικότητα αλλά οι μέχρι τώρα ελλαδικές κυβερνήσεις στρουθοκαμηλίζουν και σφυρίζουν σχεδόν αδιάφορα τον σκοπό της απραξίας …
Απασχόλησε επίσης κατά καιρούς και έντονα μάλιστα η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας με τους εξ Ανατολών γείτονες .Ως γνωστόν η τελευταία αποτελεί τμήμα του παράκτιου βυθού της θάλασσας και εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών του 1980 ως υφαλοκρηπίδα ορίζεται ο βυθός της θάλασσας σε ακτίνα 200 ναυτικών μιλίων από την ακτή, υπό προϋποθέσεις όμως η ακτίνα της μπορεί να φτάσει και τα 350 ναυτικά μίλια .Τα νησιά μας έχουν χωρικά ύδατα και κατά συνέπεια έχουν και υφαλοκρηπίδα ( Άρθρο 121 της Σύμβασης του 1982 για το Δίκαιο της θάλασσας ).Οι Τούρκοι όμως δεν θέλουν να το κατανοήσουν και γι αυτό μέχρι και σήμερα δεν έχει υπάρξει διακανονισμός στο θέμα αυτό μεταξύ μας ως γειτονικές χώρες, όπως έγινε αντίστοιχα με την Ιταλία .Γι αυτό και προαναγγέλλουν ξεδιάντροπα ,ότι θα κάνουν έρευνες με γεωτρήσεις και άλλα συναφή εντός της δικής μας υφαλοκρηπίδας !Μόνοι που λησμόνησαν , ότι τα χωρικά ύδατα δίνουν αυτόματα υφαλοκρηπίδα και γι αυτό δεν χρειάζεται ανακήρυξη όπως με την ΑΟΖ…Γι αυτό και η Ελληνική κυβέρνηση δεν έπρεπε μόνο να τους αποστείλει διαβήματα διαμαρτυρίας μέσω του πρέσβη τους αλλά να τους προειδοποιήσει ξεκάθαρα -το έκανε καθυστερημένα και θα δούμε πόσο το εννοεί!-, ότι μια τέτοια ενέργεια τους θα σηματοδοτούσε εχθρική πράξη και συνακόλουθα αιτία πολέμου(Casus belli)!
Εκείνο όμως που είναι συνταρακτικό στην όλη υπόθεση είναι η απραξία της Ελλάδας να ανακηρύξει Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) επ ωφελεία των δικών της συμφερόντων και παρά την κύρωση από μέρους της , της συνθήκης του Δικαίου της θάλασσας στο Montego Bay της Τζαμάϊκα, το 1982 .Και επειδή ο λόγος για ΑΟΖ , η τελευταία ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης (δηλαδή τα χωρικά μας ύδατα) περιοχή , το πλάτος της οποίας μπορεί να φτάσει τα 200 ναυτικά μίλια (ν.μ)από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την έρευνα , με την εκμετάλλευση , την διατήρηση και την διαχείριση των φυσικών πηγών –ζώντων ή μη – των υδάτων του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας καθώς και κυριαρχικά Δικαιώματα που αναφέρονται στην εξερεύνηση και στην οικονομική εκμετάλλευση των ρευμάτων και των υπερκειμένων της θάλασσας ανέμων .( βλ. Θεόδωρος Καρυώτης , Η ΑΟΖ της Ελλάδας σελ. 38 επ. εκδόσεις Αντ. Λιβάνη).Με απλά λόγια με τις ΑΟΖ κατοχυρώνονται τα κυριαρχικά δικαιώματα μιας χώρας όχι μόνο στον βυθό και το υπέδαφος αυτού (υφαλοκρηπίδα ) αλλά και όσα απορρέουν και από την επιφάνεια της θάλασσας .Και σαν τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δικαίωμα στην εκμετάλλευση της αλιείας αλλά και της αιολικής ενέργειας! Όποιο κράτος ανακηρύσσει ΑΟΖ, παράγει πλούτο για τον τόπο του…
Σύμφωνα με το Δίκαιο της θάλασσας κάθε κράτος μπορεί να δημιουργήσει Αποκλειστική οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) με αφετηρία το έσχατο σημείο της εδαφικής επικράτειας του και σε έκταση 200 Ναυτικών μιλίων από αυτό.
Όπως και πιο πάνω έγινε αναφορά στο Δίκαιο της θάλασσας , η Σύμβαση του Montego Bay της Τζαμάϊκας (1982) που τέθηκε σε ισχύ το 1994 και υπεγράφη από 157 Κράτη, πλην Τουρκίας, στο άρθρο 121 αυτής αναφέρει ότι όλα τα νησιά που κατοικούνται διαθέτουν αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Είναι σαφές ότι η πιο πάνω σύμβαση δίνει ένα μεγάλο πλεονέκτημα στην Ελλάδα έναντι της Τουρκίας, αφού η Ελλάδα μπορούσε και μπορεί να προσδιορίσει ΑΟΖ από το Καστελόριζο ,το οποίο ως κατοικημένο νησί ανεξάρτητα από το μέγεθος του, δικαιούται να διαθέτει ΑΟΖ .Αν αυτό συμβεί, τότε αυτόματα λόγω της γεωγραφικής θέσης του νησιού, η ΑΟΖ του Καστελόριζου οριοθετεί την ΑΟΖ της Ελλάδος με την Αίγυπτο και την Κύπρο. Αντιλαμβάνεται ο καθένας, γιατί η Τουρκία λυσσομανά , έχοντας επίγνωση της στρατηγικής σημασίας του Καστελόριζου.
Με τέτοια οριοθέτηση της ΑΟΖ, η Ελλάδα θα είχε το μερίδιό της στην λεκάνη του Ηροδότου (όπως η περιοχή ονομάζεται στο μέρος εκείνο της Μεσογείου) και συνακόλουθα στα πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου. (βλ. για όλα αυτά εκτενές άρθρο Κώστα Χαρδαβέλα , Οι “ Χατζιαβάτιδες” Έλληνες πολιτικοί και οι Τούρκοι “νταήδες” – σελ. 72 επ. Περιοδικού ΕΠΙΚΑΙΡΑ από 17-11 έως 23-11-2011)
Η Ελλάδα μάλιστα αν εκινείτο έξυπνα και με προγραμματισμό θα είχε φροντίσει με έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού να κατοικηθούν και μικρότερες νησίδες του Αιγαίου σε απομακρυσμένα σημεία του, κατασκευάζοντας φάρους και εγκαθιστώντας φύλακες με τις οικογένειές τους ή μοναστήρια με μοναχούς, αναπτύσσοντας στοιχειώδη κτηνοτροφία , γεωργία και αλιεία που θα έδινε σε δεκάδες νησίδες το χαρακτηρισμό των κατοικημένων, αναγνωρίζοντάς τους ΑΟΖ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα τεράστια οφέλη της χώρας μας. Αλλά που τέτοιες σκέψεις , χάνουν οι « νεοέλληνες» την βολή τους;!
Παρότι επανειλημμένα η Κύπρος μέσω του τότε υπουργού Εμπορίου της ,Γεωργίου Λιλλήκα ζήτησε από την Ελλάδα να προχωρήσει σε κατοχύρωση της ΑΟΖ της, αφετηριάζοντας την από το Καστελόριζο και σε έκταση 200 Ναυτικών μιλίων, έτσι ώστε να ενωθεί με την ΑΟΖ της Κύπρου, οι τρεις παλαιότερες Κυβερνήσεις Σημίτη-Καραμανλή –Παπανδρέου έπραξαν ένα απολύτως Τίποτε, δίνοντας έτσι ερείσματα στη Τουρκία από τότε να αμφισβητεί τα Δικαιώματά μας για ΑΟΖ στη περιοχή της Μεσογείου και φυσικά κατ επέκταση και των ορίων της δικής μας υφαλοκρηπίδας. Τα αποτελέσματα αυτής της μειοδοτικής πολιτικής τα βλέπουμε τελευταία ,που η Τουρκία ανακοίνωσε έρευνες νοτιοανατολικά της Κρήτης , έχοντας μάλιστα αυθαίρετα και παράνομα οριοθετήσει «θαλάσσιες ζώνες» με την «χαμερπή συνεταίρο» της, την Λιβύη. Εμείς όμως αντί για ΑΟΖ προτιμήσαμε τις Eιδικές οικονομικές ζώνες (ΕΟΖ) , που οδηγούν σε οικονομικό μαρασμό ,όπου εφαρμόστηκαν( Βλ. Ηλίας Ηλιακόπουλος ,Οι Ελληνικές κυβερνήσεις αντί για ΑΟΖ δημιουργούν ΕΟΖ, σε Ελεύθερη Θράκη από 9-11-2012 αλλά και στην ταυτόχρονη διαδικτυακή σελίδα του Maximum fm)
Τις καταστροφικές συνέπειες τις αισθάνθηκε αλλά και τις αισθάνεται ακόμη περισσότερο τώρα ο Ελληνικός λαός αφού με τη δημιουργία της Ελληνικής ΑΟΖ , η τελευταία θα συνόρευε με την ΑΟΖ της Κύπρου, εξάγοντας τουλάχιστον τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου, όπως τότε έκαναν η Κύπρος και το Ισραήλ με κοινή συνεργασία και ασφάλεια της περιοχής παρά τους λεονταρισμούς της Τουρκίας, η οποία θύμιζε εκείνη την εποχή , τις δεκαετίες του 90 και 2000 , χάρτινο Τίγρη που μόνον βρυχάτο …(βλ. επ’ αυτού Μάνου Ηλιάδη, Το Ισραήλ ετοιμάζει την Άμυνα της ΑΟΖ του, σελ. 70 επ. περιοδ. Επίκαιρα 27-9 έως 3-10-2012).Αλλά και τώρα ακόμη η χώρα μας και παρά το γεγονός πως μετά την επιθετική στάση της Τουρκίας(Δημιουργία Θαλασσίων οδών με την Λιβύη), τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, δεν δίνει συντεταγμένες στον ΟΗΕ και δεν ανακηρύσσει ΑΟΖ με Κύπρο Αίγυπτο και Ισραήλ!
Σε όλα τα πιο πάνω αδιαμφισβήτητα Δικαιώματα της η Ελλάδα επιδεικνύει μια άνευ προηγουμένου υποχωρητικότητα , μια αδράνεια , έτσι ώστε η Τουρκία από την άλλη πλευρά να προβάλλει προκλητικά το δόγμα της «Γαλάζιας πατρίδας», αφού με την επιθετική και σταθερή πολιτική της, προσηλωμένη στις κεμαλικές ιδέες, ακόμη και με καθεστώς ισλαμικού κράτους , αναπτύσσει την γεωπολιτική της στρατηγική με επιδίωξη την θαλάσσια κυριαρχία της στο Αιγαίο.( βλ. συνέντευξη του Τζεμ Γκιουρντενίζ στο «Βήμα της Κυριακής» σελ. Α6, της 7-6-2020) Δεν είναι τυχαίο , ότι ο εν αποστρατεία πιο πάνω Ναύαρχος , πατέρας της «Γαλάζιας Πατρίδας» κάνει λόγο πως μετά την κρίση των Ιμίων άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο σχετικά με τα 153 νησιά(!), νησίδες και βράχους στο Αιγαίο, τα οποία θεωρεί ,-αυθαίρετα βέβαια(!)- ,ότι δεν παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες.
Παρά τους τελευταίους ασθμαίνοντες λεονταρισμούς από πλευράς της Κυβέρνησης δεν είναι καθόλου βέβαιο , εκεί που φτάσαμε , πως δεν θα υποχωρήσουμε ακόμη μια φορά υπό τον μανδύα εξεύρεσης διπλωματικών λύσεων…!’Έστω κι αν η στρατιωτική ηγεσία δηλώνει έτοιμη και αποφασισμένη, δηλώνει ότι έχει σχέδιο αποτροπής , δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει , ότι οι πολιτικάντηδες μας θα ξεχάσουν την γραμμή Σημίτη στο έγκλημα που διαπράχθηκε στην κρίση του 1996 στα Ίμια και δεν θα δώσουν εντολή για φρένο σε οποιαδήποτε στρατιωτική απάντηση ( βλ. Κόκκινο …κουμπί για την Αθήνα η παραβίαση της υφαλοκρηπίδας σε φύλλο «Κυριακάτικης Δημοκρατίας» από 7-6-2020 σελ. 16-25 και «Χρόνια ατολμίας αποθράσυναν την Άγκυρα…») Η νοοτροπία που ενσταλάχτηκε σιγά-σιγά από την πολιτική μας ηγεσία καταδεικνύει ότι η τελευταία δεν έχει δυνατότητες πραγματικής αντίστασης! Ιδού τι προκαλεί η απραξία μας δεκαετίες ολόκληρες στα κυριαρχικά μας Δικαιώματα με μόνιμη επωδό για φτηνή δικαιολογία , την επίκληση του Διεθνούς Δικαίου ….(βλ. και άρθρο «Χρόνια ατολμίας αποθράσυναν την Άγκυρα…» στο ίδιο πιο πάνω φύλλο της «Κυριακάτικης Δημοκρατίας» σελ.16 ) Φτάνει όμως;!
Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην στρατιωτική αλλά στην πολιτική ηγεσία όπως και στην εκκολαφθείσα νοοτροπία ενός λαού , που αρέσκεται σε εκδηλώσεις ενάντια στον ρατσισμό στις ΗΠΑ δεν σκέφτεται όμως καθόλου πόσο ζωτικά συμφέροντα απεμπολούν οι συμβιβασμένοι πολιτικάντηδες των κομμάτων εξουσίας, όταν δεν έχουν το σθένος να ανακηρύξουν ΑΟΖ , αδιαμφισβήτητο εισιτήριο στην ανάπτυξη μιας χώρας! Η προκλητική απραξία όμως και σε επίπεδο χώρας προκαλεί τα αποφώλια (αποκρουστικά) προβλήματα που βλέπετε !Θέλει υγιή πατριωτισμό, αρετή και τόλμη η ελευθερία , έστω και από μικρά αλλά πραγματικά υγιή πατριωτικά κόμματα !
* Ο Ηλίας Ν. Ηλιακόπουλος είναι Δρ. Νομικής ,Δικηγόρος και δραστηριοποιείται στον χώρο της Θράκης
