«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου» έγραψες αθάνατε ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, όταν κάποιος θα περίμενε το αντιτιθέμενο ζεύγος ,γλώσσα πλούσια -φτωχικό σπίτι.Κι όμως, για να τονίσεις την εθνικότητα, σε καιρούς δύσκολους, γράφεις «ελληνική».
Αλλά ,μέσα στον ορυμαγδό της παγκοσμιοποίησης, στεκόμαστε φοβικοί, απέναντι στην ίδια μας τη γλώσσα, αφού το 2018 η Ελληνική Πολιτεία, απαίτησε να μην χρησιμοποιείται η λέξη «λαθρομετανάστης» και να πάμε σε περίφραση ,αλίμονο!
Κύριοι, λυπάμαι και πονώ βαθιά μέσα μου,γιατί μέσα σε πολλά που ακυρώσατε επί κυβερνήσεώς σας το 2018 ,βάλατε χέρι και στο καθαρό ελληνικό λεξικό :λάθρα,λαθραίος,λαθρομετανάστης για να μας καταντήσετε ξένους στον τόπο μας!
Αλήθεια ,εγώ γιατί πρέπει να αλλάξω πολιτισμό ,φοβούμενη να εκφραστώ στην ίδια τη γλώσσα μου;Τι να διδάξω στους μαθητές της Γ’Λυκείου στη Νεοελληνική Γλώσσα ,ότι πάμε σε περίφραση «παράτυπος μετανάστης» για να μην νιώθει κανείς μειονεκτικά;Με τόσο πλούτο λέξεων, γιατί να κάνουμε ότι γίνεται σε άλλες γλώσσες, οι οποίες δεν μπορούν μονολεκτικά, να αποδώσουν πλήρως μία έννοια;
Με λύπη παρακολουθώ να αποφεύγεται, να λησμονείται μία λέξη -παρά την ισχυρή ρίζα, ηθελημένα, – λαθρο- < ελληνιστική κοινή λαθρο- < αρχαία ελληνική λαθραῖος < λάθρα -και μαζί της ο πολιτισμός .
Θα παλέψω ,στο όνομα των μαθητών μου ,χωρίς αυτό να δείχνει κανένα υποβιβασμό,καμιά υποτίμηση προς τον Άλλον, να λέγονται τα πράγματα, όπως μας τα παρέδωσαν εκείνοι ,που δεν φοβούνταν ,αγωνίζονταν και δεν χαρίστηκαν σε κανένα ,που δεν μοίραζαν τοπωνύμια ,που μιλούσαν απταίστως την ελληνική γλώσσα,την οποία , εμείς οι απόγονοι ,πάμε να «πελεκήσουμε».
Άννα Δεληγιάννη-Τσιουλπά
Φιλόλογος,συγγραφέας,κριτικός
