Η κοινωνία πληγώνεται από έλλειψη σεβασμού στο υγειές

Αφορμή για το άρθρο αυτό στάθηκε, μία σειρά γεγονότων, αλληλοεπιδρώντων μεταξύ τους, κατευθυνομένων από το Υπουργείο Εργασίας, που κατ’ επιταγήν της νοσούσης πλέον ΕΕ, σκοπό έχουν την εδραίωση της ισότητος των φύλων. Ναι σωστά καταλάβατε, όχι των δύο φύλων, αλλά γενικώς και αορίστως των φύλων. Στη σκέψη και μόνον, ότι τα δύο υπάρχοντα φύλα, επιλεκτικά ονομάζονται βιολογικά φύλα, επιτρέποντας την παράλληλη <ανάπτυξη των κοινωνικών φύλων>, αποκαλύπτεται η όλη συντεταγμένη προσπάθεια που γίνεται με κατευθυντήριες γραμμές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εντολοδέκτες κράτη Έθνη, με ανεπτυγμένη εθνική συνείδηση των πολιτών τους. Με πρόσχημα την ισότητα των δύο φύλων ,που περίπου τους τελευταίους δύο αιώνες , είναι το ζητούμενο των γυναικών του πλανήτου, διεκδικώντας ίσες αμοιβές με τους άνδρες για την ίδια παρεχομένη εργασία, ίδιες ευκαιρίες για εργασία και ισότιμη αντιμετώπισή τους, γίνονται εκστρατείες ενημερώσεως για θέματα ,που επιδερμικά αγγίζουν το συγκεκριμένο ζητούμενο, ενώ προωθούν προϊόντα της Νέας Τάξεως πραγμάτων. Στην χώρα μας εδώ και κάποια χρόνια ,βρήκαν πρόσφορο έδαφος οι< ιδέες> αυτές, ως προοδευτικές και δημοκρατικές, αγκαλιάσθηκαν και άρχισαν να σκορπίζουν το δηλητήριό τους ύπουλα. Έτσι με το πρόσχημα της ισότητος, οι δύο γονείς ,μητέρα και πατέρας ενός παιδιού, έγιναν γονέας ένα και γονέας δύο, χωρίς να χρησιμοποιούνται οι ιερές λέξεις μητέρα και πατέρας, προσπαθώντας να περάσουν το μήνυμα, της αφυλίας των γονέων. Το ότι συνειδητά παρακάμπτεται η ιερότητα της κυοφορίας και της γεννήσεως ενός εκάστου παιδιού, το θαύμα δηλαδή της ζωής, από την μητέρα, δείχνει το άρρωστο του προωθουμένου. Ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης διαλαλεί <κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές και πάλι κάτι θα περισσέψει, για να το φωνάξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου> ,αυτό όμως δεν προβληματίζει τους υπηρέτες της πολιτικής ορθότητος ,που μισούν την αλήθεια και επιβάλλουν ψεύδη.

Παραλλήλως, άρχισε η συζήτηση περί βιολογικού και κοινωνικού φύλου. Άτομα δηλαδή, που στο πρόσφατο παρελθόν θα διαγιγνώσκονταν ως ανήκοντα σε φάσμα ψυχιατρικού ενδιαφέροντος, τώρα επιβάλλουν τις απόψεις τους και μέσω των χρηματοδοτικών εργαλείων της ΕΕ, προπαγανδίζουν το νοσηρό, ως υγειές κι έχουν καταφέρει την επιβολή του.

Προσφάτως στην χώρα μας γίνεται εκστρατεία, με σύνθημα <ο σεξισμός πληγώνει την κοινωνία>. Η κυρίαρχη λέξη< σεξισμός>, παρακάμπτει σύγχρονες Ελληνικές λέξεις υπονοώντας το διεθνές της επιχειρουμένης ενημερώσεως. Το ρήμα <πληγώνει> έχει άμεση σχέση με την εικόνα ,νοσούσης κοινωνίας, που είναι απεχθής. Ανάμεσα στα διαδιδόμενα είναι ότι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ ανδρός και γυναικός, μεταξύ αγοριού και κοριτσιού. Τεχνιέντως ,αποφεύγεται να τονισθεί το σημαντικόν της ιδιαιτερότητος ενός εκάστου εκ του θήλεως και του άρρενος και ισοπεδώνονται όλα εν ονόματι της ισότητος αγνοώντας ότι η μεγαλύτερη ανισότητα, είναι η ισότητα μεταξύ ανίσων .

Σ αυτήν λοιπόν την εναγώνιο προσπάθεια, διδάσκεται πώς πρέπει να σκέπτεται ο καθείς εκ των μετεχόντων στην κοινωνία πολίτης. Ουσιαστικά ,του επιτρέπεται να εκφράζεται όπως του επιβάλλουν εμμέσως πλην σαφώς οι υπηρέτες της πολιτικής ορθότητος. Με προκάλυμμα την Δημοκρατία και τα ίσα δικαιώματα μεταξύ των φύλων, του αρνούνται την δυνατότητα να πράξει κάτι διαφορετικό, ή να εκφράσει διαφορετική από την προωθουμένη άποψη, του δικαιωματισμού. Κοινώς, ετοιμάζουν τον νέο άνθρωπο χωρίς προσωπική άποψη, χωρίς κρίση και λογική, άβουλο και πιθηκίζοντα, τα εκ του σοφού ιερατείου αποφασισθέντα. Στόχος ο πλήρης πνευματικός έλεγχος. Απέναντι στην φυσική ροή των ρυθμιζόντων τα της ζωής, από την δημιουργία του κόσμου και εντεύθεν, προτάσσουν τα νοσηρά κελεύσματα διεστραμμένων της παγκοσμιοποιήσεως.

Εντύπωση προκαλεί ,αναδεικνύοντας βεβαίως και το άρρωστο του όλου εγχειρήματος, ότι ενώ στην Πατρίδα μας στα σχολεία έχουν εισαχθεί διάφορα νέα μαθήματα, κοινωνικής εκπαιδεύσεως, δεν γίνεται πουθενά λόγος για το απλούστερο, αλλά το σημαντικότερο τον αυτοσεβασμό και τον αλληλοσεβασμό. Ίσως γιατί αυτά τα δύο είναι οι βάσεις όλων .Ένας άνθρωπος με αυτοσεβασμό, ευκόλως κατανοεί ότι οφείλει να σέβεται τον συνάνθρωπό του. Γνωρίζει την διαφορετικότητα μεταξύ των συνανθρώπων του και την προσπάθεια που επιβάλλεται να κάνει έκαστος εξ αυτών, για να προσεγγίσει την τελειότητα και την σέβεται. Ως μέλος κοινωνικού συνόλου, συνδράμει για την έκφραση των δυνατοτήτων ενός εκάστου, συνεργαζόμενος με όλους τους μετέχοντες του συνόλου για την απόκτηση του προσδοκουμένου γι αυτό. Στην Ορθόδοξη Χριστιανική εκκλησία ,αποδεχόμαστε τις προσπάθειες που οφείλουμε να κάνουμε όλοι οι Χριστιανοί, που είναι σκοπός της υπάρξεώς μας, να εκπληρώσουμε το <κατ΄εικόναν και ομοίωσιν> για το οποίο ήλθαμε στον κόσμο. Στην σύγχρονο προβαλλομένη και επιβαλλομένη πραγματικότητα , η ελευθερία της επιλογής του τρόπου εκφράσεως ,δράσεως και συνεργασίας, καταργείται αφού τεχνιέντως έχει δαιμονοποιηθεί.

Ο σεβασμός λοιπόν είναι το μεγάλο ζητούμενο και δεν επιβάλλεται, αλλά κατακτάται. Στον δρόμο προς την κατάκτηση του σεβασμού, για όσους δυσκολεύονται να αποκτήσουν ή να ανακτήσουν τον αυτοσεβασμό, ο κάθε άνθρωπος οφείλει να είναι αρωγός των συνανθρώπων του. Είναι χρέος ενός εκάστου να το κάνει, που απορρέει από την συνύπαρξη. Πάνω απ όλα όμως είναι χρέος των γονιών και των δασκάλων. Παιδιά της ιδίας οικογενείας ,δεν πρόκειται να κάνουν διακρίσεις μεταξύ των φύλων, εάν η μητέρα και ο πατέρας της οικογενείας, δεν κάνουν διακρίσεις μεταξύ των παιδιών τους. Στο σχολείο, εάν η δασκάλα ή ο δάσκαλος βοηθήσουν το κάθε παιδί, αγόρι ή κορίτσι, να εκφρασθεί και να δημιουργήσει στην ομάδα του ,αναλόγως των δυνατοτήτων του, προσφέρει σημαντικό υπόβαθρο στον μελλοντικό πολίτη, αλληλοσεβασμού. Οι κοινωνίες έχουν ανάγκη δημιουργικών, παραγωγικών ατόμων συνεργαζομένων μεταξύ τους. Οι αποκλεισμοί , οι διαιρέσεις και οι γενικεύσεις, βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο. Η φύση, δείχνει καθημερινώς τον δρόμο. Οφείλουμε να αφουγκραζόμαστε τα μηνύματά της. Το θήλυ έχει συγκεκριμένες ιδιότητες και ικανότητες, το άρρεν επίσης. Υποχρεούται η πολιτεία να στηρίζει ισότιμα και τα δύο φύλα για την απόκτηση ίσων ευκαιριών στην ζωή ,βάσει των ικανοτήτων που θα τους συνδράμει να αναπτύξουν.

 

Προηγούμενο άρθροΗ ΘΡΑΚΗ ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-1941: Από τον Ανθυπολοχαγό Θεόδωρο Κανδηλάπτη μέχρι τον υποστράτηγο Ιωάννη Ζήση (γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης)
Επόμενο άρθροΜε λαμπρότητα εορτάστηκε ο Άγιος Δημήτριος στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Ιάννας