Η απραξία και ατολμία της Ελληνικής πλευράς για την ανακήρυξη ΑΟΖ μετά τη θέση σε ισχύ της συνθήκης του Montego Bay της Τζαμάϊκα για το Δίκαιο της θάλασσας το 1982 , εδώ και δεκαετίες έφερε την χώρα μας σε αδιέξοδο και την Τουρκική πλευρά να αποθρασύνεται όλο και περισσότερο στο Διάβα των χρόνων , να αμφισβητεί κυριαρχικά μας δικαιώματα , να δημιουργεί σκηνικό πολέμου το 1996 στα Ίμια , να αμφισβητεί δικά μας νησιά, να αναπτύσσει την περίεργη και εθνικά επιζήμια αλλά και αποφώλια θεωρία της « γαλάζιας πατρίδας»που αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στο Αιγαίο , να δημιουργεί εν τέλει και αιφνιδιαστικά «θαλάσσιες ζώνες» με την απρόβλεπτη Λιβύη και σαν επιστέγασμα όλης αυτής της ελλειμματικής πολιτικής η ταραχοποιός Τουρκία να προαναγγέλλει γεωτρήσεις μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα , το θερμόμετρο να ανεβαίνει επικίνδυνα και όλα να κρέμονται σε μια κλωστή…( βλ. για όλα αυτά άρθρο μου Η απραξία οδηγεί σε απώλεια… στην σελίδα κοινωνικής δικτύωσης μου(fb) από 7-6-2020 αλλά και στην ηλεκτρονική σελίδα του voicenews, στο voiceopinion της 7-6-2020.)
Το οξυγόνο φάνηκε να το δίνει προς στιγμή η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών που έπεσε κεραυνός εν αιθρία χτες το μεσημέρι στα διεθνή πολιτικά δρώμενα της περιοχής. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επαίνεσαν και άλλοι τόσοι που θριαμβολόγησαν για την ιστορική συμφωνία , όπως την αποκάλεσαν. Την συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας για την ανακήρυξη ΑΟΖ , όπως την χαρακτήρισαν (;),θεωρείται μια συμφωνία που βάζει φρένο στον επεκτατισμό της Τουρκίας στην θαλάσσια περιοχή Αιγαίου και Ιονίου .Προσεκτικότερη παρατήρηση όμως προσγειώνει τους αντικειμενικούς παρατηρητές στην σκληρή πραγματικότητα .Γιατί η χώρα μας αποδύθηκε σε έναν αγώνα δρόμου , να συμφωνήσει με ένα γειτονικό κράτος , δυστυχώς με κόστος , για να δημιουργήσει μια ασπίδα στην αδηφάγο και ανέλεγκτη πια Τουρκία .Όπως είναι άλλωστε γνωστό στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) που ανακηρύσσει ένα κράτος ακόμη και μονομερώς έχει το αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης σε υπέδαφος και ορυκτό πλούτο αλλά και στην επιφάνεια της θάλασσας και σε μήκος 200 ναυτικών μιλίων μετά την Αιγιαλίτιδα ζώνη. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη χτες με όσα υπογράψαμε σε επίπεδο κρατών με την Ιταλία. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα στην περίπτωση των Διαπόντιων Νήσων και των Στροφάδων –είναι νησιωτικά συμπλέγματα στο Ιόνιο πέλαγος που ανήκουν στην Ελλάδα – υποχώρησε στο Δικαίωμα πλήρους επήρειας !Γνωστό όμως πως σύμφωνα με την συνθήκη του 1982 για το Δίκαιο της θάλασσας κάθε κατοικημένο νησί μιας χώρας φτιάχνει από μόνο του ΑΟΖ και δεν την μοιράζεται με άλλο κράτος! Εδώ όμως στις μεν Στροφάδες φαίνεται να δόθηκε μειωμένη επήρεια μόλις 35%, ενώ στις Διαπόντιες νήσους μειωμένη επήρεια 70%! Οι σκληρές διπλωματικές γλώσσες κάνουν λόγο για ένα «ξεπατίκωμα» της συμφωνίας του 1977 για τις υφαλοκρηπίδες Ελλάδας και Ιταλίας , η οποία όμως είχε υπογραφεί πριν την συνθήκη του Δικαίου της θάλασσας και έτσι ουσιαστικά δεν ήταν παρά η επικύρωση της παλαιότερης ελληνο-ϊταλικής συμφωνίας. (βλ γι αυτό ηλεκτρονική σελίδα της 9-6-2020,Pronews «Πετσόκοψαν» την ΑΟΖ των Διαπόντιων νήσων και των Στροφάδων –«Πρόβα τζενεράλε» για σύμπλεγμα Καστελόριζου ).
Όπως καταλαβαίνετε δεν πρόκειται για ανακήρυξη και οριοθέτηση δικής μας ΑΟΖ , αφού η έννοια της ΑΟΖ δεν υπήρχε το 1977, κάτι που παραδέχτηκε και ο δικός μας Υπουργός Εξωτερικών. Όπως μάλιστα χαρακτηριστικά ανέφερε , η συμφωνία αυτή έχει συναφθεί στη βάση της UNCLOS (Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας) και επιβεβαιώνει το Δικαίωμα των νησιών σε θαλάσσιες ζώνες , καθώς και την μέση γραμμή της συμφωνίας του 1977 για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας Ελλάδας –Ιταλίας. Άλλο βέβαια πως προσκεκλημένος χτες στο Δελτίο ειδήσεων του Antenna , στον Δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου επαίρετο και έκανε λόγο για ΑΟΖ! Που την είδε;!
Όλα δείχνουν λοιπόν , πως η δήθεν οριοθέτηση της συμφωνίας περί ΑΟΖ υπογράφηκε , όπως ήθελαν οι Ιταλοί .Κυρίως πρέπει να επισημανθεί , πως δεν τροποποιήθηκαν οι συντεταγμένες της Ελληνοϊταλικής συμφωνίας οριοθέτησης της Υφαλοκρηπίδας του 1977 , για τις οποίες λαμβανόταν υπ όψη η επήρεια των νήσων για τις οποίες όμως δινόταν τότε μειωμένη επήρεια , όπως αναφέρθηκε πιο πάνω. Έτσι λοιπόν καθορίστηκε και τώρα με την υποτιθέμενη νέα (;) συμφωνία για τα Διαπόντια νησιά και τις Στροφάδες . Κι αυτό έγινε ,γιατί ελήφθη υπ όψη ο υπερμεγέθης άξονας των κορυφών ( μήκους 40 ν.μ) του κόλπου Τάραντα Ιταλίας αντί των φυσικών ακτών και μέχρι άνοιγμα κόλπων 10 ν.μ που εφαρμόζει η Ελλάδα .Με την παρούσα συμφωνία , αναγνωρίσαμε αποκλίσεις από την νομιμότητα , που επηρεάζουν την αρχή της « μέσης γραμμής» σε βάρος μας! Ακόμη υπάρχει το μεγάλο ερώτημα ,αν εξασφαλίσαμε τις , οριοθετικές γραμμές, που είχαμε αποτυπώσει με την «Ελληνοαλβανική Συμφωνία του 2009» και με τον χάρτη «Μανιάτη του 2011» ( βλ. για όλες αυτές τις εύστοχες παρατηρήσεις Λάμπρος Χουλιάρας, Ανώτατος Αξιωματικός ε.α στην σελίδα μου κοινωνικής δικτύωσης , κάτω από την ανάρτηση μου της 11-6-2020 «Εύχομαι η συμφωνία με τους Ιταλούς στο Ιόνιο να μην αποτελέσει τον προθάλαμο για την συνδιαχείριση με την Τουρκία στο Αιγαίο».
Στην συγκεκριμένη συμφωνία που απετέλεσε στις 10-6-2020 και αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των πολιτικών αρχηγών στην Βουλή , περιέχεται η κερκόπορτα της «ελευθέρας» των Ιταλών ψαράδων , να αλιεύουν εντός της Ελληνικής ΑΟΖ και μάλιστα όχι μόνο στην περιοχή του Ιονίου αλλά με βάση τα «ιστορικά Δικαιώματα»(!) –αλήθεια που τα βρήκαν αυτά;! – και στην θαλάσσια περιοχή της Δωδεκανήσου… Από που κι ως που οι Ιταλοί ψαράδες θα ασκούν συνδιαχείριση στις δικές μας θαλάσσιες ΑΟΖ ;! Όλα δείχνουν πως είναι μια διεθνής συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας , σε καμία περίπτωση όμως δεν έχει ανακηρυχθεί ΑΟΖ για την χώρα μας! Και ΑΟΖ για να το χιλιοείπουμε, σημαίνει αποκλειστική εκμετάλλευση από το κράτος που την ανακήρυξε !
Επομένως ας μην πανηγυρίζουν από την κυβέρνηση , ότι ανακήρυξαν ΑΟΖ με την Ιταλία .Γιατί η συμφωνία αυτή με τα περίεργα σχήματα συνδιαχείρισης (!) θα μπορούσε να γίνει ο προθάλαμος και αντικείμενο εκμετάλλευσης από την γειτονική Τουρκία ,η οποία σε κάτι τέτοια καραδοκεί, θέλοντας να περάσει το ιδιόρρυθμο αυτό καθεστώς και στην περιοχή του Καστελόριζου και της Στρογγύλης .
Είναι ξεκάθαρο , πως η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας είναι μια κολοβή Συμφωνία για την χώρα μας , δεν δημιουργεί ΑΟΖ και δεν πρέπει να μας συμπαρασύρει σε θριαμβολογίες .
Αναμφίβολα μια τέτοια συμφωνία διαφαίνεται αρχικά να αμφισβητεί την ανύπαρκτη συμφωνία Τουρκίας Λιβύης και θέτει μια βάση να εξουδετερωθεί η τουρκική επεκτατική πολιτική. Πολύ φοβάμαι όμως πως στην βιασύνη και στο άγχος μας να ανακηρύξουμε έστω κάπου στις θάλασσες μας ΑΟΖ , μετά από τόσα χρόνια αδράνειας, ανοίγουμε τον δρόμο παραχωρήσεων προς την Τουρκία πρωτίστως αλλά και στην συνέχεια στην Αίγυπτο Λιβύη Αλβανία . Προευτρεπίζουμε ( προετοιμάζουμε), συνειδητά ή όχι θα δείξει ( !), την υπονόμευση της ενότητας μεταξύ Ελληνικής και Κυπριακής ΑΟΖ, καθώς με όσα υπογράψαμε ,το επόμενο χρονικό διάστημα , η Τουρκία αλλά προφανώς και η Αίγυπτος θα επιχειρηματολογούν και θα διεκδικούν μειωμένη επήρεια της νήσου Στρογγύλης , δικαιώματα εντός της Ελληνικής ΑΟΖ ή ακόμη και εντός της Αιγιαλιτίδας ζώνης των 12 ν.μ !
Η πρόσφατη συμφωνία όμως με την Ιταλία αναγνωρίζει σε τρίτους(!) Δικαιώματα στην Ελληνική Αιγιαλίτιδα ζώνη , δηλαδή σε Ελληνική θαλάσσια περιοχή , αφού παραπέμπει στην ΕΕ την διαδικασία επέκτασης της δικής μας Αιγιαλίτιδας (άκουσον –άκουσον!)που είναι αποκλειστικό προνόμιο κάθε κράτους μέλους.( βλ. Λάμπρο Χουλιάρα , ο.π. στις εύστοχες παρατηρήσεις του ).Έτσι υπογράφηκε κοινή γνωστοποίηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με την οποία τα δύο κράτη (Ελλάδα – Ιταλία) ζητούν την μελλοντική τροποποίηση του κανονισμού περί κοινής αλιευτικής πολιτικής, έτσι ώστε όταν η Ελλάδα αποφασίσει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της έως τα 12 νμ, να διατηρηθεί η υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητα των Ιταλών αλιέων στην περιοχή της ΑΟΖ ακόμα και μεταξύ 6 – 12 νμ, τα οποία σήμερα μπορεί να αποτελούν διεθνή ύδατα υφαλοκρηπίδας. Με την υπογραφείσα συμφωνία όμως, που βαφτίζουν τάχα ΑΟΖ, είναι όμως στην πραγματικότητα ζώνη Εθνικής κυριαρχίας – αιγιαλίτιδα ζώνη, εντός της οποίας θα ψαρεύουν κατά παρέκκλιση οι Ιταλοί ψαράδες…! Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν παρά μια ετεροβαρή και επικοινωνιακού χαρακτήρα συμφωνία αφού αποδίδεται έτσι από την Κυβέρνηση μέρος της Εθνικής κυριαρχίας, κυριαρχικών δικαιωμάτων ως και δικαιώματα «συνεκμετάλλευσης». Η Κυβέρνηση δυστυχώς με τέτοιου είδους συμφωνίες απεμπολεί τμήμα του συνολικού εύρους των κατά μήκος θαλασσίων συνόρων μας και αναγνωρίζει μειωμένη επήρεια νήσων μας.
Με όσα παραπάνω η Κυβέρνηση έκανε και δυστυχώς θριαμβολόγησε απερίσκεπτα ,αναγνωρίζοντας μειωμένη επήρεια των νήσων μας κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, να μου το θυμηθείτε, θα ανοίξουν οι ορέξεις της Τουρκίας ,αφού θα δει σε όλα αυτά νομιμοποιητική βάση των παράνομων διεκδικήσεών της. Αλήθεια πήγαν περίπατο τα κυριαρχικά μας Δικαιώματα , όπως κατοχυρώνονται από την συνθήκη του Δικαίου της Θάλασσας; !Το πρώτο βήμα λοιπόν για δήθεν κατοχύρωση της ΑΟΖ μας δεν ήταν ό,τι το καλύτερο .
Η συμφωνία αυτή όμως ως διεθνής μεταξύ δυο κρατών πρέπει να έλθει στην Βουλή για επικύρωση κατά το άρθρο 28 του Συντάγματος και μάλιστα με3 αυξημένη απαρτία και πλειοψηφία των 3/5 της Βουλής. Αν δεν γίνει αυτό και μάλιστα αμφιμερώς , η συμφωνία με τους Ιταλούς , αυτούς που μας έσκαβαν τον λάκκο στην Μικρασιατική εκστρατεία, για όσους δεν θυμούνται, δεν ισχύει. Ας το προσέξουν καλά οι πολιτικάντηδες …ο Ελληνικός λαός δεν θ αντέξει δεύτερες Πρέσπες ! Αναμένονται μετά ταύτα τα επόμενα βήματα , με Αίγυπτο ,Ισραήλ ,Λιβύη… Μια κολοβή Συμφωνία λοιπόν δεν κατοχυρώνει παρά κολοβά κυριαρχικά Δικαιώματα !
* Ο Ηλίας Ν. Ηλιακόπουλος είναι Δρ. Νομικής ,Δικηγόρος και δραστηριοποιείται στον χώρο της Θράκης
