ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ
Αντιδραστική «πάσα» από τον «Καλλικράτη» στον «Κλεισθένη».
Το νέο νομοσχέδιο για την Τοπική Διοίκηση «Κλεισθένης 1» αποτελεί αποπροσανατολιστική διένεξη και διαμάχη μεταξύ κυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και λοιποί ευρωλάγνοι), με κοινό στόχο την ενσωμάτωση των εργαζόμενων, των άνεργων και των λαϊκών στρωμάτων στο αφήγημα «του εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης». Δηλαδή, στο σχέδιο κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που περνάει πάνω από τη συντριβή και καθήλωση των εργατικών λαϊκών αναγκών, δικαιωμάτων και διεκδικήσεων στα επιτρεπτά από το κεφάλαιο όρια. Στόχοι στους οποίους συμπίπτουν οι πλειοψηφικές δυνάμεις της ΚΕΔΕ.
Με τον «Κλεισθένη 1» διευρύνεται το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο του «Καλλικράτη». Επεκτείνονται περαιτέρω η περιστολή της κρατικής χρηματοδότησης, η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών, η εμπορευματοποίηση κοινωνικών τομέων, οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα και τους επιχειρηματικούς ομίλους, η παραχώρηση της δημοτικής περιουσίας σε ιδιώτες, η αύξηση της ανταποδοτικότητας των υπηρεσιών, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Σταχυολογούμε μερικά (ίσως τα πιο σημαντικά) που φέρνει με το νομοσχέδιο η Κυβέρνηση:
- Εντάσσει στην ανταπόδοση τις υπηρεσίες πρασίνου. Άμεσο αποτέλεσμα η αύξηση των ανταποδοτικών τελών από το 2019 (μπορεί να ξεπεράσει το 50%).
- Στρατηγική επιλογή είναι οι πόροι της τοπικής διοίκησης να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική χρηματοδότηση να έχει «χαρακτήρα εξισορρόπησης». Δηλαδή η κρατική χρηματοδότηση να συνεπικουρεί την επιχειρηματικότητα και την φοροεισπρακτική δεινότητα των δήμων. Φέρνει νέα φορολογικά βάρη στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών μέσω της Τοπικής Διοίκησης (κατηγοριοποίηση των δήμων, αλλαγές στην κατανομή των ΚΑΠ και κριτήρια που εισάγονται πχ “ίδια” έσοδα, επιχειρηματικότητα, κ.α.). Την ίδια ώρα οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι κατά 62% έως και το 2021 τουλάχιστον (με βάση τον ψηφισμένο νόμο και το Μεσοπρόθεσμο).
- Οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης εξοπλίζονται με νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να συνδράμουν σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, πιο αποφασιστικά στις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου να κάνουν “πιο ελκυστικό” το χώρο για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων. Ανοίγει νέα πεδία σε έργα και υποδομές που υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς μονοπωλιακών ομίλων, όπως αυτά η απελευθέρωση της Ενέργειας και η προώθησης των ΑΠΕ, οι μεταφορές, η αγροτική παραγωγή, η διαχείριση των απορριμμάτων, η επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, η ληστρικά μακρόχρονη παραχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων (κεφάλαια: «Ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης και της οικονομικής λειτουργίας των ΟΤΑ», «Νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης στην Τ.Α. και τα Ν.Π. των ΟΤΑ»).
- Παραμένει η διάταξη που έχει περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στο «Λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ» επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Αν οι τράπεζες δεν βρουν επενδυτικό ενδιαφέρον αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλλει το σχέδιο συρρίκνωσης υπηρεσιών, επιπλέον φόρων, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κλπ!
- Παραμένει το άρθρο που επιτρέπει να παυτούν αιρετοί και όργανα «για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος με απόφαση υπουργού» και έτσι παραμένει ασαφές και απειλητικό για όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τάς υποδείξεις», για όποιον κοίταξε προς την μεριά των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» απορρίπτει και την παλιά και την νέα κόπια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην τοπική διοίκηση. Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν και εξελίσσονται, ούτε έφεραν ούτε θα φέρουν ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Καμία φιλολαϊκή τοπική ή περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, όσο η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή. Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερικό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χέρια και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.
- Παλεύουμε για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς της Υγείας – Πρόνοιας και Παιδείας για την πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
- Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους, γιατί αυτό σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού. Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική και έμμεση φορολογία.
- Μόνιμη σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
- Να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά δήμους και περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.
- Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες – πυρκαγιές – σεισμούς, άλλες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα, τη ρύπανση και τη μόλυνση του νερού και του αέρα.
- Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κ.λπ.
Μετά από όλα αυτά η «Λαϊκή Συσπείρωση» τάσσεται υπέρ της απόσυρσης του νομοσχεδίου με την υποσημείωση πως τάσσεται υπέρ της απλής αναλογικής.
Γιατί; Γιατί βλέπουμε το εκλογικό σύστημα ως ισοτιμία της ψήφου. Αντίθετα, η κυβέρνηση φέρνει την απλή αναλογική, γιατί θέλει να δημιουργήσει εκείνες τις συγκλίσεις και τις συναινέσεις για να προχωρήσει απρόσκοπτα η πολιτική που τόσο υπάκουα εφαρμόζει.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η «Λαϊκή Συσπείρωση» παίρνει 9% πανελλαδικό ποσοστό στους δήμους, 5% στην κατανομή των εδρών στα Δημοτικά Συμβούλια και στη Γενική Συνέλευση της ΚΕΔΕ έχει 2,5% καθώς «λειτουργεί πλειοψηφικό στο πλειοψηφικό». Από ό,τι ξέρουμε κανείς δεν αντέδρασε όταν το θέμα μπήκε από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στην ΚΕΔΕ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ 9/5/18
