Η αίσθηση της παντοδυναμίας μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, με παράγωγο αυτής την αλαζονεία, τους επιτρέπει πλέον ως νικητές να ξεκινήσουν αμέσως το ξήλωμα του πουλόβερ.
Παίρνουν την καθαριότητα στο νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης από το κράτος και τη δίνουν σε ιδιώτη.
Το δημόσιο αγαθό της υγείας αποκτά εταιρικό σχήμα με μετόχους προφανώς, με όλο αυτό να σημαίνει ότι, έκαστος στο είδος του και οι εργαζόμενοι της καθαριότητας του νοσοκομείου στην πόρτα της απόλυσης.
Ο ιδιώτης θα κάνει αυτά που γνωρίζει να κάνει δίχως να τον ενδιαφέρει κάτι άλλο και η καθαριότητα θα εισέλθει στην πρότερη και παλαιότερη κατάσταση εμπλοκής, ως εμπορική αποκλειστικά συνήθεια .
Να κάνει δηλαδή άνω κάτω έναν τομέα που δεν τον πήγε καλά γιατί αυτός μόνο ξέρει το λόγο που δεν τα πήγε καλά.
Και κάπως έτσι, μένουν οι 139 εργαζόμενοι στο δρόμο, με την αβεβαιότητα να βασιλεύει κάτω από τις σκιές των εργοδοτών με τα συμβόλαια και τις διαπλοκές ενδεχομένως, που οπωσδήποτε γνωρίζουν πολύ καλά οι ίδιοι να διαχειρίζονται.
Εμείς τι να πούμε τώρα, να πούμε ότι θα αγωνιστούμε έως τέλους για τη δικαίωση των εργαζομένων;;
Ε, ναι! Αυτό θα πούμε και αυτό θα κάνουμε ως ΣΥΡΙΖΑ!!
Δίπλα στους εργαζόμενους, με τόλμη και αποφασιστικότητα.
Δίπλα στους συνανθρώπους μας που συνταράσσεται με μιας και ξαφνικά η ζωή τους.
