Πριν 560 περίπου χρόνια η Κωνσταντινούπολη έπεφτε μετά από λυσσώδη πολιορκία στα άγρια στίφη των Οθωμανών. Ήταν οι ζοφερές ημέρες που περνούσε τότε ο ελληνισμός και που σηματοδοτούσαν από εκεί και πέρα τα 400 χρόνια ανείπωτης και σκοτεινής σκλαβιάς του.
Ανήμερα της μελαγχολικής επετείου, την 29η Μαίου γράφονται τούτες οι φράσεις …
Το Βυζάντιο υπήρξε η συνέχεια του Αρχαίου Ελληνικού Έθνους , αυτού που προσπάθησαν να υποτάξουν οι αγροίκοι Ρωμαίοι μετά την ζοφερή για τον Ελληνισμό ναυμαχία παρά το Άκτιον, το 31 π.Χ αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν. Μετά την εγκαθίδρυση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας η σημερινή ηπειρωτική Ελλάδα υπήρξε μια ρημαγμένη χώρα. Η αρχαία Αθήνα ένα άψυχο απομεινάρι , η Θήβα επίσης σε απόλυτη παρακμή όπως και η Σπάρτη αλλά σχεδόν όλες οι αρχαίες Ελληνικές πόλεις –κράτη. Ολίγον κατ ολίγον όμως ο Ελληνικός πολιτισμός που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει , ήταν εκείνος που στο διάβα των αιώνων, αρχής γενομένης από την απόσχιση της Ανατολικής βυζαντινής Αυτοκρατορίας από την Δυτική Αυτοκρατορία του Ρωμαϊκού Έθνους επικράτησε των Ρωμαίων με την ίδρυση της Ελληνικής βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήλθε και φώλιασε προς ανατολάς και αυτό δεν είναι τυχαίο μια και ex orient lux- η Ανατολή εκπέμπει το φως .Το εξέπεμψε αρχικά, όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στα βάθη της Ασίας, όχι μόνο σαν κατακτητής αλλά ως λαμπαδηφόρος του ζείδωρου φωτός του Αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Το Βυζάντιο λοιπόν είναι ταυτόσημο με τον Ελληνισμό.(βλ. ανάλυση για την μεταφορά της πρωτεύουσας από την Δύση στην Ανατολή σε Σαράντο Καργάκο, , Η Αυτοκρατορία της Κωνσταντινουπόλεως, τόμος πρώτος σελ. 87 επ. , εκδόσεις Σιδέρης)
Λαμπρά τα επιτεύγματα έτσι για την Ελληνική Βυζαντινή Αυτοκρατορία, που δεν περιορίζονταν μόνο στην ναυτιλία και το εμπόριο αλλά επεκτείνονταν στα γράμματα και τις καλές τέχνες. Η Αυτοκρατορία συγκέντρωνε τα δυο τρίτα της παγκόσμιας περιουσίας .Οικοδόμησε στον χώρο της Βασιλίδας τεσσεράμισι χιλιάδες δημόσια και ιδιωτικά παλάτια .Στήριξε με ρωμαλέα και στρατιωτική ισχύ την εσωτερική και εξωτερική της ασφάλεια. , Προήγαγε την αρχαιοελληνική παιδεία αποδεικνύοντας την δύναμη του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος , από το οποίο αργότερα εμπνεύσθηκε η Δυτική Αναγέννηση!
Η εκτυφλωτική λάμψη του Βυζαντίου έφτανε ως τα πέρατα της οικουμένης .Ακόμη και αυτή η σύγκριση με τον υποτιθέμενο δυτικό κόσμο ήταν άνιση .Μια που το πανευρωπαϊκά διάσημο Οικουμενικό Διδασκαλείο της Κωνσταντινούπολης φιλοξενούσε και μόρφωνε από τα μέσα του ένατου αιώνα εκατοντάδες αλλοεθνείς φοιτητές, ενώ την Δυτική Ευρώπη την ταλάνιζε ο αδυσώπητος Μεσαίωνας με τις έντονες θρησκευτικές διαμάχες καθολικών, διαμαρτυρομένων και λοιπών αιρέσεων. Γιατί το Βυζάντιο μοσχοβολούσε Ορθοδοξία , καθάρια ευλογία Χριστού!
Από την άλλη πλευρά δεν περνά απαρατήρητη η συνεισφορά του Ελληνικού Βυζαντίου στην εξέλιξη της αρχιτεκτονικής στην Δύση από κορυφαίους Βυζαντινούς αρχιτέκτονες .Οι τελευταίοι εκπόνησαν σχέδια δεκάδων καθεδρικών και άλλων ναών σε ευρωπαϊκές πόλεις , πχ του Αγίου Μάρκου στην Βενετία της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο αλλά και των καθεδρικών του Άαχεν , Παλέρμου κλπ και έτσι έδωσαν για ακόμη μια φορά το στίγμα της συμμετρίας και της αρμονίας , που διαπνέει κάθε Ελληνικό Δημιούργημα.(Βλ. ανάλυση για τα επιτεύγματα του Βυζαντίου σε Κώστα Μπάρμπη ,Η πόλις εάλλω…Οι βυζαντινές Θερμοπύλες , σελ. 35 επ., εκδόσεις Πελασγός)
Ποιος όμως σε αυτήν την θεόπνευστη Ελληνική γωνιά μπορεί να παραβλέψει την τεράστια σημασία του συντεταγμένου από κορυφαίους Νομομαθείς Ιουστινιάνειου Κώδικα; Ο εξαίρετος ελληνικής καταγωγής αυτοκράτωρ Ιουστινιανός διόρισε το 528 μ.Χ δεκαμελή επιτροπή διαπρεπών νομικών υπό τον μάγιστρο Τριβωνιανό προκειμένου να κωδικοποιήσουν ποικίλες διάσπαρτες διατάξεις αλλά και να τις προσαρμόσουν προς την χριστιανική Φιλοσοφία. Το αποτέλεσμα εκπληκτικό αφού ένα χρόνο αργότερα δημοσιεύθηκε το Codex Constitutiones , το 533 το Digesta ,οι Institutiones και άλλα νομικά πονήματα. , διατυπωμένα όλα στην Ελληνική γλώσσα. Το σύνολό αυτών των συλλογών αποτέλεσε το Corpus Juris Civilis , γνωστός ως Ιουστινιάνειος Κώδικας .Ένα νομοθέτημα πρότυπο , που αποτέλεσε την νομοθετική ραχοκοκαλιά πολλών ευρωπαϊκών κρατών με θεσμούς, που ακόμη και σήμερα απαντώνται στις σύγχρονες έννομες τάξεις και φυσικά και στην δική μας.
Τόσος Ελληνισμός στο αειφόρο Βυζάντιο δεν θα μπορούσε να μη προκαλέσει τον φθόνο χαμερπών ανθρώπων της δύσης .Με το πρόσχημα των Σταυροφοριών –ολετήρων για το Βυζάντιο , ότι θα εκδιώξουν τους μουσουλμάνους από την ιερή Παλαιστινιακή γη , οι παπικοί μαχαιροβγάλτες και αδίστακτοι τυχοδιώκτες αποσκοπούσαν να διαλύσουν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία .Τους το είχε άλλωστε προαναγγείλει κατ επονείδιστο τρόπον ο Πάπας Ουρβανός Β απευθυνόμενος στους κατ επίφασιν Σταυροφόρους « Η γη που κατοικείτε δεν έχει πλούτη και γι αυτό αλληλοτρώγεστε και αλληλοσφάζεστε. Τραβήξτε για τους Αγίους Τόπους και τα Βασίλεια της Ασίας θα είναι δικά Σας» Οι κατά κύματα λυσσώδεις Σταυροφορίες με αποκορύφωμα εκείνη του 1204 μ.Χ, μέχρι το 1261, που κατέκτησε και λεηλάτησε την Βασιλεύουσα, προευτρέπισαν (προετοίμασαν) το κλίμα για την μετά από 200 και πλέον χρόνια άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους αλλοθρήσκους. Δυστυχώς αλλά οι παπικοί δεν σταμάτησαν την ολέθρια τακτική τους μόνο στο προδομένο Βυζάντιο. Την συνέχισαν, όταν στην Μικρασιατική εκστρατεία οι ομοεθνείς τους σύμμαχοι Ιταλοί υπέσκαπταν τα θεμέλια του Ελληνικού στρατού , βοηθώντας κρυφά τις Τσέτες και τους ατάκτους του Κεμάλ!(Γι αυτό βλ. ιστορικά χρονικά του Γενικού Επιτελείου Στρατού) Την κορύφωσαν , όταν συμμαχώντας με τον «άξονα» σκότωναν με τον χειρότερο τρόπο 800 χιλιάδες ορθόδοξους Σέρβους αλλά και κάποιους ορθόδοξους Έλληνες κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου! Οι ταγοί όμως του Δικού μας κλήρου τα ξέχασαν όλα αυτά και συμμετέχουν τώρα πια ανερυθρίαστα στις οικουμενικές συνόδους τύπου Κολυμπαρίου Κρήτης! Σήμερα οι απόγονοι των παπικών αλλά και διαμαρτυρομένων στήνουν μνημόνια στο όνομα της παγκοσμιοποίησης για να αρπάξουν το πλέριο φυσικό βιός από ένα λαό με συνέργεια των εθνομηδενιστών πολιτικάντηδων!
Φυσικά για την άλωση δεν φταίνε μόνο οι παπικοί , αν και η ευθύνη τους είναι αμέτρητη! Δυστυχώς αλλά και στο Βυζάντιο επήλθε κατάπτωση , αφού και αυτό προσβλήθηκε από την πανάρχαια ελληνική ασθένεια της διχόνοιας! Οι εμφύλιοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο, η διαφθορά καλπάζει , τα ταμεία αδειάζουν, πολλοί καταφεύγουν στα μοναστήρια φυγομαχώντας , ενώ η παπική δύση σφυρίζει αδιάφορα στην διαφαινόμενη πολιορκία της Βασιλεύουσας από τους οθωμανούς , που όλο και ζυγώνουν…Η πέραν της μιας χιλιετίας κυριαρχία του Βυζαντίου δείχνει να κλονίζεται ..Έρχεται η στιγμή που ο μοιραίος , λιτός, ταγμένος στον Θεό, πειθαρχημένος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο ΙΑ- ο Δραγάσης , θα κληθεί να υπερασπιστεί στην φρικτή μοναξιά του την δόξα και τιμή του Ελληνισμού. Γνωρίζει , ότι η μάχη είναι άνιση δεν δειλιάζει , αντίθετα παραμένει στις επάλξεις , μαχόμενος για τον λαό του , περιμένοντας καρτερικά την λύτρωση από το θανάσιμο σπαθί του εχθρού. Είναι αυτοκράτορας , αριστοκρατικός , πονάει τον λαό του ,αφού είναι σάρκα από την σάρκα του. Δεν προδίδει αλλά στέκεται πίσω από τις πυρίκαυστες πολεμίστρες. Δεν υπογράφει μνημόνια , δεν ταπεινώνει το ευσεβές πλήθος , δεν ξεπουλά την περιουσία της χώρας του .Γι αυτό γίνεται θρύλος , γι αυτό μαρμαρωμένος , που ζει μέχρι και σήμερα μέσα στις καρδιές μας, στην σκέψη μας .Γι αυτό μας κάνει να υποτονθορύζουμε (σιγοψιθυρίζουμε) «πάλι με χρόνια με καιρούς , πάλι δικά μας θάναι» Γιατί οι θρύλοι υπάρχουν και θα υπάρχουν σε πείσμα των χαμερπών σημερινών πολιτικών νάνων, που έχουν ως σύγχρονοι αλάστορες ισοπεδώσει την χώρα .Για να θυμίζουν σε όλους αυτούς τους σημερινούς «χαμόδρακες» , ότι η φλόγα του Έθνους είναι άσβεστη ,όσο υπάρχουν Παλαιολόγοι, όσο υπάρχει Ελληνική ιστορία και παράδοση. Όσο υπάρχουν ακόμη Έλληνες. Κα μα την αλήθεια , η Βασιλεύουσα κι αν έπεσε , κι αν προδότες υπάρχουν, τίποτε δεν χάθηκε αφού υπάρχουν ακόμη ανώνυμοι γεμάτοι πίστη στον Θεό,Έλληνες!
