Έφυγε το έτος 2022,αφήνοντας πίσω του απώλειες ανθρώπων και ελπίδων που είχαν καλλιεργηθεί με την έλευσή του. Προσδοκίες ανεκπλήρωτες ,προσωπικές και εθνικές και την πικρή γεύση των σκληρά εργαζομένων, για τις αμοιβές τους που δεν επαρκούν για μία αξιοπρεπή οικογενειακή ζωή. Η Πατρίδα στην δύνη σκανδάλων οικονομικών και ηθικών, με την δικαιοσύνη ομοιάζουσα με αργοκίνητο καράβι, σε φουρτουνιασμένες από τα σκάνδαλα θάλασσες. Η <παιδεία> απαίδευτη, με ανηλίκους εγκληματίες, να απασχολούν την καθημερινότητα. Η βιαία πάταξη του <ΝΑΤΙΒΙΣΜΟΥ> , έχει οδυνηρές συνέπειες για την Ελληνική κοινωνία. Όλοι δείχνουν ξαφνιασμένοι, αυτοί όμως που προβληματίζονται ,είναι οι αγαπώντες την Πατρίδα, το Έθνος ,τα ήθη και τα έθιμα, μιάς χώρας διαχρονικώς δυνατής λόγω της διατηρήσεως όλων αυτών ,που προάγουν τον άνθρωπο και αναπτύσσουν την αγάπη και τον σεβασμό στην οικογένεια και στο Έθνος. Αυτοί που είναι αποφασισμένοι, με την έλευση του 2023,να δυναμώσουν την αντίστασή τους, χλιαρή έως τώρα, στην εγκαθίδρυση του δικαιωματισμού και των <ηθών> μειοψηφιών, αγγιζόντων την διαστροφή.
Μέσα σ αυτό το γκρίζο περιβάλλον της ανέχειας και των πεπερασμένων αντοχών, εκεί ψηλά στον Έβρο, στην πόλη του μεταξιού το ΣΟΥΦΛΙ, λίγοι εθελοντές, ωθούμενοι από την κυτταρική τους δεινότητα στο εύ ζήν και στην δημιουργία πολιτισμού, ξεκίνησαν το 2016,μία τεραστία προσπάθεια ,αναγεννήσεως της πολιτιστικής ζωής της γενέτειράς τους, που για δεκαετίες, δέσποζε στην περιοχή, συγχρόνως με τα αξεπέραστα έργα μετάξης ,που δημιουργούσαν οι πρόγονοί τους. Μία προσπάθεια που κάθε έτος ξεπερνούσε το προηγούμενο σε ευρηματικότητα, δημιουργίες, και παρουσιάσεις ,στον ονειρικό κόσμο που γεννήθηκε, μέσα στους χώρους ,του παλαιού εργοστασίου επεξεργασίας μετάξης και δημιουργίας μεταξωτών υφασμάτων του Ιακώβ Τζίβρε. Ο Ιακώβ Τζίβρε, εγκατεστάθη στο Σουφλί ,μετά τον διωγμό των Ελλήνων από την Ανατολική Θράκη, αγόρασε τον συγκεκριμένο χώρο με τις υποτυπώδεις υποδομές από τον Τσεργιάνο και δημιούργησε την σύγχρονη βιομηχανική μονάδα μετάξης, που εντυπωσιάζει μέχρι και σήμερα τους επισκέπτες. Εκατοντάδες Σουφλιώτισσες, εργάσθηκαν μέχρι και το 1963 σ αυτό το εργοστάσιο, σε αρίστη εργασιακή σχέση με τους εργοδότες. Ήταν οι ίδιες που με τις οικογένειές τους, προστάτευσαν τόσο τα μηχανήματα του εργοστασίου, όσο και την οικογένεια Τζίβρε στην Γερμανική κατοχή. Το 1998,κατόπιν προσπαθειών αγοράσθηκε το συγκρότημα αυτό των εργοστασιακών χώρων ,με τον περιβάλλοντα χώρο, από τον Δήμο Σουφλίου, με σκοπό την λειτουργία του ως πολιτιστικού χώρου. Με την δραστηριοποίηση της ομάδος των εθελοντών, ο σκοπός της αγοράς, εξεπληρώθη. Χιλιάδες επισκέπτες, έφθασαν στο Σουφλί το διάστημα 23-30/12, από όλη την Βόρρειο Ελλάδα και από την Βουλγαρία, για να δούν τα Χριστουγεννιάτικα δρώμενα που πραγματοποιούντο εκεί. ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ, ο τίτλος των εορτών του οκταημέρου, με δεκάδες εθελοντές, όλων των ηλικιών να συνδράμουν με όλες τους τις δυνάμεις ,στο ζωντάνεμα των εργοστασιακών χώρων ,με παραμύθια, δημιουργία ζωντανών εικόνων, ζωγραφική, ταξείδια στο παρελθόν με σύγχρονα οπτικοακουστικά μέσα, ζωντανές συναυλίες με γνωστούς Θρακιώτες καλλιτέχνες. Σε όμορφα διαμορφωθέντες εσωτερικώς εργοστασιακούς χώρους,υπήρχε η δυνατότητα αναπαύσεως με εξαιρετικά ζεστά ροφήματα, αλλά και τοπικά εδέσματα, συνοδευομένων από το υπέροχο φημισμένο Σουφλιώτικο κρασί ,από ντόπιες ποικιλίες κλημάτων. Μία γιορτή αποθεώσεως της δημιουργικότητος του εθελοντικού πνεύματος και της αγάπης στον μοναδικό τόπο, το Σουφλί, έκλεισε τις πόρτες της αποχαιρετώντας το 2022 με αισιόδοξο μήνυμα ζωής:
<Η ισχυρή θέληση δύναται να ξεπερνά όλα τα εμπόδια ,και να δημιουργεί προϋποθέσεις αναγεννήσεως όλων των υπαρχόντων τοπικών δυνατοτήτων, προκειμένου να ακμάσει και πάλι, αυτός ο ονειρεμένος τόπος, η γή του μεταξιού>. Στην σκέψη και μόνον, ότι η επαρχία Σουφλίου ,ορθοπόδησε και ήκμασε οικονομικώς και πολιτιστικώς, μετά τον συμμοριτοπόλεμο που άφησε έντονα τα σημάδια των καταστροφών του σε υποδομές μα πάνω απ’ὁλα στις ψυχές των ανθρώπων με το απάνθρωπο παιδομάζωμα, γεννάται θαυμασμός. Πάνω στα αποκαϊδια με τις φωτιές να αναζωπυρώνονται τα πρώτα χρόνια, δημιουργήθηκε πολιτιστικό κίνημα, με φιλαρμονική δυναμικότητος, άνω των 100 μουσικών, μαντολινάτα με τον δάσκαλο Βογιατζή αριθμώντας τουλάχιστον 80 μέλη και αρκετές μουσικές παρεϊστικες συντροφιές, να δίνουν το παρόν σε γιορτές ύμνους της ζωής. Μία πρόχειρη καταγραφή δείχνει 3.500 νέους να έχουν σπουδάσει δάσκαλοι, νηπιαγωγοί και καθηγητές, μέχρι και το 1975, ώστε το Σουφλί ,εκτός του προσωνυμίου Πόλη του Μεταξιού ή <μεταξοχώρι>, να χαρακτηρίζεται και< δασκαλοχώρι>. Γίνεται κατανοητό, ότι ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες ανέχειας και μηδαμινής οικονομικής δυνατότητος, η θέληση αποτελεί ισχυροτάτη κινητήριο δημιουργική δύναμη. Αξιομνημόνευτος είναι, η ύπαρξη το 1990,δύο βιβλιοθηκών στον δήμο Σουφλίου, μία παιδικής βιβλιογραφίας και μία ενηλίκων. Κινητήριος δύναμη όλων αυτών ,οι νέοι ,που περατώνοντας τις σπουδές τους, επιστρέφουν και επέστρεφαν στην γεννέτηρα, αναζητώντας εργασία και με την ορμή της νιότης ,αλλά και την δημιουργική συνδρομή των μεγαλυτέρων, βάζουν τα θεμέλια για μελλοντική άνθιση της ακμαζούσης στο πρόσφατο παρελθόν, πατρώας γής. Το Μουσείο μετάξης ,που δημιουργήθηκε με συνδρομή του ιδρύματος της Τραπέζης Πειραιώς και οι δύο βιοτεχνίες δημιουργίας και ραφής εξαιρετικών πρωτοτύπων δημιουργιών μετάξης, δείχνει ότι με μικρή στήριξη από την πολιτεία, ο τόπος δύναται να ακμάσει. Ο σιωπηλώς σκληρά εργαζόμενος δήμαρχος του Σουφλίου, Παναγιώτης Καλακίκος, πρέπει να αισθάνεται ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα των συνολικών προσπαθειών.
<Σαν παραμύθι>, δημιουργήθηκε το πολιτιστικό δρώμενο ,στην κωμόπολη της Ελληνικής Ευρωπαϊκής εισόδου, <σαν παραμύθι>, αναγεννήθηκε εκεί ο τόπος ,μετά την αλληλουχία των πολέμων,< σαν παραμύθι> μπορεί να αναγεννηθεί και η Ελλάδα. Αρκεί η προσήλωση στα ιερά και όσια της φυλής να είναι διαρκής. Αρκεί ο δικαιωματισμός, η φθοροποιός Νέα Τάξη πραγμάτων και η προσπάθεια ευνουχισμού μέσω της παγκοσμιοποιήσεως να οδηγηθούν συντόμως, στο έρεβος όπου ανήκουν.
Καλό ευλογημένο δημιουργικό νέο έτος 2023,με περίσσια αγάπη στην Πατρίδα
