Σκέψεις παρακολουθώντας τις τελευταίες ημέρες ,τον τρόπο που οι Βρετανοί αποχαιρετούν την Βασίλισσα Ελισάβετ, με την αγάπη έκδηλη, σκέφθηκα την δική μας βασιλομήτωρα Φρειδερίκη, που πέθανε το 1981 και τον λιτό τρόπο ταφής της.
Ευλόγως θα μου πει κάποιος ότι η βασιλεία ως πολίτευμα είχε απορριφθεί τότε με δημοψήφισμα, όμως πιστεύω ότι της άξιζε ένας καλύτερος αποχαιρετισμός, ανάλογος του έργου που προσέφερε στην πατρίδα μας.
Εντονότερες έγιναν οι σκέψεις μου για την εδραίωση από αυτήν της κοινωνικής πρόνοιας, ακούγοντας τα μέτρα στηρίξεως των ευάλωτων από τον ΠΘ στην Θεσσαλονίκη.
Η ίδια πίστευε και δημιούργησε προνοιακές δομές, υποστηρικτικές ορφανών, παιδιών του παιδομαζώματος που κατάφεραν να σωθούν από τους κομμουνιστές, επαγγελματικές σχολές που συγχρόνως με την φιλοξενία, έδιναν την ευκαιρία σε νέους να μάθουν τέχνες, τα σπίτια του παιδιού, με ολοκληρωμένη ημερήσια προσφορά φαγητού, μελέτης, διασκεδάσεως, αλλά και πλήρη νηπιαγωγεία, σε χωριά της υπαίθρου, βιβλιάρια αποταμιεύσεως για το ξεκίνημα της ζωής με τον γάμο, πτωχών κοριτσιών κλπ.
Κατάφερε με σοφό τρόπο να πολλαπλασιάσει με έργα τα λίγα χρήματα της Ελληνικής πολιτείας, προσφέροντας τα μέγιστα στους έχοντες ανάγκη και ήταν τόσο πολλοί αυτοί στην Ελλάδα μετά τον Πόλεμο του 1940,την Γερμανική κατοχή και τον συμμοριτοπόλεμο.
Το ισχυρό προνοιακό δίκτυο που δημιούργησε, κρατάει ακόμη…
Με την έλευση του ΠΑΣΟΚ, και την νοοτροπία του <μοιράζω λεφτά>,η Ελλάδα δημιούργησε πολλές ευάλωτες ομάδες, που ζουν παρασιτικά, μόνον με τα κοινωνικά επιδόματα.
Σημερα δε, αντί να μεριμνούν οι αρμόδιοι για συνθήκες αξιοπρεπούς διαβιώσεως των Ελλήνων, εξακολουθούν να δίνουν τα χρήματα των φορολογουμένων Ελλήνων, συνήθως σε μη Έλληνες, χωρίς να ελέγχεται αν πιάνουν τόπο, εκεί που δίδονται.
Αισθάνθηκα την ανάγκη, να γράψω δυο λόγια, για την τόσο περιφρονεμένη και αδικημένη βασίλισσα, διότι από παιδί, ζώντας στα χωριά που υπηρετούσαν οι γονείς μου ως δάσκαλοι, είχα την ευκαιρία να ζήσω ,πολλές όμορφες στιγμές στα σπίτια του παιδιού, μαζί με τους φίλους μου.
Ειχα ακόμη την ευκαιρία να άθροίσω αναμνήσεις, που μεγαλώνοντας μου φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες, όπως πχ η συντήρηση λαχανικών (κονσερβοποίηση),το πλέξιμο, κλπ.
Ως λαός είμαστε αγνώμονες σ αυτούς που προσφέρουν στο σύνολο, επιρρεαζόμαστε δε εύκολα, από την προπαγάνδα της αριστεράς.
Το έργο της βασιλομήτωρος Φρειδερίκης υπήρξε τεράστιο κι ελπίζω κάποια στιγμή να της αναγνωρισθεί, έτσι ως ένδειξη του πολιτισμικού μας επιπέδου.
