Την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016 στην Αλεξανδρούπολη πραγματοποιήθηκε δυναμική συγκέντρωση πορεία που διοργάνωσε η Τοπική Γραμματεία Εβρου του ΠΑΜΕ.
Στην ομιλία του ο Διονύσης Κλάδης τόνισε
Συνάδελφοι / ισσες ,Συναγωνιστές / στριες
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα απευθύνει αγωνιστικό χαιρετισμό στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους και τις νέες, τους συνταξιούχους, τους
αυτοαπασχολούμενους που σήμερα 8 Δεκέμβρη συμμετέχουν στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ απ’ άκρη σ’ άκρη σε όλη τη χώρα.
Χαιρετίζουμε όλους αυτούς που για πρώτη φορά έκαναν το βήμα καταφέρνοντας να σπάσουν το κλίμα τρομοκρατίας και μοιρολατρίας που καλλιεργείται. Όλους όσους παίρνουν στα χέρια τους το όπλο του αγώνα για να υπερασπίσουν τις ζωές τους και τις ζωές των παιδιών τους και διαδηλώνουν ενάντια στα νέα μέτρα πτώχευσης του λαού. Μέτρα που από κοινού προετοιμάζουν εργοδοσία, κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ για να εξασφαλιστεί με όσο γίνεται καλύτερους όρους η συνέχιση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.
Χαιρετίζουμε και εκφράζουμε την στήριξη και την Αλληλεγγύη μας στον δίκαιο αγώνα των ναυτεργατών και την Απεργία τους που συνεχίζεται και κλιμακώνεται. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι απάντηση στην βάρβαρη, φοροληστρική πολιτική της Κυβέρνησης, που από τη μια επιβάλει νέες περικοπές στους μισθούς και αυξάνει τη φορολογία στους ναυτεργάτες που θαλασσοπνίγονται, ενώ στους εφοπλιστές που ξεζουμίζουν με τα πανάκριβα εισιτήρια τους νησιώτες και όσους χρησιμοποιούν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, δεν σταματά να δίνει νέες φοροαπαλλαγές και νέα προνόμια.
Η κυβέρνηση ξέρει ότι σπέρνει ανέμους & ότι σύντομα θα θερίσει θύελλες, γι αυτό και δεν της φτάνει ο μηχανισμός του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και ετοιμάζει νέο συνδικαλιστικό νόμο για να περιορίσει και απαγορεύσει και άλλο την συνδικαλιστική δράση. Εμείς τους το ξεκαθαρίζουμε. Κάτω τα ξερά σας από τα συνδικάτα, κάτω τα ξερά σας από το δικαίωμα στην απεργία. Είναι ανάγκη ακόμη πιο ΔΥΝΑΤΑ, πιο
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ, με ακόμα μεγαλύτερη μαζικότητα να οργανώσουμε την πάλη, γιατί ο δρόμος του αγώνα είναι αναγκαίος και αναπόφευκτος για να ξεμπερδέψουμε μια για πάντα με δαύτους. Να ξεμπερδέψουμε με τη σαπίλα και τα παράσιτα της κοινωνίας, με αυτούς που καθημερινά μας πίνουν το αίμα, μας πνίγουν στα χρέη, στην ανεργία και στα προβλήματα. Και συνάδελφοι, σε εμάς, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα πέφτει το χρέος, η ευθύνη και παίρνουμε την υπόθεση της οργάνωσης της πάλης στα χέρια μας σε κάθε κλάδο. Αλλάζοντας τους συσχετισμούς, δυναμώνοντας τα σωματεία μας, εντείνοντας την προσπάθεια να μπούνε στον αγώνα νέες δυνάμεις που θα σηκώσουν ψηλά τη σημαία των ταξικών αγώνων. Δυνάμεις με πίστη στα δίκια των εργαζόμενων και του λαού, στην οργανωμένη πάλη, κόντρα στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας, απέναντι σε κάθε κυβέρνηση που προσπαθεί να τα υλοποιήσει, σε αντιπαράθεση με τις ξεπουλημένες πλειοψηφίες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ που όσο και να θέλουν να κρυφτούν, κάθε φορά αποδεικνύουν την υπονομευτική στάση τους στο κίνημα.
Όπως και τώρα συνάδελφοι που με καταμερισμένους ρόλους και σχέδιο, με προφάσεις τεχνιτών αντιπαραθέσεων μεταξύ τους έβαλαν και πάλι εμπόδια στην ανάπτυξη αγώνων, στην επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων. Συνεχίζουν να καλλιεργούν την ηττοπάθεια, δίνουν χώρο και χρόνο στην κυβέρνηση και στους επιχειρηματικούς ομίλους για να οργανώσουν χωρίς αντιδράσεις την επίθεσή τους. Ευθυγραμμίζονται με τις επιθυμίες του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών ενώσεων της κυβέρνησης και των κομμάτων τους για συναίνεση. Επί της ουσίας, δε θέλουν τη σύγκρουση με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του, με την οποία εξάλλου συμφωνούν και παίζουν βρώμικο παιχνίδι για να μην εκδηλωθεί μαζική μαχητική απάντηση από τους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Αυτός ο σχεδιασμός τους δεν εκπονείται από τους εργαζόμενους, αλλά στα κυβερνητικά και εργοδοτικά επιτελεία. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτές τις ηγεσίες.
Σε αυτή τη κατεύθυνση και η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιεί το λοκ-αουτ και χτυπά τα συνδικαλιστικά
δικαιώματα και ελευθερίες, απελευθερώνει πλήρως τη λειτουργία των δουλεμπορικών-γραφείων ευρέσεως εργασίας. Αντί να βρεθούν στο «πυρ το εξώτερον» τα παράσιτα, οι μεσάζοντες της εργασίας που εμπορεύονται την ανάγκη για δουλειά και τα βάσανα από τη μακροχρόνια ανεργία που βρίσκεται παγιωμένη σε πολύ υψηλά επίπεδα, αναβαθμίζεται η θέση τους στο καθεστώς μονιμοποίησης της εργασιακής ζούγκλας. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα των ανατροπών που θα ακολουθήσουν στις εργασιακές σχέσεις.
Θέλουν να διασφαλίσουν σταθερότητα για να αισθάνονται δυνατοί απέναντί μας, να εφαρμόζουν κατά γράμμα την αντιλαϊκή πολιτική, να εμπλέκουν πιο βαθιά τη χώρα και τους εργαζόμενους στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στους ανταγωνισμούς των μονοπωλίων για τα αιματοβαμμένα κέρδη τους. Θέλουν με όλους τους τρόπους να βάλουν στο γύψο το ταξικό εργατικό κίνημα. Αναγνωρίζουν τη δυνατότητά του να τους αμφισβητήσει, να βάλει τους όρους της αντεπίθεσης, τους έχει διδάξει η ιστορία. Παίρνουν και θα πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να καθυστερήσουν αυτή την εξέλιξη.
Γι’ αυτό και φέρνουν τον συνδικαλιστικό νόμο! Φοβούνται την οργάνωση και τους αγώνες των εργαζομένων, το ταξικό εργατικό κίνημα και θέλουν να βάλλουν εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση αλλά δεν θα τους περάσει!
Κανένας να μην παρασυρθεί από τα ψέματα της βρώμικης κυβερνητικής προπαγάνδας ότι δήθεν τα μέτρα θα αποδώσουν «δικαιοσύνη και ισότητα». Ο κρατικός προϋπολογισμός που χαρακτηρίζεται από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ως «προϋπολογισμός ανάπτυξης» και ότι φέρνει «ανακούφιση» στα λαϊκά εισοδήματα, παραχωρεί νέα κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τα μονοπώλια. Εντείνει την φοροληστεία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, περικόπτει ακόμη περισσότερο τα κονδύλια που εξυπηρετούν στοιχειώδεις ανάγκες του λαού. Ψάχνουν εναγωνίως να βρουν ακόμη 4 δις ευρώ για την επόμενη χρονιά, εκ των οποίων τα 3.1 δις ευρώ είναι από την επιβολή νέων αντιλαϊκών άμεσων και έμμεσων φόρων και τα 960 εκατ. ευρώ από περικοπές δαπανών που αφορούν στις λαϊκές
ανάγκες σε παιδεία, υγεία και πρόνοια για τις οποίες θα πληρώσει επιπλέον η λαϊκή οικογένεια.
Για να μη μείνει βέβαια με το παράπονο το μεγάλο κεφάλαιο, του ελαφρύνει τη φορολογία με μείωση κατά 7% σε όλα τα «νομικά πρόσωπα» δηλαδή τις μεγάλες επιχειρήσεις, και επιπλέον έκπτωση 20.4 εκατ. ευρώ που θα δοθούν στις μεγάλες επιχειρήσεις που θα ενταχθούν στον νέο αναπτυξιακό νόμο. Δίνει ζεστό χρήμα 6,4 δις με το πρόγραμμα δημοσιών επενδύσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στο πλαίσιο του νέου πακέτου των αντιλαϊκών μέτρων, της δεύτερης αξιολόγησης και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, έφερε στη Βουλή το σχέδιο νόμου για το «Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας» για τους δημόσιους υπαλλήλους. Αντί να καλυφθούν τα δεκάδες χιλιάδες οργανικά κενά με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, η κυβέρνηση προσπαθεί ν’ αντιμετωπίσει το πρόβλημα της υποστελέχωσης των υπηρεσιών, ανακυκλώνοντας το ήδη ολιγάριθμο υπαλληλικό προσωπικό. Αυτό το αίσχος το λένε κινητικότητα.
Η αξιολόγηση που προωθεί η κυβέρνηση, τόσο στις δομές του Δημοσίου, όσο και στους δημόσιους υπαλλήλους, δεν έχει στόχο να γίνουν καλύτεροι οι εργαζόμενοι, ούτε να αναβαθμιστούν οι δημόσιες κοινωνικές υπηρεσίες, τα νοσοκομεία, η αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν Παιδεία -Υγεία-Πρόνοια. Η αξιολόγηση υπηρετεί την αντιδραστική αναδιοργάνωση του αστικού κράτους, ώστε αυτό να γίνει πιο αποτελεσματικό στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάπτυξης, πιο ταξικό, πιο αυταρχικό απέναντι στο εργατικό κίνημα και τους λαϊκούς αγώνες. Αυτό εννοούν η κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου όταν λένε ότι έχουμε ανάγκη από ένα νοικοκυρεμένο και μικρότερο κράτος.
Και προκύπτει το εξής ερώτημα συνάδελφοι. Εμείς τι θα κάνουμε; Θα συμβιβαστούμε με αυτή τη βαρβαρότητα; Θα δεχθούμε να θυσιάσουμε τη ζωή μας και το μέλλον των παιδιών μας για να μεγαλώνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων; Δεν πρέπει να συμβεί αυτό!
Αντίθετα μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια, μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω αν αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στη δύναμή μας, και στη δύναμη του οργανωμένου αγώνα!
Οι εργαζόμενοι έχουμε δύο επιλογές. Η μία είναι να εναποθέσουμε ελπίδες σε εργολάβους λύσεων, που χωρίς ρήξη με τα μονοπώλια, θα βελτιώσουν τη ζωή μας. Από την επιλογή αυτή έχουμε πικρή πείρα. Ήρθε η ώρα να επιλέξουμε το δρόμο της αποφασιστικής αναμέτρησης με τους μονοπωλιακούς ομίλους και τα συμφέροντά τους.! Η μόνη ελπιδοφόρα επιλογή βρίσκεται στους ταξικούς αγώνες. Να θυμηθούμε ότι όσα σήμερα μας παίρνουν πίσω, κατακτήθηκαν μετά από σκληρούς αγώνες και θυσίες της εργατικής τάξης. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε!
Αρνούμαστε να κάνουμε άλλες θυσίες για την πλουτοκρατία. Απαιτούμε τώρα μέτρα προστασίας για τους ανέργους, τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Με τις σημαίες του ΠΑΜΕ, με δυνάμωμα της οργάνωσης, των σωματείων και σε συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Όλοι και όλες στον αγώνα! Ας το πάρουν χαμπάρι κι ας το νιώσουν καλά «Σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε»!
