Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Νομού Έβρου και οι εκδόσεις Δρόμων παρουσίασαν την τελευταία ποιητικής συλλογής του Πασχάλη Κατσίκα με τίτλο «Τα κόκκινα πουλιά»  στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης το απόγευμα της Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022

Για την ποιητική συλλογή μίλησαν οι:

  • Γιούλη Ζήκα, Πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Νομού Έβρου
  • Βασιλική Κοντογιάννη, Ομότιμη Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας – Ποιήτρια
  • Νικόλαος Παπάνας, Καθηγήτης Ιατρικής – Ποιητής

Ποιήματα θα διαβάσει η Φιλόλογος Αθανασία Τσαβδαρλή.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

«Τα κόκκινα πουλιά» (εκδ. Δρόμων, 2022) αποτελούν την τέταρτη χρονολογικά ποιητική δουλειά του Πασχάλη Κατσίκα. Πρόκειται για μία συλλογή από 37 σύντομα, πυκνά, απαιτητικά και υπαινικτικά ποιήματα που προσκαλούν σε πολλαπλές αναγνώσεις. Αποτελείται από τέσσερις ενότητες, οι οποίες ορίζονται αντίστοιχα από τέσσερα ποιήματα, των οποίων η στοίχιση γίνεται στο δεξί μέρος της σελίδας.

Η μνήμη, ο έρωτας, ο θάνατος, το παραμύθι, η πτήση, η προσγείωση αποτελούν βασικές θεματικές της συλλογής. Ο λόγος είναι λιτός, αφαιρετικός και οικονομημένος. Η αγάπη και ο φόβος της, το κατακάθι των στεναγμών, η ψύχραιμη μελαγχολία και η μετρημένη χαρά· η απορία της ύπαρξης και το μυστήριο του θανάτου, δυναμιτίζουν την αναζήτηση μιας βαθύτερης ουσίας. Μύθοι και σύμβολα, όροι και σηματοδοτήσεις, εξομολογήσεις και αναστοχασμοί μεταφέρουν την πολύτιμη εμπειρία τους.

Οι σχετικές αναφορές πολλές, κάθε ποίημα ορίζει και το σύμβολό του, κάθε σύμβολο αναπτύσσει την ποιητική λειτουργία του: το θαλάσσιο ερπετό, η πεταλούδα, το ποντίκι, ο λύκος, ο καρχαρίας, η αλεπού και το φίδι, οι φάλαινες, αλλά περισσότερο ακόμα τα πουλιά είναι κάποια από τα μυθοπλάσματα αυτά που τροφοδοτούν τις νοηματικές σχέσεις προσδιορίζοντας και τον χαρακτήρα της ποιητικής. Γίνεται έτσι μια ποίηση υπαρξιακή που προχωράει στο μεδούλι της ανθρώπινης ουσίας δίχως να βαραίνει: με έναν παρήγορο και ανάλαφρο στοχασμό.

Προηγούμενο άρθροΜαρία Γιαλαμά: “Οι ΜΚΟ διείσδυσαν μέσα σε κοινωνικές δομές…”
Επόμενο άρθροΚαλάβρυτα 13 Δεκεμβρίου 1943 (γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης)