Τα προβλήματα της Τουρκίας

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν εδώ και καιρό έχει κάνει μία υπερσυντηρητική στροφή στα θέματα δικαιωμάτων του ανθρώπου με την απόσυρση της Τουρκίας από την σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, όπου η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος και την ίδια ώρα η βία κατά των γυναικών δεν σταματά στην Τουρκία.

Από την άλλη, απέλυσε ξανά τον Κεντρικό τραπεζίτη της χώρας του και αυτό είχε ως αποτέλεσμα η λίρα να πάρει την κατιούσα και οι πολίτες της Τουρκίας να είναι στα όρια της φτώχειας μη μπορώντας να αγοράσουν ούτε τα βασικά αγαθά.

Στο εξωτερικό μέτωπο ο Τούρκος πρόεδρος δείχνει ότι θέλει να αλλάξει τακτική κάνοντας πράξη ότι δεν θα επιστρέψει στην παλιά ρητορική και στάση του, που ήταν η εξαγωγή της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο και την Κυπριακή ΑΟΖ.

Οι διερευνητικές μπορεί να γίνονται, αλλά είναι δύσκολες, γιατί η Τουρκία θέτει όλα τα ζητήματα στο τραπέζι.

Όσον αφορά το Κυπριακό, που θα γίνει η πενταμερής στις 27 Απριλίου, η Τουρκία δεν έχει κρύψει ότι πια δεν συζητά την δικοινοτική διζωνική Ομοσπονδία, αλλά υποστηρίζει την λύση δύο κρατών.

Επίσης, στο εσωτερικό της Τουρκίας ο Ερντογάν μπορεί να τάζει εκσυγχρονισμό, αλλά από την άλλη η βία στους δρόμους συνεχίζεται όπως και το κυνήγι για την αντισυνταγματικότητα του HDP, επειδή ο ακροδεξιός σύμμαχος της κυβέρνησης Ντεβλέτ Μπαχτσελί θεωρεί ότι το HDP είναι «πολιτική βιτρίνα» του PKK.

Ακούγονται και ονόματα για έναν ευρύ ανασχηματισμό που αλλαγές θα έχει και το Υπουργείο Εξωτερικών, ακούστηκαν μάλιστα και ονόματα όπως της Τανσού Τσιλέρ ή του Ιμπραήν Καλίν.

Στην οικονομία ο Τούρκος πρόεδρος μπορεί να ήταν ο ίδιος που έβγαλε την Τουρκία από το ΔΝΤ, αλλά με αυτά που κάνει από το 2018 και την παρεμβολή του στην νομισματική πολιτική της χώρας έχει ορίσει εχθρό τα υψηλά επιτόκια, η λίρα βυθίζεται σε αναλογία με το δολάριο 1/10, ο πληθωρισμός έχει πάρει την ανηφόρα, τα Turkishstatistics είναι εδώ, η φτώχεια αυξάνεται στις πόλεις της Τουρκίας και ο Ερντογάν σκέφτεται την Τουρκία του 2023.

Ο δρόμος του δεν θα είναι καθόλου εύκολος και θα έχει πολλά εμπόδια ίσως και νάρκες.

Η ΕΕ από την πλευρά της μπορεί να επιτηρεί την Τουρκία μέχρι και τον Ιούνιο, αλλά και η ίδια θέλει μία ήπια στάση.

Όσα αφορά την Τουρκία μπορεί να θέλει αναβάθμιση της Τελειωνιακής Ένωσης, την κατάργηση της βίζας και μία νέα συμφωνία για το προσφυγικό, αλλά από αυτά που ζητάει δεν τηρεί τίποτα.

Τελευταία θέλει να εμπλακεί και στην σύγκρουση που αναβιώνει στην Κριμαία στέλνοντας στην Ουκρανία Τουρκικά drones και με την Ρωσία να λέει ότι εάν χρησιμοποιηθούν, αυτά θα καταρριφθούν.

Από την μία σύμμαχος με την Ρωσία και από την άλλη αντίπαλος.

Αυτά που επιχειρεί ο Ερντογάν είναι παρακινδυνευμένα, το όραμά του είναι δύσκολο, η Αμερική ακόμη δεν του έχει δώσει σημασία όπως είχε μάθει τέσσερα χρόνια με τον Τραμπ και ο Μπάιντεν μαζί με τον Υπουργό Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν μπορεί να θέλουν να κρατήσουν την Τουρκία στην Δύση, αλλά όπως είπε και ο Μπλίνκεν στην σύνοδο κορυφής των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ «έχουμε διαφορές με την Τουρκία όσον αφορά την Ανατολική Μεσόγειο.»

Η Αμερική δεν βιάζεται με την Τουρκία, αλλά θα έρθει η ώρα που θα τής δώσει τελεσίγραφο με ποιον θα πάει ή με την Αμερική ή με την Ρωσία.

Προηγούμενο άρθροΆρση της αιμοδοτικής καραντίνας στον βόρειο Έβρο
Επόμενο άρθροΨήφισμα ενάντια στα χρυσωρυχεία αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο Μαρωνείας – Σαπών