Διανύοντας το δεύτερο δεκαπενθήμερο ,του μαύρου Μαρτίου, με τον πόνο να ξεχειλίζει στις ψυχές των Ελλήνων και τα δάκρυα να γίνονται αστείρευτα ποτάμια, για την δολοφονία των 57 ανθρώπων στο δυστύχημα των Τεμπών, η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται. Συσσωρευμένα προβλήματα, κοινωνικά και εθνικά, οφειλόμενα σε αμέλειες, αστοχίες ή συνειδητές καταστροφικές επιλογές και νοοτροπίες των κυβερνώντων την τελευταία πεντηκονταετία, πιέζουν τον ταλαιπωρημένο Έλληνα, απαιτώντας άμεσες λύσεις. Ο επικοινωνιακός παράδεισος ,έργο των κατ’ευφημισμόν αρίστων που προβάλλεται από την πλειοψηφία των εξηρτημένων ΜΜΕ, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την υπάρχουσα ζοφερή πραγματικότητα. Μία πραγματικότητα που ταλανίζει την κάθε Ελληνική οικογένεια, που προσπαθεί να καλύψει τις καθημερινές της ανάγκες ,με το πενιχρό πλέον εισόδημά της, μέσα στο υπερδεκαετές δημιουργηθέν κλίμα ανασφαλείας και στις ανεξέλεγκτες αυξήσεις των προϊόντων πρώτης ανάγκης. Με την ανομία να κυριαρχεί και τον ενσυνείδητο πολίτη να προσπαθεί να καταγγείλει σοβαρή παρανομία, αναλώνοντας μία εργασιακή ημέρα, συναντώντας αδιαφόρους υπαλλήλους, μη έχοντες την διάθεση να συνδράμουν στο να φθάσει η καταγγελία στον αρμόδιο αποδέκτη ενώ η πολυδιάσπαση αρμοδιοτήτων καλά κρατεί στον δημόσιο τομέα, μαζί με τους διαχρονικά βολεμένους. Με τον εργαζόμενο, να προσπαθεί να δημιουργήσει και να παράξει πλούτο, σ΄ ένα αβέβαιο εργασιακό περιβάλλον και την απληστία των Τραπεζών, να καραδοκεί για να υφαρπάξει την κάθε δημιουργουμένη ικμάδα, μέσω των απαγορευτικών επιτοκίων δανεισμού. Το όνειρο για δημιουργία, για παραγωγικότητα , για βελτίωση υπαρχόντων εθνικών υποδομών, χάριν της ευζωίας του κοινωνικού συνόλου, βάλλεται από τα σκοτεινά σχέδια των αποφάσεων μειονοτήτων περιέργου προσανατολισμού. Η ΕΕ, έρμαιο των ομάδων οικονομικών συμφερόντων και του lobbying που δημιουργούν, αντί να προστατεύει την δημιουργική και παραγωγική Ευρώπη, την καθιστά υποχείριο οικονομικών μονοπωλίων. Αποφάσεις απαγορεύσεως της υπάρξεως των οικοσίτων ζώων, δείχνουν την διάθεση ελέγχου των υπαρχόντων φυλών τους και κατάργηση αυτών. Μειονότητες με στρεβλή άποψη της επιβολής όρων και κανόνων, απεχόντων πολύ της εθνικής μας νοοτροπίας, εξυπηρετώντας ίδια συμφέροντα, νομιμοποιώντας ότι ακραίο και νοσηρό, αποφασίζουν άκριτα. Ταλανιζόμενοι οι Ευρωπαϊκοί λαοί, από πολλές πέραν της κοινής λογικής θέσεις αυτών των μειοψηφικών ομάδων που ασκούν lobbying και που με αδιαφανείς τρόπους επηρεάζουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους μετέχοντες σε ομάδες αποφασιζόντων, διάγουν περιόδους παρακμής. Τα ολέθρια αποτελέσματα των προστατευμένων ΜΚΟ, που επέβαλλαν άνευ ερείσματος λογικής κάποιοι εξ αυτών, για να στηρίξουν την λαθρομετανάστευση, ενδύοντάς τες με τον χιτώνα του ανθρωπισμού, είναι εμφανή στην χώρα μας. Οι άθλιες διεθνιστικές ιδεοληψίες της γηγενούς αριστεράς ,με την κατάργηση των συνόρων, θαλασσίων και χερσαίων και τις εθνοκτόνες τακτικές των πολιτικών της, κοστίζουν πολλά στην Πατρίδα. Οι αποκομμένοι εντελώς από την Ελληνική κοινωνία κοινοβουλευτικοί γυναίκες και άνδρες, αδυνατούν να κατανοήσουν τα προβλήματα που την ταλανίζουν. Αγκιστρωμένοι στα περί αναπτύξεως αφηγήματα των κυβερνητικών επικοινωνιολόγων ,συνεχίζουν να ψηφίζουν την πώληση των ασημικών της χώρας, έναντι πινακίου φακής ,με την βεβαιότητα ότι θα οδηγήσουν στην πολυαναμενομένη ανάπτυξη. Είναι λυπηρό ,τη συνδρομή τους άνευ αιδούς, να εκποιείται η των προγόνων <προίκα> των Ελλήνων, κτηθείσα με αγώνες υπερασπίσεως των πατρώων. Η πνιγηρή ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί, από μία ομάδα Ελλήνων ,που πλουτίζει από έργα που λαμβάνει κατ΄ανάθεσιν από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, προοϊωνίζει δυσάρεστες για την χώρα καταστάσεις. Το αφήγημα περί οικονομικής ευρωστίας, τείνει να καταστεί προϊόν μαύρου χιούμορ, όταν μεγάλες τράπεζες ευρωπαϊκές καταρρέουν. Η ώρα της μεγάλης αλήθειας πλησιάζει. Οι επιφορτισθέντες με την ευθύνη διακυβερνήσεως της Πατρίδος τις τελευταίες δεκαετίες, θα υποχρεωθούν να λογοδοτήσουν: Για την καταστροφή των υπαρχόντων και με διαχρονικούς κόπους αποκτηθέντων. Για την εκποίηση του Ελληνικού ορυκτού πλούτου, άνευ της εγκρίσεως των κτητόρων του Ελλήνων. Για τα κατεστραμμένα όνειρα χιλιάδων επιστημόνων, που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την Πατρίδα, αρνούμενοι να γίνουν επαίτες ενός ευτελούς πολιτικού συστήματος, στηριγμένου στον λαϊκισμό. Για την αξιοπρέπεια των εργαζομένων που καλούνται να επιβιώσουν με πολυδιαφημισμένες αμοιβές…πείνας. Για τους ανθρώπους της τρίτης και τετάρτης ηλικίας, (τα κάποτε για ψηφοθηρικούς λόγους χαρακτηρισθέντα περήφανα γηρατειά), που λαμβάνουν έναντι υψηλών για 40 χρόνια εισφορών, συντάξεις του επιπέδου αξιοπρεπούς φιλοδωρήματος. Για την αλαζονεία της πολιτικής εξουσίας που φροντίζει να χρηματίζει νομιμοφανώς, συγκεκριμένες τάξεις επαγγελματιών, προκειμένου να την στηρίζουν. Για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος σε ημετέρους, προκειμένου να ανδρωθεί η τάξη των παρασιτικώς πλουσίως διαβιούντων. Για την παροχή υπηρεσιών υγείας που όλο φθίνουν ,εις όφελος συγκεκριμένων επιχειρηματικών κολοσσών. Για την φθίνουσα παιδεία ,που κλυδωνίζεται ανάμεσα στην εναπομείνασα εθνική και στην εθνοκτόνο πορεία που επιβάλλει το παγκόσμιο ιερατείο. Για την υπογενητικότητα που πλήττει την φτωχοποιημένη χώρα και τις ελάχιστες πολιτικές που εφαρμόσθηκαν για την εξάλειψή της, παρά τις υποσχέσεις. Για την ύπαιθρο χώρα που εγκαταλείπεται από τους κατοίκους της λόγω μη στηρίξεως επαρκώς του πρωτογενούς τομέως. Για όλα αυτά που κατήντησαν μία χώρα με γεωφυσική ποικιλότητα, εξαιρετικό κλίμα, εύφορα εδάφη, τεράστιο ορυκτό πλούτο, δυνατότητες αναπτύξεως του πρωτογενούς τομέως αλλά και της βιομηχανίας και πολιτισμό χιλιετηρίδων, επαίτη του πλανήτου, με δυστυχισμένους ανθρώπους. Η ύβρις που διεπράχθη από τις περισσότερες κυβερνήσεις της τελευταίας πεντηκονταετίας, έναντι αυτής της χώρας και αυτού του λαού, θα επιφέρει νομοτελειακώς την ΝΕΜΕΣΙΝ. Η δολοφονία των Ελλήνων από ανικάνους Έλληνες, δεν είναι θυσία. Είναι το αποτέλεσμα της διαρκούς αναξιοκρατίας και των ανευθύνων σε θέσεις ευθύνης, υποχειρίων των ισχυρών. Ο βουβός συγκεντρωθείς πόνος των Ελλήνων ήδη έγινε θυμός με τεραστία πίεση ,που απαιτεί εκτόνωση. Κλυδωνισμοί υπάρχουν αισθητοί, αλλά οι καλαμοεπιβαίνοντες δείχνουν να τους αγνοούν. Ευχή η επερχομένη κοινωνική έκρηξη, που θα είναι μεγάλη, να μην είναι καταστροφική αλλά να αναδείξει τις υγιείς δυνάμεις της πατρίδος.
