Τριεθνές Έβρου. (Εκεί που το αυτονόητο , η ανάρτηση του εθνικού συμβόλου σε υψηλό ιστό, γίνεται ζητούμενο μέσω επανειλημμένων αιτημάτων προς το Υπ. Εθν. Αμύνης)
Τελευταίες ημέρες του Καλοκαιριού, με τα πρωτοβρόχια να έχουν κάνει την εμφάνισή τους και ο πρόεδρος της Τουρκίας κάνει <υπενθυμίσεις> για την καταστροφή της Σμύρνης, υπό μορφήν απειλής, για την χώρα μας. Μία καταστροφή που έναν αιώνα τώρα, δημιουργεί αβάσταχτο πόνο στους Έλληνες.
Συγχρόνως με τις αναφορές στα χαμένα Ελληνικά εδάφη της Μ.Ασίας, αλλά και της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου, και τους ένα εκατομμύριο Έλληνες διωχθέντες βιαίως από τις πατρογονικές εστίες, φροντίζει η στρατοφυλακή της χώρας του, σε συνεργασία με ΜΚΟ που δυστυχώς δρούν ακόμη στην Ελλάδα ανεξέλεγκτες, να προωθεί χιλιάδες λαθρομετανάστες, στα Ελληνικά εδάφη .Συμφώνως με τον Υπουργό Προστασίας του πολίτη,34.000,ώθησε μόνον τον Αύγουστο για να διέλθουν από τον Έβρο ποταμό, το πόσοι διήλθαν άγνωστο.
Η αποτρεπτική δυνότητα των συνοριοφυλάκων είναι εγνωσμένη, εν αντιθέσει με την πολιτική βούληση για την επίλυση του λαθρομεταναστευτικού προβλήματος. Το μήκος των συνόρων όπως έχει αναφερθεί σε άρθρο στο πρόσφατο παρελθόν, είναι τεράστιο. Αναγγελίες για το ότι< ο Έβρος θα γίνει αστακός>, είναι εξ ίσου αξιόπιστες με το <από τον Έβρο δεν περνάει κουνούπι>. Επί τέλους πρέπει να γίνει κατανοητό, ότι μόνον οι κάτοικοι του νομού, (εθνοφυλακή)μαζί με τον στρατό και την συνοριοφυλακή, μπορούν να αντιμετωπίσουν την εχθρική ιδιότυπη εισβολή.
Στην άνω γωνία του νομού Έβρου, εκεί που οι τρείς γείτονες χώρες τέμνονται, υπάρχει μία νησίδα,340 στρεμμάτων γής, από την οποία τα 170 ανήκουν στην Τουρκία και από 85 στρέμματα στην Ελλάδα και την Βουλγαρία. Είναι το σημείο γειτνιάσεως των τριών χωρών, που ονομάζεται Τριεθνές. Επί της νησίδος υπάρχει όπως δείχνει η φωτογταφία μία πυραμίδα, ύψους 1 μέτρου, στις τρείς πλευρές της οποίας υπάρχουν τα αντίστοιχα των τριών χωρών εθνικά σύμβολα, μεταλλικά. Η πυραμίδα και η θέση της καθορίσθηκαν με τριεθνές πρωτόκολλο το 1962 και προσδιορίσθηκε γεωδαιτικά το 2005,με τριμερές τεχνικό πρωτόκολλο. Οι δύο χώρες φρόντισαν περίπου επτακόσια μέτρα μακριά από την πυραμίδα και την νησίδα, επί των εδαφών τους, να αναρτήσουν σε ιδιαίτερα υψηλούς ιστούς τις σημαίες τους, προσθέτοντας η Βουλγαρία και την σημαία της ΕΕ.
Η Ελλάδα, δεν ανήρτησε καμία σημαία. Δεδομένου ότι έχει ζητηθεί πολλές φορές από το υπουργείο Εθνικής Αμύνης να χορηγηθεί άδεια, ώστε επί Ελληνικού εδάφους να αναρτηθεί σε υψηλό ιστό το εθνικό μας σύμβολο, η απάντηση ήταν αρνητική τόσο σε ιδιωτικούς φορείς, όσο και στον δήμαρχο Ορεστιάδος. Η επίκληση της συμφωνίας της τριμερούς τεχνικής επιτροπής, δεν μπορεί να αφαιρεί το δικαίωμα της αναρτήσεως Ελληνικής σημαίας επί Ελληνικού εδάφους, που να φαίνεται σ όλη την Ανατολική Θράκη, πατρώα γή των περισσοτέρων Βορρειοεβριτών, από την οποία εδιώχθησαν βιαίως.
Ας ληφθεί υπ’ όψιν, ότι η πυραμίδα αυτή, μετά από διήμερη βροχόπτωση, σκεπάζεται από τα νερά του ποταμού, παύει να είναι εμφανής, και τα εθνικά σύνορα εκάστης εκ των τριών συνορευουσών χωρών, καθίστανται δυσδιάκριτα. Όταν λοιπόν οι δύο γειτνιάζουσες χώρες ,έχουν τοποθετημένους πολύ υψηλούς ιστούς και τα εθνικά τους σύμβολα είναι ευδιάκριτα, από πολύ μεγάλες αποστάσεις, αποτελεί καινοφανή δικαιολογία ,για την μη χορήγηση αδείας για την κατασκευή βάθρου και την ανάρτηση της Ελληνικής σημαίας στο τριεθνές, σε ύψωμα στο χωριό Δίλοφο, η ύπαρξη της πυραμίδος.
Προφανώς οι του Αθηνοκεντρικού κράτους, αρνούνται να κατανοήσουν την ευαισθησία των Εβριτών, για ότι έχει να κάνει με το Έθνος και την πατρίδα. Κωφεύουν στο αυτονόητο, στην ανάγκη στηρίξεως παντί τρόπω της εθνοκεντρικής αντιλήψεως που τους κάνει ήρωες στα δύσκολα, αλλά επαίτες για το αυτονόητο, την ανάρτηση του Εθνικού συμβόλου σε σημαντικό για την περιοχή μέρος. Η κοινή λογική, υφίσταται τραυματισμό, όταν το υπουργείο εθνικής Αμύνης, απαγορεύει την κατασκευή της βάσεως και του υψηλού ιστού, όπου θα αναρτηθεί η σημαία της χώρας. Δικαίως οι εθνοφύλακες είναι προσβεβλημένοι από αυτήν την συμπεριφορά, δικαίως οι κάτοικοι του Διλόφου, που πραγματικά φυλάττουν Θερμοπύλες, αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι από την πολιτεία.
Επί τέλους τα μεγάλα λόγια με τις ευήκοες υποσχέσεις, πρέπει να μετατραπούν σε έργα. Αναζητούν οι ακρίτες, τα αυτονόητα. Κεραίες ιδιωτικών δικτύων κινητής τηλεφωνίας για να έχουν την δυνατότητα ,χωρίς παρεμβολή τουρκικών εταιρειών τηλεφωνίας, να επικοινωνούν. Δυνατότητα να παρακολουθούν Ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια. Δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να παρακολουθούν την ΕΡΤ. Απλές διευκολύνσεις για να γίνεται η ζωή τους ανθρωπίνως ευκολότερη και η επικοινωνία τους ,λειτουργική. Σεβασμό στο ότι συγχρόνως με τον κάματο της εργασίας για την επιβίωση, φυλάττουν επί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο τα σύνορα, ανταποκρίνονται σε κάθε κάλεσμα της Πατρίδος ,προσφέρουν αφιλοκερδώς και τον καθ’ υπόθεση ελεύθερο χρόνο τους, για να βελτιώσουν τις όποιες υποδομές υπάρχουν στον τόπο τους. Αισθάνονται ότι αντιμετωπίζονται ως πολίτες υποδεεστέρας κατηγορίας, αυτής των υπολοίπων διαμενόντων Ελλήνων στα μεγάλα αστικά κέντρα. Είναι ευκαιρία να ανταποδώσει η πολιτεία, σ αυτά που διαχρονικώς προσφέρουν.
Ας γίνει λοιπόν η αρχή με την ανέγερση της βάσης στηρίξεως του ιστού. Ας τους προσφέρει την δυνατότητα να αισθάνονται εθνική υπερηφάνεια ατενίζοντας το Εθνικό μας σύμβολο, να εποπτεύει ολόκληρη την Ανατολική Θράκη, την μάνα γή.
Οι Εβρίτες είναι συνηθισμένοι στα ελάχιστα, πάντοτε υπήρξαν ολιγαρκείς, ίσως γιατί η προσφυγική προέλευση των περισσοτέρων, τους έμαθε να βασίζονται στην πίστη τους, στην δύναμη της εθνικής τους ταυτότητος, και της θελήσεώς τους, στην αξιοσύνη τους, μα πάνω απ΄όλα στην βαθειά αγάπη τους για την πατρίδα. Είναι βέβαιο ότι οτιδήποτε τους προσφερθεί ,από την πολιτεία, αντίδωρο στην συνέπεια εκπληρώσεως των υποχρεώσεών τους προς την πατρίδα, θα επιστραφεί στο πολλαπλάσιο από το δημιουργικό τους φιλότιμο… Ίδομεν
