«Η πατρίδα στα δίχτυα των νεοταξιτών»
Ενός κακού μύρια έπονται, έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί. Το φετινό Καλοκαίρι με τις πρωτοφανείς πυρκαγιές, τον καταστροφικό Daniel και την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών από ξηράς και θαλάσσης, ανέδειξε το ανέτοιμον της Ελλάδος στην διαχείριση εκτάκτων αναγκών . Επιβεβαίωσε ότι η μιντιακή αλήθεια, απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα. Ότι το εύκολο, ποτέ δεν είναι γόνιμο, έστω κι αν τις τελευταίες δεκαετίες προβάλλεται ως παραγωγικό κι ότι οι απολαβές πρέπει να δίδονται κατόπιν σκληρής εργασίας. Έδειξε επίσης ότι η έλλειψη εθνοκεντρικής πολιτικής, από τους ασκούντες την εξουσία πολιτικούς, οδηγεί αργά αλλά σταθερά στην εθνική μειοδοσία. Ότι οι πράξεις χαρακτηρίζουν τον επιτυχημένο άνθρωπο-πολιτικό και όχι τα λόγια και οι υποσχέσεις. Στην Ελλάδα του 21ου αιώνος, με την τεραστία ταχύτητα μεταδόσεως της πληροφορίας, οι Έλληνες εκπαιδευμένοι πλέον ως ευκολόπιστοι, αρκούνται στην όποια πληροφορία τους δοθεί χωρίς να ελέγχουν την ακρίβειά της και την αλήθεια της. Υπαρχούσης της παραδοχής ,ότι το ευχάριστο είναι ευπεπτότερο του δυσαρέστου, τα αργυρώνητα ΜΜΕ, <τοις κείνων ρήμασι πειθόμενα>, προσφέρουν αφθονία ειδήσεων, αποκρύπτοντα την αλήθεια και υπερτονίζοντα θέματα ευτελούς περιεχομένου. Τα λάθη καλύπτονται επιμελώς, η έλλειψη προετοιμασίας αλλά και υποδομών, για την αντιμετώπιση ακραίων καιρικών φαινομένων, καλύπτεται από το νεοταξικό αφήγημα περί κλιματικής κρίσεως ή κλιματικής αλλαγής, έστω και αν η πρόσφατος ιστορία τους διαψεύδει. Οι όλες αναφορές τους έχουν να κάνουν μόνον με το συγκεκριμένο αφήγημα, αποφεύγοντας σκοπίμως την αναφορά στις φωτιές της Ρόδου και του Έβρου, που οφείλονται σε ανθρώπινο παράγοντα όπως είπε και ο πρωθυπουργός. Έχει όνομα ο ανθρώπινος αυτός παράγων .Είναι οι λαθρομετανάστες, αγνώστου προελεύσεως και προθέσεων, που εισέρχονται ανενόχλητοι στην χώρα. Το ότι η χώρα είναι μη φυλασσομένη, είναι γνωστό σε όλους, ιδιαιτέρως στους κατοίκους των παραμεθορίων περιοχών. Το κυβερνητικό όμως αφήγημα που υιοθετείται και από τα περισσότερα εκ των ΜΜΕ,( γιατί άραγε); είναι ότι< δεν περνάει κουνούπι> από τις περέβριες περιοχές. Γεγονός είναι ότι η πατρίδα μας πληρώνει ακριβά, την κυβερνητική ατολμία ,να ελέγξει και να απαγορεύσει την δράση εντός της επικρατείας της ,των ΜΚΟ λαθροδιακινητών. Το πρόσφατο δε αφήγημα υπουργών, ότι θα χρησιμοποιηθούν λαθρομετανάστες, αγνώστων προθέσεων και καταγωγής ,για την συγκομιδή αγροτικών προϊόντων, δίδοντάς τους κάρτα μακράς διαμονής στην χώρα, δείχνει το ύποπτο των κυβερνητικών προθέσεων και όχι μόνον.
Από την διαχείριση της εξαπλώσεως του Covid 19,διεφάνη η διάθεση επιβολής με αυταρχισμό, μέτρων ασφαλείας της δημοσίας υγείας. Έναν αυταρχισμό, στηριζόμενο στην επιμελώς δημιουργηθείσα φοβία των πολιτών. Έκτοτε για κάθε σοβαρό θέμα, ακολουθώντας τις επιταγές της Νέας Τάξεως πραγμάτων και της Πολιτικής Ορθότητος, πάντοτε με όχημα τα αργυρώνητα ΜΜΕ, δημιουργείται πανικός του λαού και έπεται η σωτήριος παρέμβαση του πρωθυπουργού. Στόχος, η στήριξη της αποδοχής, άνευ σκέψεως, των προσφερθέντων από τους τηλεδιαμορφωτές της κοινής γνώμης. Άλλωστε σ’αυτό σκοπεύει και η ύπαρξη νέων προγραμμάτων του υπουργείου παιδείας, που μόνον <παιδεία> δεν προσφέρουν. Συντελούν όμως, στο να δημιουργούν ευκολοπίστους πολίτες, μη σκεπτομένους ,μη αναπτύσσοντες την κριτική σκέψη. Τα βιβλία του δημοτικού σχολείου ,συνειδητά παραποιούν την Ελληνική ιστορία, καλύπτοντα με πέπλο ανυποληψίας τις ηρωϊκές πράξεις των προγόνων μας. Κείμενα των μεγάλων του Έθνους, όπως του Κωστή Παλαμά, του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, του Αριστοτέλους Βαλαωρίτου, λείπουν από τα αναγνώσματα των μαθητών. Αντιθέτως, εν ονόματι της ισότητος των ανομοίων, διδάσκονται και ωθούνται προς το νεοταξικό αφήγημα της συμπερίληψης. Ο Ελληνικός πολιτισμός, αντικαθίσταται εν τη πράξει από την woke culture,και στοχοποιείται οτιδήποτε αντιβαίνει αυτής. Ο Έλλην πατριώτης, επονομάζεται ακροδεξιός, αφήνοντας υπόνοιες για το ακραίον των απόψεών του για την Πατρίδα, φασίστας ή εθνικιστής. Τις λέξεις αυτές χρησιμοποιούν άτομα ,διαχρονικώς κακοποιούντα την Ελληνική γλώσσα .Εκτός όλων αυτών, υιοθετείται πλήρως από κυβερνητικά χείλη, ο δικαιωματισμός. Μία πολιτική επιβολής του μη συμβατού με την φύση του ατόμου, ως υγιούς, του παρεκκλίνοντος ως φυσιολογικού και προσδίδουσα πέραν πάσης λογικής ,με πρόσχημα την ισότητα, δικαιώματα.
Κάπως έτσι υπεδέχθη το θέρος του2023 η Ελλάδα, τον εξ Αμερικής ελθόντα σωτήρα της χώρας, φέροντα μαζί του την νέα διαδιδομένη εικόνα οικογενείας των δύο ομοφύλων γονέων ,με το κατοικίδιό τους. Εάν ληφθεί υπ’ όψιν ότι το νέο εισαγόμενο πρότυπο ήλθε και με την δύναμη των ΜΜΕ εκέρδισε την θέση προέδρου αριστερού κόμματος της χώρας ,γίνεται κατανοητός ο σκοπός του όλου εγχειρήματος. Είναι ανησυχητικό, ότι ουδόλως ασχολήθηκε η πλειοψηφία των διαμορφωτών της κοινής γνώμης, με το υπάρχον δημογραφικό πρόβλημα σε αντίθεση με την εικόνα που εισήγαγε ο αφιχθείς. Ούτε με την άγνοιά του επί των Εθνικών θεμάτων, ούτε καν με το μέγιστο ατόπημά του να ονομάσει το κατεχόμενο Βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου, Τουρκικό κρατίδιο.
Καθίσταται σαφές πλέον, ότι η νεοταξική αγκάλη ,γίνεται μέγγενη για την Ελλάδα. Ότι η απόρριψη της εθνικής παιδείας, υπήρξε καταστροφική. Ότι η ένδεια που έφερε η είσοδός μας στο ΔΝΤ, σταδιακώς εφαρμοζομένων μη εθνοκεντρικών πολιτικών, έγινε και πνευματική ένδεια. Ότι η ατιμωρησία του ΓΑΠ, για την εθνική μειοδοσία, ευθύνεται εν πολλοίς για την σημερινή κατάπτωση, να δέχεται αγνώστους σωτήρες εισαγομένους ένα Ελληνικό αριστερό κόμμα.
Αυτά που λείπουν στην Ελλάδα του σήμερα, είναι αυτά που σε πέντε στοίχους, είχε γράψει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και είναι τόσο σύγχρονα. Είναι εν κατακλείδι αυτά που οφείλει να έχει ως γνώμονα κυβερνητικής επιτυχίας, έκαστος εκ των νύν και μελλοντικών κυβερνητών: «Ἀμυνα περί πάτρης, θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος και η πρόληψις της χρεοκοπίας.»
