Γιατί η χώρα μας αυτοκαταστρέφεται;
Ποιοί καταστρέφουν τη χώρα μας; Η απάντηση στο ερώτημα έχει βρεθεί από τους κυβερνώντες και όχι μόνον: Παγίως είναι η κλιματική αλλαγή για τις πλημμύρες, και οι μετανάστες, πέραν της κλιματικής αλλαγής, για τις πυρκαγιές που φέτος έχουν σαρώσει τη χώρα. Η πολιτική ηγεσία εμφανίζεται πάντα ως ανεύθυνη για όσα συμβαίνουν. Αλλά δεν είναι μόνον φέτος. Είναι η Ηλεία το 2007, η Μάνδρα, το Μάτι, η Εύβοια και η Αττική κατ’ επανάληψη, το ολοκαύτωμα των Τεμπών, η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Μαγνησία και η Ν. Αγχίαλος, ο Έβρος με τη μεγαλύτερη πυρκαγιά σε ευρωπαϊκή κλίμακα σύμφωνα με τον Copernicus από το 2000 από τότε που έχει στοιχεία, η Θεσσαλία σήμερα. Καταστροφές που πλήττουν τη χώρα όλο συχνότερα και σε έκταση κάθε φορά πρωτοφανή που ξεπερνάει μερικές φορές και τη δυσμενέστερη πρόβλεψη, όπως φέτος στον Έβρο και στη Θεσσαλία. Όμως πώς μπορούν να συμβαίνουν σε αυτή την πρωτοφανή έκταση σε μια εποχή με τόσες δυνατότητες, με την εκτόξευση της τεχνικής και της τεχνολογίας που σου επιτρέπουν να θωρακιστείς; Αν φταίει η κλιματική αλλαγή και το ξέρεις, αφού το επαναλαμβάνεις κάθε φορά για να συγκαλύψεις την ανυπαρξία σου, δεν θα πρέπει έγκαιρα με κλιμακούμενες δαπάνες και εύστοχα έργα να περιορίσεις τις συνέπειές της;
Φταίει η ανυπαρξία του κράτους αποτέλεσμα του πολιτικού συστήματος που το μόνο για το οποίο φροντίζει είναι να αναπαράγεται και το επιτυγχάνει αυτό “εξαγοράζοντας” την ψήφο των πολιτών με την επιδοματική πολιτική που φέρνει ψήφους και με έργα βιτρίνας. Τα έργα υποδομής, τα αντιπλημμυρικά έργα, οι αντιπυρικές ζώνες, η δασική οδοποιία, η ανάταξη του σιδηροδρόμου δεν προσπορίζουν ψήφους και εγκαταλείφθηκαν, για να εξοικονομηθούν οικονομικοί πόροι για τις πελατειακές σχέσεις, δηλαδή για την έμμεση εξαγορά ψήφων.
Παραδείγματα διολίσθησης του κράτους προς την ανυπαρξία; Το 1996 παρασύρθηκε η σιδηροδρομική γέφυρα Κομψάτου στη Ροδόπη, μήκους 85μ, πέντε ανοιγμάτων. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο. Σε 24 ημέρες πέρασε με ασφάλεια το πρώτο τρένο από τη γέφυρα σε μια ανεπανάληπτη κατά την άποψή μου επίδειξη των δυνατοτήτων του κράτους όταν δρα οργανωμένα χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις. Τον Σεπτέμβριο του 2017 κατάρρευσε η παρακείμενη οδική γέφυρα του Κομψάτου που κατασκευάστηκε το 1994 Σήμερα έξη χρόνια μετά έτσι παραμένει λόγω μιας ατέρμονης αλληλουχίας πορισμάτων, μελετών, άντλησης οικονομικών πόρων. Το σημαντικότερο είναι ότι με την κατάρρευση της σιδηροδρομικής γέφυρας δεν κινδύνευσε κανείς, ούτε υπήρχε περίπτωση να κινδυνεύσει. Διότι υπήρχε προσωπικό ώστε να τηρούνται οι κανονισμοί που απαιτούν ένα ανελαστικό αριθμό προσωπικού για την τήρησή τους. Σήμερα δεν υπάρχει τίποτα. Διαβάζουμε ότι στα Φάρσαλα, το φράγμα του Ενιπέα, ένα έργο που εκκρεμεί πολλά χρόνια και θεωρείται ότι θα θωρακίσει την περιοχή, τρία χρόνια μετά τις καταστροφές που προκάλεσε ο Ιανός, όταν είχε επικαιροποιηθεί η κρισιμότητά του, “βρίσκεται στη δεύτερη φάση δημοπράτησης της μελέτης”. Εμφύλιος έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην Καρδίτσα και στον κάμπο, ότι έγιναν προσπάθειες αντιπλημμυρικής προστασίας της πόλης ενώ αγνοήθηκε ο κάμπος. Δεν μπορούσε να προστατευθεί και ο κάμπος αφού ο Ιανός πριν τρία χρόνια με τις καταστροφές που προκάλεσε έδωσε σαφή μηνύματα; (Καθημερινή 8/9/2023) Δεν υπήρχαν χρήματα;
Η κυβέρνηση μοίρασε 43 δις στη διάρκεια της πανδημίας για την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών της. Σύμφωνα με το δοκίμιο εργασίας του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου (ΕΔΣ) με τίτλο “Διερεύνηση των προσδιοριστικών παραγόντων των δαπανών COVID – 19 στην Ελλάδα και στη Ευρωζώνη” που επεξεργάστηκε στοιχεία του ΔΝΤ, οι άμεσες δαπάνες της χώρας μας για τη στήριξη της οικονομίας της, σε τομείς πλην της Υγείας, ανήλθαν σε 10,7% του ΑΕΠ της, ποσοστό που άφηνε δεύτερη την Γερμανία με 9,8% του ΑΕΠ. Παρόλα αυτά, τα στοιχεία της Eurostat που επεξεργάστηκαν οι μελετητές του ΕΔΣ έδειξαν ότι οι δαπάνες δεν εξασφάλισαν υψηλό ποσοστό αναπλήρωσης της απώλειας εισοδήματος. Σύμφωνα με τη μελέτη του ΕΔΣ, το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν μόλις 41,2%, που τοποθετούσε τη χώρα μας στην 11η θέση μεταξύ των 19 της Ευρωζώνης καίτοι πρώτη στις δαπάνες, και στην 16η μεταξύ των 27 της ΕΕ (Καθημερινή 22/5/2021). Έτσι λοιπόν ένα ποσοστό 58,8%, δηλαδή περί τα 25 δις ευρώ, κινήθηκε άστοχα δημιουργώντας αύξηση των καταθέσεων κατά 22,5 δις, την εκτίναξη της κατανάλωσης, της ανοικοδόμησης και της αυτοχρηματοδοτούμενης “ανάπτυξης”. Πέραν αυτών δόθηκαν αυξήσεις σε κοινωνικές ομάδες σταθερού εισοδήματος, σε συνταξιούχους, όχι σε χαμηλοσυνταξιούχους αλλά σε όλους, σε δημοσίους υπαλλήλους σε σώματα ασφαλείας, ικανοποίησαν κάθε παράλογο συλλογικό αίτημα.
Έτσι επικράτησε εκλογικά η ΝΔ υπερβαίνοντας και τις δικές της προβλέψεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ η ΝΔ στην περιφέρεια, αλλού διατήρησε τα εκλογικά ποσοστά των εκλογών του 2019 και αλλού μειώθηκαν, στην Αττική όπου έπεσαν τα πολλά δις με αφορμή την πανδημία θριάμβευσε. Αντί τα 25 δις, που εκτίναξαν τις καταθέσεις άμεσα κατά 22,5 δις, και τα χρήματα των προεκλογικών παροχών, που αύξησαν το δημόσιο χρέος κατά 43 και πλέον δις, να κατευθυνθούν στις υποδομές και στην ανάπτυξη διατέθηκαν προς άγραν ψήφων. Το ανησυχητικό είναι ότι το εκλογικό σώμα συναίνεσε σε αυτό.
