Την τεράστια σημασία της Αλεξανδρούπολης ως το εργαλείο για τη ρωσική απεξάρτηση των Βαλκανίων και της Αν.Ευρώπης ανέδειξε περίτρανα η συνάντηση Μητσοτάκη – Μπάιντεν.
Τόσο μπροστά στις κάμερες, όσο και κατά την συζήτηση που είχαν οι δύο ηγέτες, όπως λένε οι πληροφορίες του Energypress, οι αναφορές από αμφότερους στον ρόλο του βορειοελλαδίτικου λιμανιού σηματοδοτούν την αξία του για τα αμερικανικά συμφέροντα.
Ο πρωθυπουργός μίλησε για ένα λιμάνι, μόλις 500 μίλια από τα ουκρανικά σύνορα, που συνιστά κόμβο ενέργειας, καθώς η Ευρώπη έχει αποφασίσει να απεμπλακεί από το ρωσικό αέριο, ζήτημα που απ’ ότι λέγεται συζητήθηκε εκτενώς και στην κατ’ ιδίαν συνάντηση των δύο ανδρών, μαζί με το φιλόδοξο, αλλά όχι ανέφικτο, στοίχημα που έχει θέσει η Αθήνα: Να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή, καλύπτοντας, μέσω σειράς υπό εξέλιξη έργων, καταρχήν τις ενεργειακές ανάγκες των Βαλκανίων, και σε δεύτερη φάση, εκείνες της Αν.Ευρώπης.
Τρεις τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου αερίου, υπό κατασκευή και υπό έγκριση, (FSRU I,II και Διώρυγα Gas), συνδυαστικά με την αναβάθμιση της Ρεβυθούσας που αποκτά σύντομα και τέταρτη δεξαμενή, είναι ικανοί να μετατρέψουν την Ελλάδα σε κύριο τροφοδότη των Βαλκανίων, αλλά και ευρύτερα της Αν.Ευρώπης με φυσικό αέριο. Ηδη, από τον Μάιο το LNG που φτάνει στη Ρεβυθούσα από ΗΠΑ, Κατάρ, Αλγερία και άλλες χώρες, καλύπτει μικρό ποσοστό των αναγκών της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας. Τον Ιούνιο οι ήδη αυξημένες εισαγωγές LNG στη Ρεβυθούσα πρόκειται να διπλασιαστούν, με κατεύθυνση πάντα τις αγορές της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, ποσότητες που από το φθινόπωρο πρόκειται να αυξηθούν περαιτέρω.
Στην συνάντηση Μητσοτάκη – Μπάιντεν επισημάνθηκε ότι ο Νότιος Διαδρμος μεταφοράς αερίου προς τα Βαλκάνια και την Αν. Ευρώπη, προκειμένου αυτή να απεξαρτηθεί από την Μόσχα, δουλεύει ήδη με πρωταγωνιστή την Ελλάδα. Τους επόμενους μήνες, μόλις λειτουργήσει από τον Ιούνιο και ο IGB, ολοένα και περισσότερο υγροποιημένο αέριο από ΗΠΑ, Κατάρ, Αίγυπτο και αλλού, θα φτάνει στα ρωσοκρατούμενα Βαλκάνια. Μετά από Βουλγαρία, Ρουμανία, ακολουθεί η Β.Μακεδονία, ενώ σε ένα χρόνο από σήμερα, αμερικανικά φορτία LNG θα καλύπτουν τις ενεργειακές ανάγκες ακόμη και της Ουκρανίας, φτάνοντας στην ίδια τη ρωσική αυλή, μέσω Αλεξανδρούπολης.
Οι αμερικανοί βλέπουν στην βορειοελλαδίτικη πόλη, τη βάση, για περαιτέρω αποδυνάμωση της επικυριαρχίας της Μόσχας μέσα από μια ενεργειακή απόβαση στο στενό πυρήνα της γειτονιάς της.
Απώτερος στόχος η Ουκρανία
Ο μεγάλος στόχος λέγεται Αν. Ευρώπη και Ουκρανία και το μέσο για να φτάσει το LNG ως εκεί, ο παροπλισμένος σήμερα Trans Balkan Pipeline. Ένας αγωγός που κάποτε τροφοδοτούσε και την Ελλάδα, αλλά από το 2020, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Turkish Stream, έπαψε να λειτουργεί. Στο νέο πλέον περιβάλλον, η αχρησιμοποίητη υποδομή που ξεκινά από την Ουκρανία, διασχίζει τη Μολδαβία και Ρουμανία για να φθάσει στη Βουλγαρία, όπου σπάσει σε δύο τμήματα, ένα προς Ελλάδα και ένα προς Τουρκία, θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο. Εφόσον με την κατάλληλη επένδυση γίνει αντίστροφης ροής, σε συνδυασμό με τον υπό κατασκευή ελληνο-βουλγαρικό αγωγό IGB και τα παρακλάδια του, η παραπάνω εγκαταλελειμμένη υποδομή είναι σε θέση να στέλνει φυσικό αέριο στην Ουκρανία, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι Βουλγαρία και ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε συζητήσεις πάνω στο συγκεκριμένο project.
Αθροίζοντας τη συνολική δυναμικότητα όλων αυτών των πλωτών τερματικών FSRU (Floating Storage and Regasification Unit), μαζί με τη Ρεβυθούσα, προκύπτει μια συνολική χωρητικότητα 21,4 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων LNG, ικανή να καταστήσει την Ελλάδα καθαρό εξαγωγέα φυσικού αερίου στη γειτονιά μας. Στην πράξη :
- 6,6 δισ. κυβ. μέτρα, αφορούν τη Ρεβυθούσα η οποία ήδη λειτουργεί.
- 5,3 δισ. κυβ. μέτρα, το FSRU της Αλεξανδρούπολης, η κατασκευή του οποίου εγκαινιάστηκε χθες και θα είναι έτοιμο το 2023. Εξ αυτών των ποσοτήτων «κλειδωμένα» είναι τα 3,1 bcm, με την Gastrade να συζητά με ενδιαφερόμενους traders και άλλους παίκτες για να κλείσουν τα επιπλέον 2 bcm. Με κάποιους εξ αυτών, η εταιρεία βρίσκεται στις τελικές συζητήσεις. Σύμφωνα με την εκτίμηση, μέσα στο επόμενο 3μηνο θα έχει «κλειδώσει» όλη η διαθέσιμη χωρητικότητα τυ έργου.
- 5,5 δισ. κυβ. μέτρα του δεύτερου τερματικού της Αλεξανδρούπολης, το οποίο προωθεί η ίδια εταιρεία, η Gastrade και αδειοδοτήθηκε. Η άδεια εξασφαλίστηκε από τη ΡΑΕ στις αρχές Μαίου και το έργο υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι έτοιμο εντός του 2024.
- 4 δισ κυβ. μέτρα από τη «Διώρυγα Gas» της Motor Oil στην Κόρινθο. Στόχος είναι το project να είναι έτοιμο το 2023. Το έργο ενσωματώει την δυνατότητα υποδοχής και ανανεώσιμων καυσίμων, όπως το υδρογόνο.
- Σύνολο: 21,4 δισ. κυβ. μέτρα
Στην πράξη, η συντριπτική πλειονότητα των παραπάνω ποσοτήτων δεν προορίζεται για εγχώρια κατανάλωση, παρά για εξαγωγές σε Βαλκάνια και Αν.Ευρώπη, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των χωρών αυτών σε φυσικό αέριο, μετά την απεξάρτησή τους από το ρωσικό. Κυρίως πρόκειται για έργα με εξαγωγικό χαρακτήρα, αφού η ζήτηση στην ελληνική αγορά υπολογίζεται ότι θα φτάσει τα 7 δισ. κυβικά μέτρα το 2024, ανάγκη που καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό μέσω της Ρεβυθούσας και του αγωγού Turkish Stream που μεταφέρει αζέρικο αέριο.
Τι δείχνουν τα νούμερα για τις ανάγκες των γειτονικών χωρών; Το 2024 η ζήτηση της Βουλγαρίας θα φτάσει τα 4 δισ., της Σερβίας τα 3,5 δισ., της Β. Μακεδονίας το 1 δισ. και της Ρουμανίας τα 11 δισ.
Η συνεργασία 3+1 και οι υδρογονάνθρακες
Στην συνάντηση συζητήθηκαν επίσης το τριμερές σχήμα συνεργασίας με το Ισραήλ και την Κύπρο που υποστηρίζουν οι ΗΠΑ (3+1) και το οποίο δεν στρέφεται εναντίον τρίτων χωρών, καθώς επίσης το πρόγραμμα της Ελλάδας για έρευνες υδρογονανθράκων.
Ηδη, έχει αποφασιστεί ότι οι διεργασίες για τη διερεύνηση της ύπαρξης κοιτασμάτων θα προχωρήσουν ε πέντε θαλάσσιες και μια χερσαία περιοχή που είχαν παραχωρηθεί στο παρελθόν για έρευνες υδρογονανθράκων. Πρόκειται για τις περιοχές βορειοδυτικά της Κέρκυρας, Ιόνιο, Κυπαρισσιακός κόλπος, θαλάσσιες περιοχές Δυτικά και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, καθώς και τα Ιωάννινα.
Σημειωτέον ότι η ExxonMobil κινείται στο δρόμο της γαλλικής TotalEnergies, δηλαδή της πρόθεσης ακόμα και να αποχωρήσει από τα δύο blocks που είχαν μισθώσει οι δύο εταιρείες από κοινού μαζί με τα Ελληνικά Πετρέλαια (από 40% η κάθε μία από τις δύο πολυεθνικές και 20% τα ΕΛΠΕ) με σύμβαση η οποία κυρώθηκε με νόμο τον Οκτώβριο του 2019.
ΠΗΓΗ www.energypress.gr
