Η μελισσοκομία στον Έβρο μετά τη μεγαλύτερη πυρκαγιά της Ευρώπης….

*Του Πασχάλη Χριστοδούλου

Στα αποσιωπητικά θα μπορούσα να προσθέσω και την τραγική αδιαφορία και ολιγωρία της πολιτείας αλλά και τους όρκους αγάπης προς την περιοχή μας μέσα από δύο διακομματικές επιτροπές και ισάριθμα πορίσματα που αφορούν την ανάπτυξη της Θράκης. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

ΠΑΡΑΔΟΧΗ 1η: Οι μέλισσες αποτελούν το βασικό επικονιαστή στο οικοσύστημα και γι΄ αυτό ο ΟΗΕ καθιέρωσε την 20η Μαΐου ως παγκόσμια ημέρα Μέλισσας. Τα 1200 περίπου είδη αγριομέλισσας που ενδημούν  στο δάσος, επίσης επικονιαστές, κάηκαν μαζί με το ένα εκατομμύριο στρέμματα και το σύνολο της πανίδας. Άρα η μέλισσα αποτελεί πλέον τον μοναδικό επικονιαστή του οικοσυστήματος των καμένων εκτάσεων.

ΠΑΡΑΔΟΧΗ 2η: Η επιβίωση των απομεινάντων μελησσοσμηνών ήταν τραγικά δύσκολη σε ένα νεκρό ζωτικό περιβάλλον, το περιβάλλον της μέλισσας. Έπρεπε να υποστηριχθεί με κάθε τρόπο. Αυτό το γνωρίζουν πρωτίστως οι μελισσοκόμοι και όσοι έχουν την ευθύνη της μελισσοκομίας.

ΠΑΡΑΔΟΧΗ 3η: Στη δασική περιοχή μεταξύ της Δαδιάς και Κοτρωνιάς είχε δημιουργηθεί το 1ο Μελισσοκομικό πάρκο στην Ελλάδα. Ένα πάρκο πρότυπο για όλη τη χώρα αλλά και ελπίδα για μια οργανωμένη προσπάθεια στήριξης των μελισσοκόμων που αντιμετωπίζονται ως παρίες του αγροτικού χώρου. Δυστυχώς η πύρινη λαίλαπα δεν το άφησε να αναπτυχθεί και να προσφέρει στη μέλισσα, στη μελισσοκομία και στο οικοσύστημα.

ΠΑΡΑΔΟΧΗ 4η:  Η πλέον δυσάρεστη. Τέσσερις και πλέον μήνες από τη φωτιά που επί 17 μέρες έκαιγε ακατάπαυστα καμιά βοήθεια δεν υπήρξε για τους πληγέντες μελισσοκόμους του Έβρου. Η αποζημίωση των 68€ για τις καμένες κυψέλες ήταν η μοναδική, αυτονόητη αλλά και επιβεβλημένη από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ. Ούτε μια συνάντηση με τους εκπροσώπους των μελισσοκόμων πραγματοποιήθηκε είτε με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης είτε της Περιφέρειας. 

Η μοναδική στήριξη των μελισσοκόμων υπήρξε η συγκινητική προσφορά μελισσοτροφών από ιδιωτικούς φορείς ή φυσικά πρόσωπα. Η συγκέντρωση και διανομή πλέον των 75 τόνων τροφών απάλυνε το πρόβλημα αλλά άφησε και αναπάντητα πολλά ερωτήματα. Έχουν αντιληφθεί ότι η μελισσοκομία είναι ο βασικός πυλώνας του πρωτογενή τομέα με τη συνεισφορά της στην επικονίαση όλων των εδώδιμων και καρποφόρων φυτών; Γνωρίζουν πως γίνεται η επικονίαση στις ΗΠΑ; Αναλογίζονται που οδηγούν τις 200 και πλέον οικογένειες μελισσοκόμων με την προκλητικά αδιάφορη στάση τους απέναντι στα προβλήματα που δημιούργησε η μεγαπυρκαγιά τον Αύγουστο του 2023; 

Παρόμοια εξοργιστική και καταδικαστέα είναι η στάση και συμπεριφορά όλων αυτών που επιχειρούν στο χώρο της μελισσοκομίας είτε με μελισσοκομικά είδη και τροφές είτε με το εμπόριο του μελιού. Καμιά βοήθεια. 

Φυσικά και η στάση της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας με την εκκωφαντική σιωπή της που ξεπέρασε και τη βουή της πυρκαγιάς μόνο στάση αλληλεγγύης δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί. Μετράει το μπόι της με τη σκιά της. Αφού δεν υπάρχει ενσυναίσθηση  τουλάχιστον λίγη ντροπή.

Μπορεί ολόκληρος ο κλάδος της μελισσοκομίας να βοά για τα νοθευμένα μέλια που εισάγονται (https://el00044.blogspot.com/2024/01/andreas-thrasyvoulou-i-poiotita-tou-meliou-pou-eisagetai-stin-evropi.html#more ) αλλά η πολιτεία κάνει επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων. Δυστυχώς η πυρκαγιά στον Έβρο προηγήθηκε των ανυπολόγιστων καταστροφών στη Θεσσαλία και μπήκε από τις πρώτες μέρες στο περιθώριο του κυβερνητικού ενδιαφέροντος. Οφείλουμε όμως να εκφράσουμε την μεγάλη ικανοποίηση και ευγνωμοσύνη σε όσους στάθηκαν εμπράκτως με προσφορά τροφών δίπλα στους μελισσοκόμους. Συγκεκριμένα, Ίδρυμα ΤΙΜΑ και ΜΚΣ ΔΕΣΜΟΣ, Τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΚΑΤΣΙΜΠΕΡΗΣ Ν. & ΣΙΑ – ΜΕΣΙΤΕΣ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ Α.Ε. (NAK INSURANCE BROKERS S.A.), NUEVO A.E, ΜΑΡΙΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Α.Ε, Beeforplanet.org, Μελισσοκομική Βορείου Ελλάδος, Χορωδία ΟΡΦΕΑΣ Αλεξ/πολης, Σύλλογο Ποντίων χορευτών Ξάνθης Τραντέλλενες.

 

*Πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Κεντρικού Έβρου Η ΚΥΨΕΛΗ

Έβρος, Ιανουάριος 2024

Προηγούμενο άρθροΣυγχαρητήρια στους αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Αλεξανδρούπολης
Επόμενο άρθροΑλεξανδρούπολη ενεργειακός κόμβος: Από τη θεωρία (1994) στην πράξη (2024) – Γράφει ο Νίκος Παπανικολόπουλος