Τις τελευταίες εβδομάδες, απασχολεί την Ελληνική κοινωνία η αυθαίρετος ,πέραν πάσης
λογικής απόφαση νομοθετήσεως του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων και βεβαίως η
τεκνοθεσία αυτών. Το ότι χρειάζεται η αλλαγή του οικογενειακού δικαίου, προκειμένου να
συμβεί το επιζητούμενο, δεν πτοεί το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Με αδιαφορία
αντιμετωπίζει και την εμπεριστατωμένη ,πλήρη επιστημονικών στοιχείων και θεολογικής
προσεγγίσεως ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου της Ελληνικής Ορθοδόξου εκκλησίας, αλλά
και την αυστηρού περιεχομένου, των εν Ελλάδι διακονούντων Επισκόπων της
Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Μία συντονισμένη προσπάθεια να παρουσιασθεί το
παρεκκλίνον του φυσιολογικού, ως φυσιολογικό αδικημένο της υπαρχούσης νομοθεσίας,
οδηγεί σε σκοτεινούς ατραπούς σκέψεων που έχουν να κάνουν με την επιβολή της
ελευθεριότητος στην αντιμετώπιση του πολυτιμοτέρου κοινωνικού στοιχείου, του παιδιού.
Ειλικρινώς, η χρήση και μόνον των δικαιωμάτων του παιδιού, που επικαλούνται, αυτοί που
δεν σέβονται τον τρόπο αποκτήσεως των παιδιών από ομοφυλόφιλα ζεύγη και την
ανάπτυξή τους, μέσα σε μία μη πυρηνική οικογένεια, με μητέρα πατέρα και παιδιά,
ξεπερνά την πιο νοσηρή φαντασία. Αιφνιδιάζει η εκδήλωση της για τα συγκεκριμένα
παιδιά πρωθυπουργικής ευαισθησίας, των οποίων ο αριθμός δεν ανακοινώνεται, όπως
άλλωστε και ο τρόπος κτήσεώς τους, σκοπίμως. Αιφνιδιάζει, διότι στον πολύπαθο Έβρο,
μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, υπάρχουν παιδιά, που στερούνται των στοιχειωδώς
απαραιτήτων για το σχολείο, που δεν έχουν τροφή, τέτοια που να καλύπτει τις καθημερινές
διατροφικές -αναπτυξιακές τους ανάγκες, που στερούνται θερμάνσεως. Υπάρχουν μαθητές
των δύο τελευταίων τάξεων του Λυκείου, που δεν έχουν καθηγητές να τους διδάξουν τα
μαθήματα με τα οποία θα διαγωνισθούν στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Που στερούνται
,λόγω των πολλών οικονομικών δυσκολιών, αυτό που είναι δυνατό για τους περισσοτέρους
συνομηλίκους τους, να παρακολουθήσουν σε φροντιστήριο τα μαθήματα αυτά.
Είναι κατανοητό, ότι σε μία υπερχρεωμένη χώρα, είναι περιορισμένες οι δυνατότητες της
πολιτείας ,για κάλυψη εγκαίρως των θέσεων καθηγητών όλων των ειδικοτήτων, είναι όμως
αδιανόητο να μην αποτελεί αυτό προτεραιότητά της. Να μην αποτελεί προτεραιότητα η
σίτιση των παιδιών που έζησαν το Καλοκαίρι τον τρόμο μέσα στα σπίτια τους. Που είδαν τις
οικογενειακές περιουσίες να γίνονται στάχτη, τις καλλιέργειες που θα εξασφάλιζαν το
οικογενειακό ζήν να καίγονται, τα μελίσσια το ίδιο, οι αμπελώνες να καταστρέφονται. Γι
αυτά λοιπόν τα παιδιά, ο πρωθυπουργός δεν φρόντισε να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με τους
συνομηλίκους τους των αστικών κέντρων. Να έχουν ζεστό φαγητό και θέρμανση, να έχουν
καθηγητές που να καλύπτουν τις μαθησιακές τους ανάγκες. Εκλεκτική ευαισθητοποίηση,
για κάποια παιδιά, που κάτω από περίεργες συνθήκες απεκτήθησαν, πλήρης αδιαφορία για
παιδιά που δίνουν την καθημερινή τους μάχη να επιβιώσουν σ’έναν νομό πλήρως
εγκαταλελειμμένο. Θα μπορούσαν βεβαίως να καλυφθούν οι ανάγκες των παιδιών αυτών,
όπως και πολλές άλλες των πολύπαθων ακριτών, εάν υπήρχαν ανταποδοτικά οφέλη ,από
τις επιχειρήσεις ,που στα πλαίσια της «πράσινης ανάπτυξης», γέμισαν τις βουνοκορφές με
σιδερένια μορφώματα. Με ληφθείσα ήδη απόφαση, εγκαθίστανται και στο Δέλτα του
Έβρου στην συμβολή του με το Θρακικό πέλαγος, άλλες 700 ανεμογεννήτριες. Είναι γνωστό
βεβαίως, ότι η εγκατάσταση αυτών, όπως άλλωστε και της εξέδρας υγροποιημένου
φυσικού αερίου, σε απόσταση 17 μιλίων από την Αλεξανδρούπολη, περιορίζουν τον
αλιευτικό χώρο των αλιέων των μικρών σκαφών, και αυτών του ποταμού, αλλά αυτό
δείχνει να μην απασχολεί ιδιαιτέρως την κυβέρνηση.
Οι τοπικοί άρχοντες σιωπούν στην πλειοψηφία τους, κουρασμένοι από τους διαρκείς
αγώνες με την ελαστική συνείδησή τους για την αποδοχή ό,τι ευτελούς τους επιβάλλεται.
Χωρίς όραμα για το μέλλον, σε έναν νομό άνευ σωστού οδικού δικτύου, με κατεστραμμένο
το σιδηροδρομικό δίκτυο και την μείωση δυνατοτήτων μεταφορών, ασχολούνται με την
παραμονή τους στους κρατικοδίαιτους θώκους τους. Ίσως η διαχρονική τους αμέλεια για
την διεκδίκηση των αυτονοήτων για την ευζωϊα των πολιτών, οδήγησε στην κυβερνητική
αδιαφορία για τον νομό είσοδο της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, γέφυρα της Ευρώπης και της
Ασίας και μοναδικής υπεραξίας τόπο που συνδέει δύο πολιτισμούς. Αυτόν του
Χριστιανισμού μπολιασμένο με την Ευρωπαϊκή δυναμική και εκείνο του μουσουλμανισμού.
Τα Ελληνόπουλα λοιπόν, στερούνται στοιχειωδών υλικών και πνευματικών αγαθών,
απαραιτήτων για την πορεία τους προς την Αριστοτέλειο ευδαιμονία, διαχωριζόμενα
αυθαιρέτως από ελαχίστη μειοψηφία παιδιών, στα οποία η κυβέρνηση απεφάσισε να
προσφέρει την ικμάδα της, φερομένη ρατσιστικά εις βάρος της πλειοψηφίας των
Ελληνοπαίδων. Η ανοχή όλων των Ελλήνων σ αυτήν την κατάφορη περιφρόνηση που
υφίστανται η πυρηνική οικογένεια και τα παιδιά της, οφείλει να είναι πλέον μηδενική. Το
μήνυμα πρέπει να σταλεί, ότι ο δικαιωματισμός με τις αρρωστημένες επιταγές του, στην
Ελλάδα του φωτός δεν θα περάσει. Ότι τα Ελληνόπουλα είναι πολύτιμα όλα για την
διαιώνιση του Έθνους και των επιταγών των προγόνων. Αυτών των επιταγών ,που μέσω της
πυρηνικής οικογενείας και της θρησκευτικής τους προσεγγίσεως, κρατούν διαχρονικά την
Ελλάδα, όρθια και τους αξιακούς της κώδικες αναλλοίωτους.
