«Η Ελλάς δεν πολεμά δια την Νίκην, πολεμά δια την Δόξαν και την Τιμήν της» Ι.Μεταξάς
Αναμένοντας την Εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου στην σκέψη των Ελλήνων ,κυριαρχούν τα σπουδαία λόγια των μεγάλων της εποχής. Αυτών που εσημάδεψαν με τους λόγους τους και τις αποφάσεις τους την ιστορία του Έθνους και της Πατρίδος. Αυτών που η θυσιαστική τους πορεία, είχε ως σκοπό την ανύψωση της Ελλάδος έστω και λίγο. Αυτών που τα ποιήματα και τα γραπτά τους τις δύσκολες ημέρες του πολέμου ,ενεθάρρυναν τον λαό και τον προετοίμαζαν για την μεγάλη θυσία που απαιτείτο, ως αντάλλαγμα της πολυπόθητης και ακριβοπληρωμένης Ελευθερίας.
Είναι οι στιγμές που το : «Όποιος βλέπει την πατρίδα του να καταστρέφεται και κάθεται αδρανής είναι το ίδιο σαν να την καταστρέφει ο ίδιος», έρχονται να θυμίσουν σε όλους τους Έλληνες την «Ευθύνη» ενός εκάστου ,για την ακεραιότητα της Πατρίδος, όχι μόνον την εδαφική αλλά και την ηθική. Μίας Πατρίδος , που δυστυχώς σήμερον, άγεται και φέρεται, από απόψεις ,θέσεις και δημιουργήματα της Νέας Τάξεως πραγμάτων και του δικαιωματισμού, μη έχοντα καμίαν σχέση με την πολιτισμική και πολιτιστική της ταυτότητα. Που αρνείται συνειδητά την ιστορίαν της ,επιτρέποντας στους εκφραστές της πολιτικής ορθότητος ,να αφαιρούν ή να μεταλλάσουν κατά το δοκούν, τα πραγματικά γεγονότα. «Έφθασαν οι Έλληνες στο σημείο να ξεχάσουν την ιστορία τους ,αν και είναι ένας λαός που έχει ανάγκη να ακουμπά στην ιστορία» όπως έλεγε το 1955 ο Ηλίας Βενέζης.
Ακόμη και τώρα, που οι χρόνοι είναι δίσεκτοι κι αγκομαχά η πατρίδα μετά τα δεινά που την ηύραν, επιβάλλεται από την καθεστηκυία τάξη να μην ακουμπήσουν στην ιστορία τους. Να μην συνομιλήσουν με τους ήρωες και να μην διδαχθούν οι νέοι τις αλήθειες, αυτές που πάνω τους στηρίζεται η διαχρονική πορεία του Έθνους. Εμποδίζονται να ενστερνιστούν το μήνυμα του Κωστή Παλαμά προς τους μαχομένους που έγραψε την (1/11/1940) :Αυτό το λόγο θα σας πώ, δεν έχω άλλο κανένα, μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του εικοσιένα», δίνοντας το στίγμα της συνεχείας του Έθνους.
Έτσι, γίνονται συχνά δηλώσεις καθ’ύλην αρμοδίων υπουργών, που προσβάλλουν την Ελληνική ιστορία με στόχο να απομακρύνουν από τους μαθητές ό,τι έχει την δυνατότητα να καλλιεργήσει το εθνικό φρόνημα, μη σεβόμενοι ακόμη και το εθνικό σύμβολο, την γαλανόλευκη. Μετά την φράση υπουργού γόνου, ότι «η σημαία μας δεν είναι παρά ένα πανί, που και να καεί και να ποδοπατηθεί δεν σημαίνει κάτι», υπάρχει και η ανιστόρητος και άνευ παιδευτικών ερεισμάτων έκφραση συγχρόνου υφυπουργού παιδείας :Η ανάπτυξη της Εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης είναι μία διαρκής διαδικασία που καλλιεργείται μέσα στην τάξη και όχι στην αυλή .Καμία έπαρση σημαίας και ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου στα προαύλια των δημοτικών σχολείων» Η υφυπουργός, εξακολουθεί να μετέχει της κυβερνήσεως, έχουσα την ευθύνη της Παιδείας, αποδεικνύοντας την κυβερνητική ανοχή αν όχι αποδοχή, των ανιστορήτων και άνευ παιδαγωγικού ερείσματός θέσεών της.
Η Ελλάδα εξακολουθεί στις δυσκόλους αυτές συγκυρίες, που ο πόλεμος την πλησιάζει, με την τοποθέτηση και του Τούρκου προέδρου υπέρ της τρομοκρατικής Χαμάς «και του απελευθερωτικού αγώνος που διεξάγει», εναντίον του Ισραήλ, να επιτρέπει τον διαρκή εθνικό ευνουχισμό των νέων της. Με πρόφαση την «ανεκτικότητα και την πολυπολιτισμικότητα», οι νέοι και δή οι μαθητές, απομακρύνονται τεχνιέντως από το εθνικώς σκέπτεσθαι και οδηγούνται στην ανιστόρητο ύπαρξη, εντός ενός πολυπολιτισμικού συνόλου, ετεροκλήτων ασυνδέτων πολιτισμικών καταβολών, άνευ εθνικού και πατριωτικού προσήμου. Αγνοούν πλέον τις Εθνικές εορτές και ωθούνται στο να εορτάζουν παγκόσμιες ημέρες, εφευρεθείσες και τακτοποιηθείσες από τις επιτροπές μνήμης και λησμονιάς, ό,τι εθνικού προσδιορισμού διαθέτουν τα κράτη -έθνη.
Είναι σημαντικό να σέβεται κάποιος νέος τον οποιδήποτε άνθρωπο του πλανήτου Γή, επειδή είναι ανθρώπινο όν έλλογο. Είναι όμως τελείως διαφορετικό, το να οδηγείται στην απόρριψη την εθνική του ταυτότητος για να μην ενοχλείται ο οιοσδήποτε, πόσο μάλλον όταν αυτός εισέρχεται απρόσκλητος παρανόμως στην χώρα του. Ο αλληλοσεβασμός λοιπόν ,παρουσιάζεται ως αναγκαστική απέκδυση των εθνικών χαρακτηριστικών του Έλληνος, στα πλαίσια μίας στρεβλής ανεκτικότητος που επιτάσσει ο δικαιωματισμός. Επίσης απαιτεί την αποδοχή και την στήριξη ,ως φυσιολογικότερο του εκ φύσεως προκύπτοντος φυσιολογικού, του παρεκκλίνοντος. Η ελευθέρα συνείδηση χειραγωγείται, η ακηδεμόνευτος άποψη στοχοποιείται ,η αλήθεια τεχνιέντως αποκρύπτεται και οι νέοι ευρίσκονται καθοδηγούμενοι υπό την νόθο κηδεμονία του νεοταξισμού και των υποκαταστάτων που επιβάλλει αυτός. Χαρακτηρίζεται εν προκειμένω ευημερία ,η ύπαρξη οικονομικής ευρωστίας και μόνον, δίδοντας στο χρήμα την υπερτάτη αξία και εξουσία, αποκαθηλώνοντας αρχές, αξίες και πνευματικό πλούτο. Η Ηθική στοχοποιείται σε όλα τα επίπεδα, εφ’όσον κριθεί ότι βλάπτει την υποταγή, η οποία συνήθως επιβάλλεται δια του τρόμου και της εξαπλώσεως τεχνιέντως του φόβου και όχι δια της πειθούς. Πρόσφατο παράδειγμα οι αδόκιμοι και δίδοντες πολλές ανεκπλήρωτες ελπίδες εμβολιασμοί για τον covid19 και η αποσιώπηση των βλαβών που απεδείχθη εκ των υστέρων ότι προεκάλεσαν.
Η αδήριτος ανάγκη να επιστρέψει η Ελληνική Εθνική Παιδεία σε όλες τις βαθμίδες εκπαιδεύσεως, είναι εμφανής. Η ισότητα μεταξύ ανίσων που επιβάλλεται με δολίους τρόπους, απαιτείται να παύσει αμέσως. Αναστοχαζόμενοι τα αγγίζοντα το θαύμα επιτεύγματα των Ελλήνων κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο, οφείλουν να ανασυνταχθούν οι Έλληνες ως Έθνος, με καλλιέργεια της Εθνικής συνειδήσεως και της απορρίψεως οιουδήποτε είναι βλαπτικό αυτής. Ας γίνει η αρχή ,με την ανάρτηση της σημαίας σε όλες τις οικείες, την απαίτηση να γίνεται η έπαρσή της ενώπιον των μαθητών στα σχολεία και την αυστηρή τιμωρία όσων δεν σέβονται το Εθνικό σύμβολο. Ας παύσει επί τέλους να υπάρχει παρελαύνουσα μαθήτρια ,φέρουσα το σύμβολο της καταπιέσεως του Ισλάμ, την μανδήλα, πόσο μάλλον να είναι σημαιοφόρος. Επί τέλους, ας γίνει υπόμνηση στους κυβερνώντες, ότι «Τα θεμέλιά μου στα βουνά, και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος» Οδ.Ελύτης .Είναι βέβαιον ,ότι δεν μετέχουν της ιδίας μνήμης οι λαθροεισελθόντες.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ
