Στην 77η γενική συνέλευση του ΟΗΕ ,μίλησε ο πρωθυπουργός της Ελλάδος την 23η Σεπτεμβρίου. Είχε προηγηθεί η επιθετική για την Ελλάδα, ομιλία του Τούρκου προέδρου, με σύγχρονη ιστορική αναδρομή έως και την μάχη της Τριπολιτσάς και την σφαγή χιλιάδων Τούρκων από τους Έλληνες, το 1821.
Στο τριήμερο που μεσολάβησε μεταξύ της ομιλίας του Τούρκου προέδρου και αυτής του Κυριάκου Μητσοτάκη , κύμα υπεραισιοδοξίας καλλιεργήθηκε σ’ όλο τον Ελληνισμό, για την ομιλία του Πρωθυπουργού που έπετο, από τα Ελληνικά ΜΜΕ, αλλά και από τα ομογενειακά των ΗΠΑ, ιδιαιτέρως μετά τον χαιρετισμό που απηύθυνε στο δείπνο που παρέθεσαν προς τιμήν του, οι ομογενείς.
Η ομιλία ,σε εξαιρετικά Αγγλικά, που ακούγονται σε οργανισμούς του είδους,ήταν εντυπωσιακή λόγω του ηπίου του τόνου της φωνής του ομιλούντος και ιδιαιτέρως προσεγμένη σε θέματα που ενδιαφέρουν προσωπικώς τον πρωθυπουργό και την επικοινωνιακή συντροφιά του Μαξίμου.
Βέβαιος ο ομιλών, για τις ιστορικές γνώσεις των μετεχόντων εκπροσώπων χωρών μελών του ΟΗΕ, που αφορούν στην πατρίδα μας και τα υπό των γειτόνων πεπραγμένα εις βάρος των Ελλήνων τα τελευταία εκατό χρόνια, απέφυγε να αναφερθεί σ’ αυτά. Προφανώς δεν τον απασχόλησε ποτέ το γεγονός, πώς οι μετέχοντες στην συνέλευση και αποφασίζοντες για τα αφορούντα τις χώρες μέλη τους, δεν φρόντισαν να δείξουν τις κεκτημένες ιστορικές γνώσεις τους, αποδεχόμενοι την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, και την αυθαίρετη και πέραν πάσης αρχής δικαίου εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, αλλά και την προώθηση χιλιάδων λαθρομεταναστών στον Έβρο και στα νησιά. Ξεκίνησε λοιπόν την ομιλία του αναφερόμενος στον πόλεμο της Ουκρανίας, πόλεμο που απασχόλησε και όλη της ΕΕ, ως καταχραστική επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανίας . Αναφέρθηκε στον δύσκολο χειμώνα που θα περάσουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, λόγω της ενεργειακής κρίσεως που υπάρχει και για την οποίαν ευθύνεται η Ρωσία, μίλησε για την προ πεντηκονταετίας εισβολή στην Κύπρο της Τουρκίας και ιδιαιτέρως για τα τελευταία χρονικώς πεπραγμένα των Τούρκων στα Βαρώσια . Εξεθείασε το θετικόν της αποφάσεως της ΕΕ για ενίσχυση του οπλισμού των Ουκρανών, ώστε να ανταπεξέλθουν στον κηρυχθέντα από τους Ρώσους πόλεμο εναντίον τους, μίλησε για τα μέτρα που έλαβε η Ευρώπη κατά της Ρωσίας και αναφέρθηκε στις γεωπολιτικές αλλαγές που δημιουργούνται στην γειτονιά της Ελλάδος. Στα πλαίσια των αλλαγών αυτών, θυμήθηκε ότι η χώρα του δέχεται απειλές από την Τουρκία, για την εδαφική της ακεραιότητα και καθημερινές παραβιάσεις του θαλασσίου και εναερίου της χώρου. Ιδιαιτέρως η φράση, <θα έρθουμε βράδυ> που ξεστόμισε Τούρκος επιτελής, ήχησε βαριά ως απειλή στα ευρωπαϊκά αυτιά του ομιλούντος. Έκανε σαφές ότι η κυβέρνηση της οποίας ηγείται, δεν θα ανεχθεί πράξεις κατά της εδαφικής ακεραιότητος ,της ασφαλείας και της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδος στο Αιγαίο. Έθεσε κόκκινες γραμμές σ’αυτό το σημείο, και αναφέρθηκε στο γείτονα που αν και μέλος της συμμαχίας του ΝΑΤΟ δημιουργεί δεν μετέχει των κυρώσεων που επέβαλε στην Ρωσία . Η αναφορά του στην γείτονα ως αποσταθεροποιητικό παράγοντα της Αν.Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου, έγινε με διπλωματική εγκράτεια, η δε βούλησή του για ειρήνη στην πολύπαθη περιοχή, ανεδείχθη με την διαρκή επιμονή του για διάλογο με τον Τούρκο πρόεδρο, ώστε οι διπλωμάτες και το διεθνές δικαστήριο να επιλύσουν τα όποια προβλήματα και όχι οι στρατηγοί με τα όπλα. Τα προβλήματα δεν ανεφέρθησαν, αντιθέτως ανεφέρθη το αποτέλεσμα της βουλήσεως των δύο λαών για ειρήνη και οι άοκνες προσπάθειες του ιδίου προς αυτήν την κατεύθυνση. Τέλος δε και για αρκετό από τον διατεθέντα χρόνο για την ομιλία του, ανέπτυξε το όραμά του για την πράσινη ανάπτυξη, την πράσινη ενέργεια που θα επιλύσει το ενεργειακό πρόβλημα της Ευρώπης και τους ενεργειακούς πόρους που θα εξευρεθούν. Ιδιαιτέρως υπερήφανος δήλωσε ότι η Ελλάδα, φροντίζει και τηρεί τις δεσμεύσεις της για την βελτίωση των συνθηκών ζωής στον πλανήτη.
Μία ευκαιρία να προβληθεί το μείζον πρόβλημα που δημιουργεί η Τουρκία στην Ελλάδα με την προώθηση λαθρομεταναστών από την στρατοφυλακή της ,παραβιάζοντας τα Ελληνικά σύνορα, χάθηκε στον βωμό κενοδόξων διπλωματικών εμμονών. Η ομιλία ήτο ενός Έλληνος τη καταγωγή, πλήρως αποστασιοποιημένου από τα τεράστια προβλήματα της χώρας του, ο οποίος εξέθεσε ως πολίτης του κόσμου τα προβλήματα της ΕΕ.Η βεβαιότητα για την ιστορική γνώση των εκπροσώπων των χωρών μελών, τον έκανε να αποφύγει την αναφορά στις δύο ήδη αναγνωρισμένες διαπραχθείσες γενοκτονίες από τους Τούρκους καθώς και στην εκδίωξη του Θρακικού Ελληνισμού από τις εστίες του (1914-1922). Παραλλήλως με την έκφραση <τραγικά γεγονότα του 1922>, ξεπέρασε τον αιματηρό διωγμό ενάμισι εκατομμυρίου Ελλήνων από την πατρίδα Ιωνία γή της τρισχιλιετούς Ελληνικής παρουσίας και την καταστροφή της Σμύρνης, χάνοντας την ευκαιρία να διευκρινίσει γιατί το Αιγαίο είναι Ελληνική θάλασσα. Προφανώς τα 77 χρόνια ιδρύσεως του ΟΗΕ, ευρίσκοντο μακράν των 67 χρόνων από τους διωγμούς των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως το 1955,της Ίμβρου και Τενέδου κατά το ίδιο χρονικό διάστημα και η εν τοις πράγμασι παραβίαση της συνθήκης της Λωζάννης ,όπως και από τα 100 χρόνια από την εκδίωξη του Θρακικού Ελληνισμού από την Ανατολική Θράκη και η δήμευση των περιουσιών του.
Η προσφορά κλάδου ελαίας προκειμένου να επιτευχθεί διάλογος με την Τουρκική ηγεσία, έγινε πλέκοντας το εγκώμιο για την διαμεσολάβησή της στην Ρωσία, ώστε να γίνει η μεταφορά σίτου από την Ουκρανία και να αποφευχθεί η επισιτιστική κρίση στην Ευρώπη, χωρίς ως τόσο να αναδείξει τα προς διάλογον υπάρχοντα θέματα. Απέφυγε εκουσίως να πεί, ότι οι κόκκινες γραμμές παραβιάζονται καθημερινώς στο Αιγαίο και στην Θράκη, άνευ ουσιαστικής αντιδράσεως των Ελλήνων και ότι η τουρκική ηγεσία καταστρατηγεί διαρκώς τις αρχές του Διεθνούς δικαίου και του Δικαίου της θαλάσσης. Λησμόνησε ότι εκπροσωπεί το Ελληνικό Έθνος και όχι κάποιον οργανισμό συγκεκριμένων συμφερόντων και το ότι διάλογος γίνεται επί υπαρκτών θεμάτων και όχι επί διεκδικήσεων ενός αιμοσταγούς άρπαγος πειρατού.
