Στήν ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς εὐρίσκεται ἀπό τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου, 16ης Ἀπριλίου 2016, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος ὁ Β΄ μέ τήν εὐκαιρίαν τῆς ἀναγορεύσεώς του ὡς ἐπιτίμου Διδάκτορος τῆς Σχολῆς Κλασικῶν καί Ἀνθρωπιστικῶν Σπουδῶν τοῦ Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.
Στό Κεντρικό Ἀμφιθέατρο τοῦ Πανεπιστημίου στήν Πανεπιστημιούπολιν Κομοτηνῆς ἔλαβε χώραν ἡ τελετή ἀναγορεύσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου σέ ἐπίτιμον Διδάκτορα, συμφώνως πρός τήν προβλεπομένην τᾶξιν, παρέστησαν δέ οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται τῆς Περιφερείας Ἀνατολικῆς Μακεδονίας καί Θράκης: Φιλίππων, Νεαπόλεως καί Θάσου κ. Προκόπιος, Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, Ξάνθης καί Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων, Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμος, καί ὁ οἰκεῖος Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς κ. Παντελεήμων, οἱ Πρυτανικές Ἀρχές, ὁ Γενικός Γραμματεύς Θρησκευμάτων τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, Ἐρεύνης καί Θρησκευμάτων κ. Γεώργιος Καλαντζῆς, ὁ Γενικός Διευθυντῆς τοῦ Μ.Κ.Ο. τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» κ. Κωνσταντῖνος Δήμτσας, ἐκπρόσωποι τοῦ Στρατοῦ, τῆς Ἀεροπορίας, τῆς Ἀστυνομίας, τῶν Διακστικῶν Ἀρχῶν, Συλλόγων καί Φορέων, Καθηγηταί, Φοιτηταί, καθώς καί πλῆθος κόσμου.
Ἀρχικῶς, ὁ Ἐλλογιμώτατος Πρύτανης τοῦ Δ.Π.Θ. Καθηγητής κ. Ἀθανάσιος Καραμπίνης προσεφώνησε καθηκόντως, μετά δέ τόν ὁποῖον ἐπηκολούθησε ἡ προσφώνησις τοῦ Κοσμήτορος τῆς Σχολῆς Κλασικῶν καί Ἀνθρωπιστικῶν Σπουδῶν Καθηγητοῦ κ. Κωνσταντίνου Χατζοπούλου.
Ἀκολούθως παρουσιάσθη τό ἔργον τοῦ τιμωμένου ὑπό τοῦ Ἁναπληρωτοῦ Προέδρου τοῦ Τμήματος Ἱστορίας καί Ἐθνολογίας τοῦ Δ.Π.Θ. Καθηγητοῦ κ. Ἐμμανουήλ Βαρβούνη.
Ἐν συνεχείᾳ ἀνεγνώσθη τό ψήφισμα τῆς ἀναγορεύσεως καί τοῦ Διδακτορικοῦ Διπλώματος.
Μετά ταῦτα ὁ Ἐλλογιμώτατος Πρύτανης ἐπέδωσε στό Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμον τόν Β΄ τά διάσημα, ὁ δέ Κοσμήτωρ τήν Μεμβράνην.
Ἐπηκολούθησε ἡ προσήκουσα ὁμιλία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου τοῦ Β΄, ὡς ἑξῆς:
Ἀρχικῶς ὁ Μακαριώτατος εὐχαρίστησε διά τήν προσγενομένην τιμήν εἰς τόν πνευματικόν χῶρον τοῦ Πανεπιστημίου, ὅπου συνεορτάζει τήν τιμητικήν διάκρισιν καί δέχεται τήν ἀγάπην ὅλων.
Ἐν συνεχείᾳ ἀναφέρθηκε εἰς τό θέμα πού ἐν συντομίᾳ ἀνέπτυξε καί ἦταν: «Ἡ Συμβολή τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου στόν ἀγῶνα τοῦ 1821», σημειώσας τούς τρεῖς βασικού λόγους πού ὁδήγησαν εἰς τήν ἐπιλογήν τοῦ θέματος.
Πρῶτον, τό γεγονός ὅτι ἡ τελετή θά συνέπιπτε χρονικά μέ τήν ἐπέτειον τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας.
Δεύτερον, τό γεγονός ὅτι ὑπάρχουν φαινόμενα ἐρμηνείας τῆς ἱστορίας μέ ἀπόλυτον τρόπον, ὅτι δηλαδή ὁ ἀγῶνας γιά τήν ἀναδημιουργία, τήν ἀπελευθέρωσι, καί οἱ ἀλήθειες περί αὐτῶν ἐπιδέχονται ὑπονομεύσεις, ἀφοῦ κάποιοι ὑποστηρίζουν ὅτι ἡ ἐλευθερία στηρίχτηκε σέ ξένους. Ὅμως ἡ οὐσία εἶναι ὅτι ἡ ἐλευθερία βγῆκε ἀπό τά κόκκαλα τά ἱερά τῶν Ἑλλήνων. Ὁ Μακαριώτατος ἐνεθυμήθη τά μαθητικά του χρόνια, ὄταν στίς αἴθουσες διδασκαλίας ὑπῆρχαν οἱ φωτογραφίες τῶν ἡρώων τοῦ ἀγῶνος, ἐνῶ σήμερα ἀπουσιάζουν ἤ ἀκούγονται φωνές ὅτι τάχα ἄν δέν ὑπῆρχε ὁ Διαφωτισμός ἡ Ἐπανάσταση δέ θά εἶχε αὐτή τήν ἔκβασι. Ἡ ἀλήθεια εἶναι, συνεχίζει ὁ προκαθήμενος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ὅτι δεχτήκαμε τή συμπαράστασι τῶν ξένων, ἀλλά ὁ ἀγῶνας εἶχε τή δική του μορφή.
Τρίτον, δέν μποροῦμε νά κρίνουμε τό παρελθόν μέ τό πνεῦμα τοῦ σήμερα.
Ἡ Ἐπανάσταση ἀποτελεῖ σταθμό τῆς ἱστορικῆς πορείας. Ἡ Ἑλλάς συνετάφη ἀλλά καί ἀνέστη, ὅπως καί ὁ Θεάνθρωπος Κύριος. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἀποτελεῖ σύμβολον ἑνώσεως καί κέντρον πνευματικῆς περισυλλογῆς.
Ἡ Ἐκκλησία πέρα ἀπό τα πνευματικά ἀναλαμβάνει καί κοσμικά καθήκοντα. Ἡ Ἐκκλησία συνιστᾶ στοιχεῖο τῆς ἐθνικῆς ταυτότητος, ἀλλά ἀποτελεῖ καί ὑπερασπιστικό τεῖχος πού ἀναζωογόνησε τήν παράδοση καί ἐνίσχυσε τό ἐθνικό ὅραμα. Ἡ Ἑλληνική ψυχή καί ἡ Ἐκκλησία ζυμώθηκαν μαζί. Ὁ ἱερός Κλῆρος πρωτοστατεῖ στόν ἀγῶνα, ἡ δέ Ἐκκλησία φύλαξε τά γράμματα καί τή γλώσσα (ἄν καί πολλοί λένε πολλά ἐναντίον αὐτοῦ – σημείωσε ὁ Μακαριώτατος). Ὁ ρόλος τῶν ἱερῶν Μονῶν ἐξίσου σημαντικός, π.χ. στή Μονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου ὅλοι οἱ Μοναχοί εἶναι μέλη τῆς Φιλικῆς Ἐταιρείας. Οἱ ἱερές Μονές εἶναι προπύργια τῆς Ἐπαναστάσεως, τόποι ἀνεφοδιασμοῦ καί περιθάλψεως. Μορφές τοῦ ἀγῶνος ἀνεδείχθησαν ἐκκλησιαστικοί ἄνδραι ὡς ὁ Σαλώνων Ἠσαΐας, ὁ Ρωγῶν Ἰωσήφ, ὁ Ἀθανάσιος Διάκος καί ἄλλοι, ὁ Βρεσθένης Θεοδώρητος καί ὁ Ταλαντίου καί μετέπειτα Ἀθηνῶν, ἐνῶ στά θύματα συγκαταλλέγεται καί ὁ Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε΄.
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω συνάγεται ἀβίαστα τό συμπέρασμα ὅτι ἡ προσφορά τοῦ ἱεροῦ Κλήρου εἶναι ἱσότιμη καί ἱσοβαρής μέ αὐτῆς τῶν ἀγωνιστῶν, ἡ δέ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ διαχρονικά τή διακονική κιβωτό τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Μετά τήν ὀμιλίαν τοῦ τιμωμένου ἡ Σχολή Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς ἀπέδωσε ἐπικαίρους ὕμνους.
Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
