Ο Κλήδονας είναι λαϊκό έθιμο που επιβιώνει από την αρχαιότητα και τελείται στις 23 Ιουνίου (παραμονή της εορτής του γενέσιου του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και κοντά στο θερινό ηλιοστάσιο), σύμφωνα με το οποίο εμφανίζεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.
Ο κλήδονας εντάσσεται στη νεοελληνική λαϊκή λατρεία και ιδιαίτερα στα περιοδικά λατρευτικά έθιμα, όσα συνοδεύουν το εορτολόγιο και τις εποχές του έτους. Τέλος, ανήκει στην έντεχνη ή τεχνική και την έμμεσα νεοελληνική μαντεία.
Στην περιοχή μας το έθιμο διατηρείται ζωντανό από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κίρκης!
Όπως μας είπε η πρόεδρος του Συλλόγου κ. Ρούλα Καΐκα – Γκιρτζή, στις 7 το απόγευμα σήμερα στο χώρο του συλλόγου, η γιορτή θα συνδυαστεί μαζί με τη γιορτή του Πατέρα που θα τιμηθεί επίσης από το σύλλογο. Τα μέλη του συλλόγου, οι άντρες όπως ορίζει το έθιμο, θα ανάψουν τις φωτιές, πάνω από τις οποίες θα περάσουν. Τα κορίτσια θα φέρουν το «αμίλητο» νερό. Το έλεγαν αμίλητο, γιατί κατά τη μετάβαση των κοριτσιών στη βρύση και κατά την επιστροφή, δεν έπρεπε να μιλήσουν. Στο νερό μέσα θα βάλουν από ένα δαχτυλίδι. Στη συνέχεια τραβώντας ένα ένα τα δαχτυλίδια από το νερό, θα διαβαστεί από ένα στιχάκι.
Σύμφωνα με το παλιό έθιμο, όπως γιορτάζονταν δηλαδή στα ελληνικά χωριά, στο σπίτι το νερό μπαίνει σε πήλινο δοχείο, στο οποίο η κάθε κοπέλα ρίχνει ένα προσωπικό της αντικείμενο, τα λεγόμενα ριζικάρια και στη συνέχεια σκεπάζουν το δοχείο με κόκκινο ύφασμα και το δένουν ενώ παράλληλα προσεύχονται στον Αϊ Γιάννη και τοποθετούν το δοχείο σε ανοιχτό χώρο, όπου μένει όλη νύχτα. Την ίδια εκείνη νύχτα λέγεται ότι τα κορίτσια θα δουν στα όνειρά τους το μελλοντικό τους σύζυγο.
