H αλαζονεία της έπαρσης.
«Αλαζονείας, ούτις εκφεύγει δίκην» ,έλεγε ο Μένανδρος αλλά οι σημερινοί κατέχοντες υπουργικούς θώκους το αγνοούν. Καλαμο-ιππεύοντες οι περισσότεροι, αποκομμένοι από τα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας, προσπαθούν καθημερινώς να πείσουν με τις πράξεις τους ,ότι δύνανται να επιβληθούν μέσω της επάρσεως που τους διακρίνει. Μίας επάρσεως που υπενθυμίζει σε όλους το από τον παππού Σωκράτη λεχθέν, ότι «τους άδειους ασκούς φουσκώνει ο αέρας και τα άδεια κεφάλια η έπαρση». Πόσο μάλλον ,όταν οι ίδιοι αντιλαμβανόμενοι το μικρόν του ηθικού τους αναστήματος, χρησιμοποιούν βιαίους αντιδημοκρατικούς τρόπους επιβολής της απόψεώς τους. Διάγουμε περίοδο ηθικής καταπτώσεως στην χώρα ,η οποία συνυπάρχουσα με την οικονομική δυσπραγία των νοικοκυριών, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα. Μία κοινωνία που παραπαίει ,αισθανομένη να κρημνίζονται τα δομημένα με συγκεκριμένο διαχρονικά αποδεκτό τρόπο υποστηρικτικά της στοιχεία. Στοχοποιημένα και δυναμιτισθέντα από ευτελείς καιροσκόπους, την αφήνουν να πένεται και να ασφυκτιά απροστάτευτη από τους καθ’ ύλην αρμοδίους για την προστασία της. Που ακόμη κι αυτές τις ιδιαιτέρως δύσκολες στιγμές, αδυνατεί αυτή η κοινωνία ,να ορθώσει ανάστημα στους άδειους ασκούς που φέρουν την ευθύνη για την ανύπαρκτο ευημερία της και που αμείβονται από το αίμα των κόπων της που καταθέτει ως φορολογία στον δημόσιο κορβανά. Ταλαιπωρημένη, πολλαπλώς βιασθείσα ,από τους εκλεκτούς της πολιτικής επιβήτορες, αναζητά τρόπους αποτινάξεως του δυσβάστακτου φορτίου και επαναφοράς της στον βηματισμό της ορθής αναπτύξεως των τομέων που θα της χαρίσουν ευζωϊα. Κομμάτι της πολύπαθης αυτής κοινωνίας οι αγρότες, κακομαθημένοι κάποιοι από την δεκαπενταετία την «χρυσή του ΠΑΣΟΚ» με τις ανεξέλεγκτα διδόμενες επιδοτήσεις, προσπαθούν να βρούν τον βηματισμό τους, σε μία χώρα που δυστυχώς η αγροτική πολιτική είναι ανύπαρκτος. Διότι αγροτική πολιτική άνευ σχεδιασμού και αξιοποιήσεως όλων των πόρων και των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας δεν γίνεται.
Το έωλο αφήγημα, ότι ο Τουρισμός αποτελεί την μεγαλύτερη βιομηχανίας στην χώρα ,οδήγησε σε δύστοκες καταστάσεις πολλούς τομείς ιδιαιτέρως τους μεταποιητικούς, εγκαταλείποντας στην τύχη του τον πρωτογενή τομέα .Η Ελληνική γή, ευλογημένη ανά τους αιώνες, να παράγει εξαιρετικής ποιότητος προϊόντα, απαιτείται πλέον να καλλιεργείται σωστά. Χρήζει μίας εκμεταλλεύσεως με ηπίους τρόπους κάθε καλλιεργησίμου τμήματός της, ώστε να καλύψει τις ανάγκες επιβιώσεως των Ελλήνων ,αλλά και να στηρίξει τον τομέα των εξαγωγών. Η κτηνοτροφία, παράγουσα εκλεκτής ποιότητος προϊόντα, μένει να οργανωθεί σωστά ως προς την διακίνηση αυτών των προϊόντων, ώστε ο παραγωγός να έχει σημαντικό μέρος του προβλεπομένου κέρδους. Υπάρχουν λύσεις βιώσιμες για τους αγρότες ,τους κτηνοτρόφους, τους μελισσοκόμους, τους αλιείς, αρκεί η πολιτεία να σκύψει με ενδιαφέρον και με τους καταλλήλους ανθρώπους, για να δημιουργηθεί ο αναγκαίος προγραμματισμός. Να γίνει κατανοητό ότι η σκληρή εργασία που απαιτείται για την γεωργική παραγωγή, χρήζει βοηθείας. Το υψηλό κόστος των καυσίμων ,επιβάλλεται να μειωθεί σημαντικά. Είναι βέβαιο, ότι οι υπερβολικοί φόροι των καυσίμων, δεν συνεργούν στην διευκόλυνση των αγροτών και της αγροτικής παραγωγής. Υπάρχουν όμως πολλοί που κερδοσκοπούν ανενόχλητοι και ανεξέλεγκτοι στον τομέα των υγρών καυσίμων και αυτό επιβάλλεται ν αλλάξει. Μία ισορροπημένη διαχείριση των υπαρχόντων δεδομένων, από γνώστες των αντικειμένων και εκπροσώπους της πολιτείας με ευήκοα ώτα, είναι βέβαιο ότι θα συνέδραμε καθοριστικώς, στην λήψη των σωστών αποφάσεων. Είναι γνωστό ,ότι οι σωστές αποφάσεις ,συνοδευόμενες από την βούληση εφαρμογής τους, ανοίγουν τους δρόμους της δημιουργίας σε υγιείς πλέον βάσεις.
Ο ευαίσθητος για θέματα ήσσονος σημασίας πρωθυπουργός, που μέχρι στιγμής απαξιώνει τους εργαζομένους στην ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέως, πρέπει να κατανοήσει, ότι οι εκλεκτοί του υπουργοί, οφείλουν να είναι ευγενείς με τους φροντιστές της γής .Επιβάλλεται να ακούν και να προσπαθούν να βρίσκουν λύσεις μέσω του διαλόγου. Την αλαζονεία τους, εάν αδυνατούν να την ελέγξουν, καλόν είναι να την απομακρύνουν μαζί με τα σαρκία τους, αφήνοντας σε χέρια ικανών τους τομείς ευθύνης που τους χαρίσθηκαν. Όσο για την έπαρση που τους προσέφερε ,δώρο με την υπουργική καρέκλα και τον χαρακτηρισμό τους ως «αρίστους», ο πρόεδρος της κυβερνήσεως, καλόν είναι να την αποσύρει, πάρ αυτά. Με δεδομένο ότι υπουργός είναι ο υπηρέτης του λαού, οφείλει να τους επιλέγει και να τους αξιολογεί από το έργο τους για τον λαό. Είναι βέβαιο ότι μέσα στο έργο τους, δεν μπορεί να συμπεριληφθεί η προσβλητική μονομερής ακύρωση συναντήσεως με αγρότες-Ακρίτες, διαχρονικούς φύλακες της παραμεθορίου της χώρας. Είναι οι Ακρίτες για τους οποίους ο ίδιος εκφράζεται με θαυμασμό και ευχαριστίες, ενώπιον των τηλεοπτικών φακών και ανα δεικνύεται η πλήρης απαξίωση τους από τις πράξεις του αρμοδίου υπουργού του.
Καλόν είναι λοιπόν, τώρα που τακτοποιήθηκε η υποχρέωση που είχε αναλάβει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τους ΛΟΑΤΚΙ plus,να ασχοληθεί και με τα πραγματικά, ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας, δεδομένου ότι «εμβαθύναμε στην Δημοκρατία μετά και την ψήφιση του νομοσχεδίου» για τον γάμο τους. Να ασχοληθεί πέρα από κορώνες, με τους Εβρίτες γεωργοκτηνοτρόφους και μελισσοκόμους που κατεστράφησαν, από τους εμπρησμούς των λαθρομεταναστών τον Αύγουστο του 2023, με τους υλοτόμους που πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους, με τους αλιείς που με τα θαλάσσια αιολικά πάρκα των 700 ανεμογεννητριών, μειώνεται κατά πολύ ο επιτρεπόμενος γι αυτούς χώρος αλιείας. Η ώρα των πράξεων στηρίξεως της πραγματικής ζωής έφθασε, αρκετά με τις πράξεις επιβολής του δικαιωματισμού.
