Ας είμαστε ειλικρινείς….
Οι λέξεις έχουν την σημασία τους. Οι λέξεις συνθέτουν την γλώσσα, και η γλωσσά είναι ίσως το δυνατότερο όπλο, που είχε και έχει στην διάθεσή του ο άνθρωπος. Εννίοται είναι, θα έλεγα παραφράζοντας την Ελένη Αρβελέρ, το λογισμικό των προθέσεών μας.
Η νομική γλώσσα, την οποία μιλά συνήθως το κράτος, δηλώνει και αυτή κάποιες προθέσεις, και επειδή ζούμε σε καιρούς …περίεργους, καλό είναι να αναρωτηθούμε για κάποιες εξ αυτών.
Με μια εγκύκλιο που εστάλει στις αρμόδιες αρχές, στην Ελλάδα ταυτίζονται λέει οι έννοιες…ιθαγένεια και υπηκοότητα….
Δεν είμαι νομικός, ούτε γλωσσολόγος, αλλά νομίζω αρκεί και εδώ, όπως σε πολλές παρόμοιες περιπτώσεις , να εφαρμόσουμε και πάλι την απλή, ανθρώπινη λογική, εκτός…αν θέλουμε να νομίζουμε, ότι δεν φαινόμαστε κρυβόμενοι πίσω από το δάκτυλό μας….
Η λέξη υπηκοότητα, από ότι αντιλαμβάνομαι, δηλώνει μια νομική κατάσταση ενός ανθρώπου και καθορίζει την πολιτειακή του σχέση με το αντίστοιχο κράτος. Αν και η λέξη ιθαγένεια εκφράζει το ίδιο, τότε γιατί να υπάρχουν δυο λέξεις χωρίς καμία διάκριση μεταξύ τους? Γιατί δεν καταργούμε την μια από αυτές?… Μήπως επειδή δεν είναι έτσι τα πράγματα, και χρειάζεται …εγκύκλιος, που τις ταυτίζει, έτσι με το ζόρι, εκπληρώνοντας κάποιες προθέσεις?….
Ας υποθέσουμε όμως, ότι ταυτίζονται οι λέξεις αυτές, ακόμα και γλωσσολογικά. Την λέξη…εθνικότητα….γιατί την ξεχνάμε? Υπάρχει άραγε αυτή η λέξη στην εν λόγω εγκύκλιο? Την λέξη, που προσδιορίζει σε ποια εθνική φυλή ανήκει ο άνθρωπος, θα την διαγράψουμε ως πλέον άχρηστη, στην πλαίσια της περιβόητης …παγκοσμιοποίησης?… Μήπως αυτός είναι και ο σκοπός της….εγκυκλίου, που έρχεται ως ένα ακόμη εργαλείο αφανισμού οποιασδήποτε εκδήλωσης εθνικού συναισθήματος?….
Ένα απλό πράγμα, νομίζω ότι πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Δεν μπορεί να γίνει τίποτα με το ζόρι. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν έθνη και εθνικότητες. Καμία παγκοσμιοποίηση δεν θα μπορέσει να εξαφανίσει την έννοια του Ελληνισμού, διότι η αξία της είναι πολύ μεγαλύτερη από την αμφισβητούμενη πλέον έννοια της παγκοσμιοποίησης. Τρία πράγματα χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο. Η Εθνικότητά του, η υπηκοότητα και το θρήσκευμα. Τα δυο τελευταία μπορούν και να αλλάζουν, το πρώτο όμως ο κάθε άνθρωπος το διατηρεί με περιφάνια για πάντα…
Διαφωνείτε?….
Αρθούρος Καραγκιοζίδης, καθηγητής
